خشکی چشم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: گناه،
حب دنیا،
اشک،
چشم،
قساوت،
قلب،
فراموشی،
مرگ.
پرسش: عبارتی به معصومان نسبت داده می‌شود مبنی بر اینکه «علت خشکی اشک چشم، زیادی گناه و دلیل زیادی گناه هم فراموشی
مرگ است و فراموشی مرگ هم از دوستی دنیا سرچشمه می‌گیرد»؛ آیا چنین روایتی داریم؟
پاسخ: آنچه در پرسش آمده، ترکیبی از چند حدیث است که از جهت متن و محتوا یکسان هستند و اگر کنار هم قرار گیرند، نتیجه ذکر شده به‌دست می‌آید.
آنچه در پرسش آمده، ترکیبی از چند حدیث است که از جهت متن و محتوا یکسان هستند و اگر کنار هم قرار گیرند، نتیجه ذکر شده به‌دست می‌آید. در این‌جا به ذکر برخی از این احادیث بسنده می‌شود.
امام علی (علیه‌السّلام) می‌فرماید:
«قَالَ اَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ (علیه‌السّلام) مَا جَفَّتِ الدُّمُوعُ اِلَّا لِقَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ مَا قَسَتِ الْقُلُوبُ اِلَّا لِکَثْرَةِ الذُّنُوب؛
اشک چشم خشک نمی‌گردد مگر به واسطه
قساوت قلب، و کسی
قسی القلب نمی‌شود مگر از زیادی گناهان.»
«مَنْ اَکْثَرَ مِنْ ذِکْرِ الْمَوْتِ نَجَا مِنْ خِدَاعِ الدُّنْیَا؛
هر کس بسیار مرگ را یاد کند، از مکر دنیا نجات پیدا می‌کند.»
«اَیُّهَا النَّاسُ اِیَّاکُمْ وَ حُبَّ الدُّنْیَا فَاِنَّهَا رَاْسُ کُلِّ خَطِیئَةٍ وَ بَابُ کُلِّ بَلِیَّةٍ وَ قِرَانُ کُلِّ فِتْنَةٍ وَ دَاعِی کُلِّ رَزِیَّة؛
ای مردم! از دنیا دوستی بر حذر باشید که آن سرچشمه هر خطا، درب ورودی هر
بلا ، همراه هر
فتنه و باعث هر مصیبت و گرفتاری است.»
گفتنی است؛ دوست داشتن دنیا به قدر معقول و مشروع که
انسان را وادار به برپا کردن یک زندگی پاک و طبیعی کند امری پسندیده و شایسته است. اما دوستی و محبت به دنیا اگر عاملش
حرص و
طمع و
هوا و
شهوت باشد، و باعث آلوده شدن به هر نوع مال و لذت
حرام گردد، نامعقول و نامشروع و موجب انجام رذایل اخلاقی و گناه و خرابی آخرت، و گرفتار شدن به
عذاب است.
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «خشکی چشم»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۴/۹.
