• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ویژگی‌های اخلاقی حضرت عیسی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: حضرت عیسی، زهد، ویژگی‌های اخلاقی، خدمت به مخلوقات

پرسش: ویژگی‌های اخلاقی حضرت عیسی (علیه‌السّلام) در روایات چگونه معرفی شده است؟

پاسخ: از ویژگی‌های اخلاقی حضرت عیسی (علیه‌السّلام)، زهد، عدالت در خوف و رجا، خدمت به مخلوقات و اهمیت آخرت آن پیامبر بزرگ است.




درباره زندگی و احوال حضرت عیسی، آیات زیادی در قرآن، و روایات متعددی از معصومان (علیه‌السّلام) وارد شده است.

۱.۱ - زهد حضرت عیسی

یکی از ویژگی‌های اخلاقی حضرت عیسی (علیه‌السّلام)، زهد آن پیامبر بزرگ است. او همچون پیامبران دیگر خود را از تشریفات و زیبایی‌های دنیا و نعمت‌های رنگارنگش دور نگه می‌داشت و ابا داشت که کارهای خود را به عهده دیگران واگذارد. در این باره، حضرت علی (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «بالشتش سنگ و لباسش خشن و غذایش ناگوار بود. خورشتش گرسنگی و چراغش در شب، ماه و سایبانش در روز، شرق و غرب زمین بود. میوه و سبزی‌اش، گیاهانی بود که در مناطق مختلف می‌رویید».
خود حضرت عیسی نیز دائما چنین می‌گفت: «خادم من دستانم و مرکبم پاهایم و فرشم زمین و بالشم سنگ است. در زمستان، سرزمین‌های شرقی مرا گرم خواهند کرد. چراغ شب‌هایم ماه است و خورشتم گرسنگی. شعارم ترس و لباسم پشم و میوه و سبزیجاتم، چیزهایی است که زمین برای حیوانان وحشی و چارپایان رویانده. وقتی می‌خوابم چیزی ندارم و وقتی بیدار می‌شوم نیز چیزی ندارم ولی کسی ثروتمندتر از من روی زمین وجود ندارد».

۱.۲ - تعادل در خوف و رجا

یکی از صفاتی که باید یک مؤمن آن را دارا باشد، داشتن حالت خوف و رجا است؛ یعنی هم از عقاب الهی بترسد و هم به رحمت او امیدوار باشد. به عبارت دیگر؛ هم اهل خوف و گریه باشد و هم اهل خوشحالی. برخی از بندگان خالص خدا، به دلیل این که ایمانی کامل به جهنم و عذاب الهی دارند، دائما در حال خوف بسر می‌برند. اما کسانی که از این افراد کامل‌تر هستند، هم بیم و هم امید را به یک اندازه در خود ایجاد کرده‌اند. در این زمینه، امام رضا (علیه‌السّلام) درباره حضرت عیسی (علیه‌السّلام) چنین می‌فرماید: «حضرت عیسی هم گریه می‌کرد و هم می‌خندید ولی حضرت یحیی (علیه‌السّلام) فقط گریه می‌کرد و نمی‌خندید. آن حالتی که عیسی داشت، بهتر از حالت یحیی بود».

۱.۳ - خدمت به مخلوقات

از این جهت که خدای همه مخلوقات یکی است، و همه از او سرچشمه می‌گیرند، نباید پنداشت که لزوم خوش رفتاری با دیگران، مخصوص هم نوعان یا هم کیشان است؛ بلکه این حکم، شامل حیوانات نیز می‌شود؛ یعنی یک بنده خوب خدا، حتی نسبت به حیوانات نیز توجه دارد و در فرصت مناسب، به احوال آنها رسیدگی می‌کند. در این زمینه نقل شده، وقتی حضرت عیسی با حواریون به ساحل دریا رسیدند، قرصی از نان خود را به دریا انداخت. یکی از حواریین به او گفت: ‌ای روح الله چرا چنین کاری کردی؟ آن نان قوت تو بود! عیسی (علیه‌السّلام) فرمود: «آن را برای یکی از حیوانات دریایی انداختم. ثواب این کار بسیار بزرگ است».

۱.۴ - اهمیت آخرت

هر چند که دنیا نیز برای انسان مهم است. ولی اهمیت آن در مقابل زندگی اخروی انسان، بسیار ناچیز است. از این رو، حضرت عیسی به حواریون می‌فرمود: «وقتی دینتان سالم مانده، به خاطر از دست دادن دنیا تاسف نخورید؛ همان طوری که اهل دنیا وقتی دنیایشان سالم باشد، به خاطر از دست رفتن دینشان تاسف نمی‌خورند».
[۵] شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، ص۴۹۶، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش.


۱.۵ - آثار خصلت‌های مذموم

پیامبران الهی که ماموریت هدایت مردم را برعهده دارند، یکی از وظایفشان، بیان آثار شوم خصلت‌های منفی و کارهای ناپسند است. در این زمینه، از حضرت عیسی نقل شده است: «هر کس که غم و ناراحتی‌اش زیاد باشد، بدنش بیمار می‌شود و هر کس که اخلاقش بد باشد، خودش را عذاب می‌دهد و هر کس که زیاد حرف می‌زند، خطاهایش زیاد می‌شود و هر کس که زیاد دروغ بگوید، بی ارزش می‌شود و هر کس که با مردان گلاویز شود، مروتش از بین می‌رود».
[۶] شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، ص۵۴۳، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش.


۱.۶ - حقیقت دنیا

مردم ظاهر دنیا را می‌بینند، ولی از حقیقت آن غافلند. حضرت مسیح در بیان باطن دنیا، به حوارایانش چنین گفت: «دنیا پل است. از آن عبور کنید و آن را آباد نکنید».

۱.۷ - خصوصیات همنشین

یکی از عواملی که بر انسان تاثیر بسیاری دارد، کسانی هستند که انسان با آنان حشر و نشر دارد. از این رو، وقتی حواریون از ایشان پرسیدند: با چه کسی همنشینی داشته باشیم، ایشان فرمود: کسی که با دیدنش به یاد خدا بیافتید و سخن گفتنش علم شما را افزایش دهد و اعمالش شما را به آخرت ترغیب کند.

۱.۸ - سخن گفتن زیاد

همیشه بزرگان دین، از آثار منفی زیاد سخن گفتن، سخن به میان آورده‌اند. امام صادق (علیه‌السّلام) در این باره فرمود: «حضرت مسیح دائما می‌گفت: در غیر یاد خدا، زیاد سخن نگویید؛ کسانی که زیاد حرف می‌زنند، دل هایشان دچار قساوت شده ولی خودشان نمی‌دانند».


۱. شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغه، ص۳۴۷.    
۲. دیلمی، حسن بن محمد، ارشاد القلوب الی الصواب، ج۱، ص۳۰۴.    
۳. قطب الدین راواندی، سعید بن هبه الله، قصص الانبیاء، ص۲۷۳، مشهد، مرکز پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.    
۴. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۴، ص۹، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.    
۵. شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، ص۴۹۶، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش.
۶. شیخ صدوق، محمد بن علی، الامالی، ص۵۴۳، تهران، کتابچی، چاپ ششم، ۱۳۷۶ش.
۷. شیخ صدوق، محمد بن علی، الخصال، محقق، غفاری، علی اکبر، ج۱، ص۶۵، قم، دفتر نشر اسلامی، چاپ اول، ۱۳۶۲ش.    
۸. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۳۹.    
۹. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، ج۲، ص۱۱۴.    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «ویژگی‌های اخلاقی حضرت عیسی» تاریخ باز یابی ۱۳۹۴/۱۰/۰۶.    



جعبه ابزار