• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سؤالات پل صراط

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: پل صراط ، ایستگاه‌ها، سؤالات.
پرسش: در ایستگاه‌های هفت‌گانه پل صراط چه سؤالاتی مطرح می‌شود؟
پاسخ:



این سؤال، برگرفته از روایتی است که ابن عباس از رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ نقل می‌کند:«وقتی قیامت بر پا می‌شود خداوند به مالک دستور می‌دهد، جهنم هفت‌گانه را روشن و شعله‌ور نماید و به رضوان دستور می‌دهد که بهشت هشت‌گانه را زینت کند؛ می‌فرماید: ای میکاییل ، صراط را بر روی جهنم پهن کن؛ به جبرئیل می‌فرماید: ترازوی سنجش اعمال بندگان را زیر عرش نصب کن و صدا می‌زند: ای محمد ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ امت خود را برای حساب‌رسی نزدیک بیاور، در این هنگام خداوند دستور می‌دهد که بر روی صراط، هفت پل قرار دهند که طول هر پل، هفده هزار فرسخ است و بر هر پلی هفتاد هزار ملک ایستاده‌اند که از زنان و مردان این امت سؤال می‌کنند.




۲.۱ - ایستگاه اول:

از «ولایت و دوستی علی بن ابی‌طالب ـ علیه‌السلام ـ و دوستی آل‌پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله» می‌پرسند، اگر حق اهل بیت و امام علی ـ علیه‌السلام ـ را در دنیا به‌جا آورده باشد و با خود توشه‌ای در این امر به همراه داشته باشد، از روی پل مانند برق جهنده عبور می‌کند و رد می‌شود و کسی که اهل بیت پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ را دوست نداشت و مراعات آنها را در دنیا نکرده باشد، با سر، سقوط می‌کند و وارد جهنم می‌شود؛ اگرچه کارهای نیکش به اندازه عمل هفتاد صدیق باشد.

۲.۲ - ایستگاه دوم:

از «نماز» می‌پرسند؛ یعنی آیا به نماز ، اعتقاد داشتی و خواندی؟ چگونه خواندی همراه با اخلاص بود یا برای ریا و خودنمایی؟

۲.۳ - ایستگاه سوم:

از «زکات» می‌پرسند؛ یعنی آیا زکات مال خود را پرداخت نمودی و به نیازمندان دادی یا نه؟

۲.۴ - ایستگاه چهارم:

از «روزه» می‌پرسند؛ آیا روزه گرفتی؛ چگونه گرفتی؛ فقط تشنگی و گرسنگی کشیدی؛ یا تمام اعضا و جوارحت روزه داشت و به نتیجه روزه‌داری که تقوا بود دست پیدا کردی یا نه؟

۲.۵ - ایستگاه پنجم:

از « حج » می‌پرسند؛ آیا با استطاعت و قدرت مالی و بدنی که خداوند به تو عنایت فرمود به زیارت خانه خدا رفتی یا نه؟

۲.۶ - ایستگاه ششم:

از « جهاد » می‌پرسند؛ آیا هنگامی که دین خدا در خطر بود به فرمان ولی خدا گوش کردی؛ به دفاع از دین خدا پرداختی، یا همانند خوارج و اهل صفین و نهروان ، نافرمانی کردی و موجب شدی کرسی عدالت به دست نا اهلان بیفتد؟

۲.۷ - ایستگاه هفتم:

از « عدل » پرسش می‌شود؛ یعنی آیا با همه مردم حتی خودت به انصاف و مقتضای عقل و برابری برخورد کردی یا ظلم نمودی؟
[۶] شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة ( للصبحی صالح)، محقق، مصحح، فیض الإسلام‌، ص ۵۵۳، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق.

اگر چیزی همراه داشت و به سؤالات جواب داد، از پل هفتم نیز مانند برق جهنده عبور می‌کند و اگر چیزی برای جواب دادن نداشت، عذاب و شکنجه می‌شود.
[۹] ‌هاشمی خویی، میرزا حبیب‌الله، حسن‌زاده آملیٍ، حسن، کمره‌ای، محمد‌باقر، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، محقق، مصحح، میانجی، ابراهیم، ج ۶، ص ۱۶،‌ مکتبة الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۰ ق.



روایات دیگری نیز به همین مضمون وارد شده است که می‌توانند مؤید این روایت باشند؛ از جمله روایتی که انس بن مالک از رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ نقل می‌کند که آن حضرت فرمودند:«زمانی که روز قیامت می‌شود، خداوند همه‌ی بندگانش را از اولین تا آخرین در مکانی بلند جمع می‌کند و صراط را بر لب جهنم نصب می‌کند، هیچ‌کس از آن عبور نمی‌کند، مگر این‌که برائت و امان نامه‌ای از حضرت علی ـ علیه‌السلام ـ داشته باشد».


۱. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۳، ص ۱۱۱، انتشارات ناصر خسرو، تهران، ۱۳۷۲ ش؛ صدیق، کسی است که تصدیق کننده امر خدا و پیامبران باشد و شکی در دل نداشته باشد.    
۲. بقره (۲)، آیه ۱۸۳؛ «یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلیَ الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُون»؛ ای افرادی که ایمان آورده‌اید! روزه بر شما نوشته شده، همان‌گونه که بر کسانی که قبل از شما بودند نوشته شد تا پرهیزکار شوید.    
۳. ابن منظور محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۴، ص ۱۵۳، دار صادر، بیروت، ۱۴۱۴؛ تعبیر از عدل به ظلم نکردن به این جهت است که عدل و ظلم، ضد و نقیض یکدیگرند؛ چنان‌که در تعریف عدل گفته شده:قرار دادن هر چیزی در جای خویش و در تعریف ظلم گفته شده قرار دادن هر چیزی در غیر مکان و جای خود.    
۴. ابن منظور محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ۱۲، ص ۳۷۳، دار صادر، بیروت، ۱۴۱۴؛ تعبیر از عدل به ظلم نکردن به این جهت است که عدل و ظلم، ضد و نقیض یکدیگرند؛ چنان‌که در تعریف عدل گفته شده:قرار دادن هر چیزی در جای خویش و در تعریف ظلم گفته شده قرار دادن هر چیزی در غیر مکان و جای خود.    
۵. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق، غفاری، علی‌اکبر و آخوندی، محمد، ج ۱، ص ۱۱۲، دار الکتب الإسلامیة، تهران‌، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ ق.    
۶. شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة ( للصبحی صالح)، محقق، مصحح، فیض الإسلام‌، ص ۵۵۳، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ ق.
۷. مازندرانی، محمد صالح بن احمد، شرح اصول الکافی الأصول و الروضة ( للمولی صالح المازندرانی)، محقق، مصحح، شعرانی، ابوالحسن‌، ج ۹، ص ۳۵۸، المکتبة الإسلامیة، تهران‌، چاپ اول، ۱۳۸۲ ق.    
۸. مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، محقق، مصحح، جمعی از محققان‌، ج ۷، ص ۳۳۱ و ۳۳۲، دار إحیاء التراث العربی‌، بیروت‌، چاپ دوم‌، ۱۴۰۳ ق.    
۹. ‌هاشمی خویی، میرزا حبیب‌الله، حسن‌زاده آملیٍ، حسن، کمره‌ای، محمد‌باقر، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، محقق، مصحح، میانجی، ابراهیم، ج ۶، ص ۱۶،‌ مکتبة الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۰ ق.
۱۰. ابن شهر آشوب مازندرانی، محمد بن علی‌، مناقب آل أبی‌طالب(ع)، ج ۲، ص ۱۵۲، علامه، قم، چاپ اول، ۱۳۷۹ ق.    
۱۱. مجلسی، محمدباقر، بحارالأنوار، محقق، مصحح، جمعی از محققان‌، ج ۷، ص ۳۳۲، دار إحیاء التراث العربی‌، بیروت‌، چاپ دوم‌، ۱۴۰۳ ق.    



پایگاه اسلام کوئیست.    


رده‌های این صفحه : صراط | قیامت | کلام | معاد شناسی




جعبه ابزار