گرفتاری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: مشکلات، دنیا،
آزمایش، آخرت،
پاداش،
انسان،
صدقه،
استغفار،
دعا، ناامیدی،
تلاش،
اعتدال، نیکوکاری.
پرسش: در زندگی‌ام همیشه با مشکلات و
گرفتاری روبه‌رو هستم، آیا برای من راه حلی وجود دارد؟
پاسخ: انسان‌ها همواره از راه‌های گوناگون در معرض آزمایش خداوند هستند و اشخاصی برنده‌اند که از این آزمایش‌ها سربلند بیرون آیند. بر این اساس از
رحمت خداوند ناامید نشده و همراه با دعا و درخواست روزی و رفع مشکلات از خداوند، در بهبودی وضع فعلی خود تلاش نموده و درهرحال بدانید که با
صبر و
رضایت، پاداش خوبی از خداوند دریافت خواهید نمود.
هر انسان با ایمانی که معتقد به
معاد و زندگی دائم اخروی است،
سعادت و خوشبختی خود را تنها در این دنیا جست‌وجو نمی‌نماید؛ هرچند که داشتن و خواستن آن در این دنیا نیز منعی ندارد.
به فرموده
امام صادق علیه‌السلام:
ثروت و اولاد برای این دنیا فایده دارد و کارهای نیک برای آخرت ارزشمند است؛ ولی خداوند به‌ندرت، هر دوی آنها را به اشخاصی
هدیه می‌نماید.
و نیز به فرموده ایشان، دنیا همانند زندانی برای
مؤمن است و آیا می‌توان انتظار داشت که در
زندان، به انسان خوش بگذرد؟
به فرموده
امام حسن مجتبی ـ علیه‌السلام ـ افراد با ایمانی که به‌ظاهر ثروتمند بوده و در تنعم به سر می‌برند، با در نظر گرفتن وعده‌های خداوند در زندگی
آخرت و مقایسه آن با ثروت محدود و از بین رفتنی دنیا، گویا خود را در زندان مشاهده می‌نمایند.
براساس مطالب بالا باید در مرحله اول، به
اندیشه آخرت خود بوده و در مرحله بعد، از خداوند بخواهیم که زندگی این دنیا را نیز برایمان آسان‌تر سازد. در‌عین‌حال باید این تصور را از خود دور نماییم که اگر خداوند به شخصی امکانات مالی بهتری داده و او را از دشواری‌هایی همانند
بیماری و آوارگی و غیره دور داشته، پس خداوند او را بیشتر دوست دارد؛ بلکه باید به این
یقین برسیم که خداوند بهتر از دیگران، خوبی بنده مؤمن خود را خواسته و هر تصمیمی که برای او گرفته، در آن خیری نهفته است.
امام صادق ـ علیه‌السلام ـ می‌فرمایند: من از بنده مؤمن در عجبم؛ زیرا خداوند هر چیزی که برای او مقدر نماید، سرانجامش برای این بنده خیر است، اگر مقدر شود که او را با قیچی تکه‌تکه نمایند، برای او خوب است و اگر مقدر شود که شرق و غرب
عالم از آن او باشد، باز هم به نفع او تمام می‌شود!
تفاوت‌های موجود بین بندگان را حتی در میان پیامبران نیز مشاهده می‌نماییم؛ به‌گونه‌ای که پیامبری همانند
سلیمان ـ علیه‌السلام ـ بر سرزمین پهناوری حکمرانی می‌نموده و
جن و انس و پرندگان در خدمت او بودند
و بادها در اختیارش قرار گرفته و او را به هر مکانی که خواسته بود، می‌بردند
و از طرف دیگر، پیامبری همانند
ایوب ـ علیه‌السلام ـ در دشواری‌ها و گرفتاری‌های فراوانی قرار داشت
و این نمی‌تواند دلیل باشد بر اینکه خداوند سلیمان ـ علیه‌السلام ـ را بر ایوب ـ علیه‌السلام ـ ترجیح داده؛ بلکه دلیل آن است که هر یک از بندگان به‌گونه‌ای مورد آزمایش قرار می‌گیرند. با دانستن این مسئله و اینکه جایگاه ویژه‌ای برای بندگان نزد
خداوند وجود دارد که به‌جز با از دست دادن
اموال و یا رسیدن آسیب جسمی به شخص، نمی‌توان به آن جایگاه رسید
و یا اینکه دشواری‌های زندگی هرچه بیشتر باشد،
پاداش خداوند در مقابل آن نیز بیشتر خواهد بود و خدا زمانی که بنده‌ای را دوست می‌دارد، او را به دشواری‌های بزرگ مبتلا می‌سازد،
تحمل دشواری‌ها برایمان آسان‌تر خواهد گردید.
اما تمام آنچه بیان گردید، دلیل نمی‌شود که تنها به گوشه‌ای خزیده و دشواری‌ها را تحمل نموده و از خدا در بهبودی وضعیت زندگانی دنیایی خود کمک نخواهیم؛ بلکه تحمل دشواری‌ها پاداشی داشته و
دعا برای برطرف شدن آنها نیز پاداش مضاعفی را به دنبال خواهد داشت. بر این اساس از امامان بزرگوار ما در مورد راه‌های برطرف شدن گرفتاری‌ها توصیه‌هایی وجود داشته که آنها را خدمتتان عرضه داشته و آرزومندیم که علاوه بر پاداش اخروی که در انتظارتان است، مشکلات دنیایی شما نیز کاهش یابد:
صدقه دادن حتی به مقدار بسیار اندک، می‌تواند موجب جلب
رحمت خداوند گردد.
امام صادق ـ علیه‌السلام ـ می‌فرماید: بیماران خود را با
صدقه درمان نمایید و با دعای خود بلایا را دور گردانید و
رزق و روزی خود را نیز با صدقه دادن از خداوند درخواست نمایید.
به عبارتی، صدقه نوعی
تجارت با خدا به شمار می‌آید. در این زمینه،
امام صادق ـ علیه‌السلام ـ به فرزندشان فرمودند که فلان مقدار صدقه بده و در پاسخ فرزندشان که اظهار داشتند: اگر این مبلغ را به‌عنوان صدقه پرداخت نماییم، دیگر چیزی برایمان باقی نمی‌ماند، فرمودند که خدا عوض آن را به ما می‌دهد؛ چون صدقه کلید
روزی است.
استغفار نیز از جمله راه‌های
برکت در زندگی است. امامان ما
استغفار را با استناد به آیات قرآنی،
سبب زیادی مال و فرزند و
خیر دنیا و آخرت دانسته‌اند.
دعاهای مختلفی نیز در کتب روایی و ادعیه، برای طلب
رزق از خدا وجود دارد
که همراه با تلاش خود، می‌توانید از این دعاها نیز بهره‌مند گردید که از جمله آن می‌توان به تداوم ذکر (
لا حول و لا قوّة الا بالله) اشاره نمود که برای برطرف شدن
فقر شدید توصیه شده است.
یکی از بزرگ‌ترین
گناهان، ناامیدی از رحمت خداوند است.
بر این اساس هرچند همانند ایوب ـ علیه‌السلام ـ به ناداری و مریضی و از بین رفتن
مال و
فرزند دچار شده یا همانند
یعقوب ـ علیه‌السلام ـ سال‌ها به انتظار بمانیم، نباید از خداوند روی برگردانده و ناامید شویم؛ چون چه‌بسا بعد از سختی‌ها، راحتی‌ها در پی باشد.
البته یقیناً فقر و مرض و سایر مشکلات زندگی، آثاری ناراحت‌کننده در زندگی انسان برجای می‌گذارد که طبیعی است و منافاتی نیز با رضایت به قضای الاهی ندارد؛ چنانچه چشمان یعقوب ـ علیه‌السلام ـ بر اثر شدت ناراحتی
نابینا گشته بود، ولی هیچ‌گاه آن بزرگوار از رحمت خدا ناامید نبود.
یکی از شیعیان در
مدینه دچار فقر شدیدی گردید و وضعیتش رو به وخامت گذاشت؛
امام صادق ـ علیه‌السلام ـ با مشاهده این وضعیت به او فرمود: برو و جایگاهی در بازار برای خودت انتخاب کن و بساطت را در آن پهن کرده و ظرف آبی کنارت بگذار و همواره در محل کسبت حضور داشته باش!. وضعیت مالی آن شخص بعد از عمل به دستورات
امام ـ علیه‌السلام ـ کم‌کم رو به بهبود نهاد.
می‌دانیم که دستوراتی که امام ـ علیه‌السلام ـ به آن شخص فرموده بود، مختص به خود او بود و نباید تصور شود که تمام افراد باید دقیقاً چنین کاری را انجام دهند؛ اما نکته‌ای که از دستورات امام برداشت می‌گردد، این است که با وجود اینکه از خداوند طلب
روزی می‌نماییم، باید در همان حال جدیت و تلاش نیز نموده و از سستی و تنبلی بپرهیزیم.
رعایت تعادل در مخارج زندگی نیز می‌تواند از راه‌های برکت در زندگی باشد؛ چون متأسفانه افرادی مشاهده می‌گردند که به‌رغم درآمد اندکی که دارند، خرج‌هایی را انجام داده که متناسب با درآمد آنها نبوده و بدون این‌گونه مخارج نیز می‌توان به زندگی خود ادامه داد.
در روایتی بیان گردیده که چهار گروه دعایشان مستجاب نخواهد شد که دو گروه از آنها عبارتند از کسانی که در خانه خود نشسته و بدون هیچ تلاشی از خدا طلب روزی می‌نمایند که در عنوان قبل به آن اشاره گردید و گروهی دیگر که مالی داشته‌اند، ولی آن را حیف و میل کرده، سپس دوباره از خداوند، طلب رزق می‌نمایند که خدا به آنها می‌فرماید: آیا من شما را به تعادل در زندگی دستور نداده بودم؟! در این
روایت، حتی اشخاصی را که بدون مدرک،
اموال خود را به دیگران
قرض می‌دهند نیز، از این دسته افراد شمرده است.
نیکوکاری به دیگران، خصوصاً به پدر و مادر ـ چه در زمان زندگی و چه پس از مرگشان ـ باعث زیادی روزی می‌گردد.
موارد بسیار دیگری نیز در روایات وجود دارد که از موجبات زیادی روزی برشمرده شده که می‌توان به هم‌خوانی با
مؤذن در
اذان،
گرفتن ناخن و
شارب و شستن سر با خطمی،
آراسته و خوشبو بودن و تمیز نگاه داشتن محل زندگی،
رفتار خوب با همسایگان،
زیارت مرقد امام حسین ـ علیه‌السلام ـ
و...
اشاره نمود.
پایگاه اسلام کوئست.
