• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

کشتی نوح و پنج تن آل عبا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: کشتی حضرت نوح عليه‌السلام، پنج تن آل‌ عبا، ائمه عليهم‌السلام، جبرئیل، حضرت محمد صلي‌الله‌عليه‌وآله، میخ.

پرسش: آیا صحیح است که نوح پیامبر ـ عليه‌السلام ـ وقتی کشتی می‌ساخت، جبرئیل به او میخ‌هایی داد که نام مبارک پنج تن که به روی آن حک شده بود، را بهروی کشتی بزند؟ در صورت صحیح بودن منبع آن را ذکر نمایید.

پاسخ: در برخی منابع حدیثی شیعه، این روایت در عظمت پیامبر اکرم ـ صلي‌الله‌عليه‌وآله ـ و اهل بیت علیهم‌السلام وارد شده است. گفتنی است که در سلسله سند این روایت، برخی راویان مانند: «یحیی بن أکثم» که از اهل سنت هستند، وجود دارد.

این روایت هرچند از جهت سندی اشکال دارد، اما به جهت عظمتی که پیامبر اکرم ـ صلي‌الله‌عليه‌وآله ـ و ائمه ـ عليهم‌السلام ـ دارند، می‌توان به‌طور کلی محتوای آن را پذیرفت.

براساس این حدیث، سبب اصلی حرکت کشتی حضرت نوح ـ عليه‌السلام ـ و نجات از غرق و هلاکت، ذوات مقدسه اهل بیت عصمت و طهارت ـ عليهم‌السلام ـ بودند. از‌این‌رو برخی فقها گفته‌اند: مستحب است انسان وسیله نقلیه خود را به نام‌های پنج تن آل‌ عبا و سایر ائمه ـ عليهم‌السلام ـ زینت نماید تا از خطرها در امان باشد.



در برخی منابع حدیثی شیعه، این روایت در عظمت پیامبر اکرم ـ صلي‌الله‌عليه‌وآله ـ و اهل بیت ـ عليهم‌السلام ـ وارد شده است. گفتنی است که در سلسله سند این روایت، برخی راویان مانند: «یحیی بن أکثم» که از اهل‌سنت هستند، وجود دارد.

این روایت به دلیل ضعف برخی راویان آن، هرچند از جهت سندی اشکال دارد، اما به جهت عظمتی که پیامبر اکرم ـ صلي‌الله‌عليه‌وآله ـ و ائمه ـ عليهم‌السلام ـ دارند، و روایاتی از این دست می‌توان به‌طور کلی محتوای آن را پذیرفت.


" انس بن مالک از پیامبر اکرم ـ صلي‌الله‌عليه‌وآله ـ نقل می‌کند که آن حضرت فرمود: هنگامی که خداوند خواست قوم حضرت نوح علیه‌السلام را نابود کند، به آن حضرت وحی کرد که تخته‌های چوب درخت ساج را دو نیم سازد. وقتی این کار را انجام داد، نمی‌دانست با آنها چه باید بکند. جبرئیل ـ عليه‌السلام ـ نازل شد و شکل کشتی را به او نشان داد. او جعبه‌ای هم با خود آورده بود که یک صد و بیست و نه هزار میخ در آن بود. حضرت نوح میخ‌ها را به تخته‌ها کوبید تا پنج میخ باقی ماند. به یکی از آنها دست زد. در کف دستش درخشید و نوری (از آن) بیرون آمد؛ چنان‌که ستاره‌ای‌ پر نور در آسمان نورافشانی کند. نوح ـ عليه‌السلام ـ تعجب کرد. خداوند آن میخ را به سخن واداشت و به زبان فصیح و گویا گفت: نام حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله گرامی‌ترین پیامبران بر من است.

جبرئیل بر نوح فرود آمد. نوح از او پرسید: این چه میخی است که تاکنون مانند آن را ندیده‌ام؟ گفت: این میخ به نام بهترین مخلوق خداوند، حضرت محمد بن عبداللَّه ـ صلي‌الله‌عليه‌وآله ـ است. آن را بر سمت راست جلوی کشتی بگذار. بعد دستش را به میخ دوم زد؛ آن هم درخشید و پرتو افشاند. نوح به جبرئیل گفت: این چه میخی است؟ جبرئیل گفت: این میخ به نام برادر و پسر عمویش، علی بن ابی طالب علیه‌السلام است؛ آن را در جلوی کشتی، سمت چپ بکوب. بعد به میخ سوم دست زد؛ شکوفا شد و درخشید و نور داد. جبرئیل گفت: این میخ به نام حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها است؛ آن را کنار میخی که به نام پدرش بود، بکوب. دست برد و میخ چهارم را گرفت؛ آن هم روشنی داد و پرتو افشاند. جبرئیل گفت: این میخ به نام حضرت امام حسن علیه‌السلام است؛ آن را در کنار میخی که به نام پدرش بود، بکوب. سپس دستش را به میخ پنجم زد. از آن هم فروغی برخاست و نور افشاند و گریست. نوح گفت: جبرئیل، این گریه و زاری چیست؟ جبرئیل گفت: این میخ به نام حضرت حسین بن علی ـ عليه‌السلام ـ سرور شهیدان است؛ آن را در کنار میخی که به نام برادرش بود، بکوب. سپس پیامبر اکرم ـ صلي‌الله‌عليه‌وآله ـ آیه‌ شریفه: «او را بر کشتی دارای تخته‌ها و میخ‌ها حمل کردیم» را خواند («وَ حَمَلْناهُ عَلی‌ ذاتِ أَلْواحٍ وَ دُسُرٍ»)، و فرمود: الواح، چوب‌های کشتی و ما، میخ‌های آن بودیم و اگر ما نبودیم، کشتی مسافرانش را حرکت نمی‌داد".
[۴] سید بن طاووس،‌ الامان من أخطار الاسفار و الازمان، ص ۱۱۸ و ۱۱۹، آل البیت، قم، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
[۵] لکهنوی‌، میر حامد حسین، عبقات الانوار فی أمامة الائمة الاطهار، ج ۲۳، ص ۱۰۸۱ (برای توضیح بیش‌تر این حدیث)، نشر کتاب‌خانه عمومی امام امیر المومنین علی (ع)، اصفهان، چاپ دوم، ۱۳۶۶ش.



براساس این حدیث، سبب اصلی حرکت کشتی حضرت نوح ـ عليه‌السلام ـ و نجات از غرق و هلاکت، ذوات مقدسه اهل بیت عصمت و طهارت ـ عليهم‌السلام ـ بودند.
[۶] لکهنوی‌، میر حامد حسین، عبقات الانوار فی أمامة الائمة الاطهار، ج ۲۳، ص ۱۰۸۰ و ص ۱۰۸۲ ـ ۱۰۹۲ (برای توضیح بیش‌تر این حدیث)، نشر کتاب‌خانه عمومی امام امیر المومنین علی (ع)، اصفهان، چاپ دوم، ۱۳۶۶ش.


۳.۱ - دیدگاه برخی فقها

از‌این‌رو برخی فقها گفته‌اند: مستحب است انسان وسیله نقلیه خود را به نام‌های پنج تن آل عبا و سایر ائمه علیهم‌السلام زینت نماید تا از خطرها در امان باشد.
[۷] حسینی شیرازی، سید محمد، الفقه، المرور، ۳۲۶، بی‌نا و بی‌تا.




۱. خوئی، سید ابوالقاسم، معجم رجال الحدیث، ج ۲۱، ص ۳۵، بی‌نا و بی‌تا.    
۲. قمر (۵۴)، آیه ۱۳.    
۳. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج ۱۱، ص ۳۲۸، مؤسسة الوفاء، بیروت، ۱۴۰۴ق.    
۴. سید بن طاووس،‌ الامان من أخطار الاسفار و الازمان، ص ۱۱۸ و ۱۱۹، آل البیت، قم، چاپ اول، ۱۴۰۹ق.
۵. لکهنوی‌، میر حامد حسین، عبقات الانوار فی أمامة الائمة الاطهار، ج ۲۳، ص ۱۰۸۱ (برای توضیح بیش‌تر این حدیث)، نشر کتاب‌خانه عمومی امام امیر المومنین علی (ع)، اصفهان، چاپ دوم، ۱۳۶۶ش.
۶. لکهنوی‌، میر حامد حسین، عبقات الانوار فی أمامة الائمة الاطهار، ج ۲۳، ص ۱۰۸۰ و ص ۱۰۸۲ ـ ۱۰۹۲ (برای توضیح بیش‌تر این حدیث)، نشر کتاب‌خانه عمومی امام امیر المومنین علی (ع)، اصفهان، چاپ دوم، ۱۳۶۶ش.
۷. حسینی شیرازی، سید محمد، الفقه، المرور، ۳۲۶، بی‌نا و بی‌تا.



پایگاه اسلام کوئست.    



جعبه ابزار