پرهیز از خنده زیاد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: خنده، محرم.
پرسش: خنده زیاد در ایام محرم ناپسند است، لطفاً راه‌حلی برای جلوگیری از خنده ارائه فرمایید.
پاسخ: برخی راه‌کارهای کم کردن خنده، بدین شرح است: اخلاص در نیت، توجه به مصیب بزرگ امام حسین، خواندن زیارت عاشورا، توجه به مصیبت اهل بیت امام حسین (علیه‌السلام)، توسل به اهل بیت،
یاد خدا، هم‌نشینی با دوست‌داران اهل بیت، عزاداری در ایام محرم، شرکت نکردن در مجالس نامناسب، استفاده از امکانات سمعی و بصری، همراه بودن با غم و شادی اهل بیت، تحمل سختی در ایام
عزاداری، خواندن زیارت‌نامه معصومان (علیهم‌السلام).
انسان دارای ابعاد مختلفی است که یکی از آن‌ها بُعد عاطفی می‌باشد، برخورداری انسان از این ویژگی، موجب می‌شود در مواردی خوشحال و شاد باشد و در جاهایی نیز محزون و غمگین؛ از این جهت شادی و غم به‌خودی‌خود نه بار ارزشی مثبت دارد و نه منفی. به این معنا که نمی‌شود کسی را به خاطر غمگینی یا شادی، تحسین یا مذمت کرد؛ بلکه شرایط مختلف و عوامل گوناگون فردی و اجتماعی، اعتقادی، اخلاقی و غیره باعث می‌شود که برخی شادی‌ها را مورد ملامت و
سرزنش قرار دهیم؛ مثل شادی در برابر کسی که مصیبت‌دیده است، یا برخی شادی‌ها را تحسین و
تشویق نماییم؛ مثل این‌که در ایام
ولادت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم) جشن می‌گیریم و شادی می‌کنیم. همین‌طور هم در مورد بعضی از غم و اندوه‌ها، باید گفت که مورد مذمت قرار می‌گیرد. مثل این‌که کسی در مراسم
ازدواج برادرش به گوشه‌ای برود و ماتم گرفته و از خوشحالی بقیه هم ناراحت باشد و برعکس اگر در مراسم
عزاداری، انسان محزون باشد، ظاهر و باطنش نشان از غم و اندوه داشته باشد، سزاوار و شایسته است. چه این‌که گفته شده است در
قبرستان، خنده نکنید. (در رابطه با ایام محرم که شیعیان در ماتم سید و سالار شهیدان عزادار هستند، برای هر
شیعه لازم است که خود را صاحب‌عزا بداند و از هر آن‌چه با سوگوار بودن منافات دارد و جور درنمی‌آید، دوری نماید.)
ما به عنوان افراد مذهبی لازم است که همه افکار، گفتار و کردارمان را به گونه‌ای جهت دهیم که در مسیر
قرب الهی قرار گیرد. در این صورت، هم به جای خودش،
غم و شادی داریم و هم این‌که غم و شادی را وسیله
تقرب به خداوند متعال قرار داده‌ایم. اولین شرط برای رسیدن به این هدف،
اخلاص در نیت است. باید نگاه کرد که این رفتار من (از جمله خنده) مورد
رضایت خداوند و
اهل بیت (علیهم‌السّلام) هست یا خیر؟ از‌این‌رو ممکن است که یک
تبسم حتی در ایام محرم برتر و با فضیلت‌تر از گریه باشد. باید توجه کرد که این
خنده یا
گریه به چه
نیت و هدفی انجام می‌شود.
با این‌که قرار دادن خنده و شادی در مسیر رضایت الهی و اهل بیت (علیهم‌السّلام) یکی از راه‌های کاستن از خنده به حساب می‌آید. در این‌جا به موارد دیگری که می‌تواند کارساز باشد، اشاره می‌کنم.
توجه به این‌که، مصیبت
امام حسین (علیه‌السّلام) و اهل بیتش (علیهم‌السّلام) برای ما، اگر بیش‌تر از
مصیبت یکی از خویشاوندان ما نیست، حداقل این‌که کم‌تر نباشد. مگر نه این است که آن حضرت همه چیز خود را برای ما مردم فدا کرد. مگر نه این است که ما حسینی هستیم، پس باید بیش‌تر مواظبت کرد که رفتارمان، ما را از آن‌ها جدا نکند.
خواندن
زیارت عاشورا و توجه به معنای آن، از جمله این فراز که «یا ابا عبدالله لقد عظم مصابی بک»؛ ای حسین! به خاطر تو، مصیبت بزرگی به من رسیده، من مصیبت‌زده توام.
توجه و یادآوری مصیبت اهل بیت (علیهم‌السّلام) در
کربلا و سفر اسارت
حضرت زینب (سلام‌الله‌علیها) و
امام سجاد (علیه‌السّلام).
توسل به اهل بیت (علیهم‌السّلام) و کمک خواستن از آن‌ها.
زیاد
یاد خدا کردن و ذکر گفتن.
هم‌نشینی با دوستان و افرادی که از دوست‌داران اهل بیت (علیهم‌السّلام) هستند و رعایت غم و شادی آنان را می‌نمایند و دوری از افرادی که چنین نیستند. افرادی که محرم و
شعبان بر ایشان یکسان است و در عالم غیر دینی و غیر مذهبی تنفس می‌کنند، حرمت‌های مذهبی را رعایت نمی‌کنند و
دوستی و هم‌نشینی با آنان موجب همرنگ شدن با ایشان است.
شرکت در مجالس سخنرانی،
روضه و عزاداری در ایام محرم.
عدم حضور در مجالسی که با کارهای مختلف، حرمت‌شکن هستند.
استفاده از امکانات مختلف سمعی و بصری مناسب با ایام عزاداری.
توجه به این‌که هرچه خود را با غم و شادی اهل بیت (علیهم‌السّلام) (در این زمان
امام زمان (علیه‌السّلام)) همراه و همدل کنیم، آنان هم جبران می‌کنند و اگر همراهی نکنیم، در
دنیا و آخرت شرمنده خواهیم شد.
توجه به این‌که هرچه در ایام عزاداری اهل بیت (علیهم‌السّلام)، رنج و سختی تحمل کنیم، با مزد فراوان روبه‌رو خواهیم شد. حتی اگر به اندازه یک نفس کشیدن همراه با حزن باشد.
پیامبر (صلی‌الله‌عليه‌وآله‌وسلم) فرمود:
خداوند به
زمین نگاه کرد و از میان همه، ما را انتخاب کرد و از میان همه،
شیعیان را برای ما برگزید. آنان ما را یاری می‌کنند، به خاطر خوشحالی ما خوشحال می‌شوند و به خاطر اندوه ما ناراحت می‌شوند. جان و مال خود را در راه ما می‌بخشند. آنان از ما هستند و به ما منسوب می‌باشند.
خوب است با یک مقداری مراقبت بیش‌تر در ایام محرم و همسان شدن با امام زمان (علیه‌السّلام) که
شب و روز در مصیبت جدشان گریه می‌کنند، این افتخار انتساب به اهل بیت (علیهم‌السّلام) را از دست ندهیم.
با توجه به این‌که هر روز از هفته به نام برخی
معصومین (علیهم‌السّلام) نام‌گذاری شده است و در آن
روز ما میهمان آنان هستیم، به عنوان میهمان، رعایت حال میزبان و صاحب‌خانه را نماییم و برای این کار خوب است همه کارهایمان را به آنان
امانت دهیم، این امانت‌گذاری باعث می‌شود که دقت بیش‌تری داشته باشیم که کارهای بهتری انجام دهیم.برای آگاهی از این
زیارت‌نامه، به
مفاتیح‌الجنان، قسمت زیارت معصومین (علیهم‌السّلام) در روزهای مخصوص مراجعه شود.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «پرهیز از خنده زیاد»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۰۴/۲۶.
