ورزش دختران
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: ورزش، دختران، رضایت پدر.
پرسش: پدرم با ورزشهایی چون دوچرخهسواری، اسکی و شنا برای دختران مخالفت کرده و مرا از این ورزشها منع میکند تا چه حد راضی نگه داشتن پدر لازم است؟
پاسخ:
اسلام مجموعهای است از قوانین و
احکام برای
رشد و تکامل انسانها در قالب احکام تکلیفی (
حلال ـ
حرام ـ
مستحب ـ
مکروه و
مباح) است و این احکام اختصاص به
مردان ندارد و اگر حکمی مخصوص مردان است مانند «
جهاد فی سبیل الله»، این موضوع بیان شده است
که به مردان اختصاص دارد و اگر حکمی مخصوص بانوان است، این
حکم نیز بیان شده است؛ مانند: انواع غسلهای مربوط به
زنان یا احکام
نماز و
روزه در حالات مخصوص.
اما موضوع
ورزش با توجه به مزایای فراوانی که دارد، نهتنها مخصوص مردان نیست، بلکه برای بانوان هم با اهمیت است. چون بانوان رکن اساسی خانواده و عامل استحکام جامعه و عهدهدار پرورش و
تربیت فرزندان هستند و به تعبیری سلامت پیکر جامعه مردان هم به سلامت نیمپیکر دیگر یعنی زنان بستگی دارد.
از آنجا که کودکان در رحم مادران رشد کرده و دو سال از شیره جان آنان ارتزاق مینمایند و
سلامت روحی و روانی و جسمی زنان، اثرات مستقیم بر روی کل جامعه دارد، به این ترتیب ورزش برای سلامتی
روح و جسم زنان اهمیت بیشتری نسبت به مردان برخوردار میباشد. در حقیقت جامعهای سالم و پاینده است که زنان آن از سلامت جسم و روان و نشاط کافی برخوردار و بالنده باشند.
اشکالی که مخالفین اسلام به اهل حجاب میگیرند، اینجاست که موضوع
حجاب و
پوشش برای بانوان مسلمان مانع فعالیت آنها در صحنههای مختلف از جمله صحنه ورزش میشود.
در پاسخ این اشکال بیان این نکته لازم است که حجاب مانع بروز استعدادهای فطری
زن نیست. اسلام مخالف محبوس شدن زن در خانه است و زن محجبه میتواند با رعایت حجاب و موازین شرعی در بسیاری از صحنههای اجتماعی، فرهنگی و ورزشی به طور چشمگیر فعالیت داشته باشد.
البته در ورزش
دختران و زنان اصول شرعی و عقلی مطرح است که بسیاری از آنها در ورزش مردان نیز مطرح خواهد بود؛ ولی کفه ترازو در این عرصه برای زنان سنگینتر است؛ از جمله آن اصول میتوان به موارد ذیل اشاره کرد: پدرم با ورزشهایی چون
دوچرخهسواری،
اسکی و
شنا برای دختران مخالفت کرده و مرا از این ورزشها منع میکند تا چه حد راضی نگه داشتن پدر لازم است؟
اصل
عفاف و حفظ حجاب
اصل عدم اختلاط
اصل
اعتدالاصل هماهنگی بین جان و تن
اصل توجه به ویژگیهای طبیعی و جسمانی زنان
با مقدمه فوق روشن شد که ورزش زمانی میتواند مفید و کارگشا باشد که به اصول فوق و حیثیت و شرافت انسانی زنها لطمهای وارد نسازد.
حال جای طرح این پرسش است که آیا زنان میتوانند در ملأ عام دوچرخهسواری و ... کنند یا خیر؟
در جواب باید گفت که این مسئله از دو جهت قابل بررسی است:
الف)
حکم این مسئله از نظر حکم شرعی اولی چیست؟
در این رابطه کیفیت
عمل، تعیینکننده است؛ یعنی میتوان آن را به گونهای انجام داد که شرعاً اشکالی نداشته باشد؛ ولی میتوان به گونهای مخالف هنجارهای دینی انجام داد و در این صورت مسلماً اشکال دارد.
ب) مسئله دیگر تأثیر اجتماعی ـ فرهنگی است. به نظر میرسد چنین عملی (یعنی دوچرخه سواری بانوان در مجامع عمومی) برای شما که مقید به اصول اخلاقی و دینی هستید نتایج فرهنگی مطلوبی در بر نداشته باشد و رفتهرفته اخلاق و فرهنگ اجتماعی را به سمت نامطلوبی
هدایت کند که چهبسا با وجود مفسده انجام آن فعلاً جایز نیست.ولی با توجه به علاقة شما توصیه میشود که تا وقتی که مکانهای مناسب و سالمی از طرف فدراسیونهای مربوط برای این کار در نظر گرفته نشده است، در یادگیری مهارتها و دیگر فعالیتهای ورزشی متناسب مثل کلاسهای آموزشی
والیبال و
بسکتبال و... که در محیطهای مناسب و با اشراف سازمان تربیتبدنی انجام میپذیرد، اقدام نمایید. و یا در مسافرتهای خارج شهری که مکانهای مناسبی به دور از وجود افراد نامحرم و چشمهای ناپاک به فعالیت خود در این زمینه ادامه دهید.
و اما در نامه ارسالیتان مرقوم فرموده بودید در
اسلام تا چه حد راضی نگه داشتن پدر واجب است؟
در جواب باید به عرض برسانیم که در اسلام
اطاعت از پدر و مادر و احترام به آنها تا جایی لازم است که مغایر احکام واجب یا حرام الهی نباشد. لذا اگر
پدر و مادر، انجام عمل حرام یا ترک فعل واجبی (مانند
نماز) را از فرزند خواهان باشند، نباید از آنها پیروی نمایند؛ اما در سایر موارد ـ اعم از کارهای مباح (مانند ورزش کردن) یا
مستحب ـ رعایت احترام و رضایت آنها لازم است؛ مثلاً
نماز جماعت مستحب است؛ اما اگر پدر و مادر فرزند را امر کنند که نماز را به جماعت بخواند، درصورتیکه مخالفت با آنها موجب عقوق و اذیت آنها بشود، بنا بر فتوای اکثر
مراجع جایز نیست و شرکت در نماز جماعت بر فرزند
واجب میشود.
به همین دلیل شما که از خانوادهای مذهبی برخوردارید و همچنانکه در نامه ذکر کرده بودید، در حفظ حجاب دقت لازم را میکنید، توصیه میشود که به نصیحتهای مشفقانه پدرتان گوش فرا داده و در اجرای دستورات آنها کمال کوشش را بنمایید و امیدوار باشید که روزی ثمرات و نتایج این کردارتان را در
دنیا و آخرت خواهید دید.
توجه داشته باشید که پدر و مادر علاوه بر دلسوزی زیادی که نسبت به سلامت روحی و روانی فرزندانشان دارند، به لحاظ سنی هم دارای تجارب و اطلاعات ارزندهای هستند که چهبسا تاکنون صلاح ندیدهاند که در رابطه با فعالیتهای شما بازگو کنند و یا اینکه شما از آنها نخواستهاید. به همین دلیل شما میتوانید در زمانهای مناسب از آنها بخواهید که دلایل مخالفت خودشان را برای شما ابراز نمایند.
در هر حال تا زمان فراهم شدن زمینه مناسب برای از سرگیری فعالیتتان از انجام وظایف دینی و نرمشهای روزانه همراه با سحرخیزی
غفلت نورزید. ضمناً در رابطه با قسمت دوم سؤالتان پاسخی جداگانه برای شما ارسال خواهد شد.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «ورزش دختران»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۱۲/۰۶.