هزار رکعت نماز امام علی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: نماز، امام علی علیه‌السلام.
پرسش: چگونه ممکن است
حضرت علی ـ علیه‌السلام ـ در یک شبانه‌روز هزار رکعت نماز بخواند؟
پاسخ: در پاسخ به این سؤال باید بگوییم که اولاً بسیاری از
محققین و
مورخین و
محدثین نقل کرده‌اند که علی ـ علیه‌السلام ـ در شبانه‌روز هزار رکعت نماز می‌خواندند.
از جمله حدیثی از امام صادق ـ علیه‌السلام ـ نقل شده که می‌فرمایند: «ان علیا فی آخر عمره یصلی فی کل یوم و لیله الف رکعه»؛
یعنی علی ـ علیه‌السلام ـ در اواخر
عمر مبارکشان هر شبانه‌روز هزار رکعت نماز می‌خواند.
این موضوع همواره مورد
اعتقاد عمومی و باور همه
علما بوده است تا اینکه جناب «ابن تیمه» قدم به عرصه دانش گذاشت. او گاهی این عمل نیک را
مکروه پنداشته و گفته است: نماز هزار رکعت ارزشی ندارد. و گاهی هم گمان کرده است که این کار از توانایی آدمی خارج است؛ چون هزار رکعت نماز خواندن و به دیگر وظایف نیز پرداختن غیر مقدور خواهد بود؛ زیرا آدمی نیازمند به خوراک و
خواب و... نیز هست.
علامه امینی و دیگران جواب مستدل و قانع کننده‌ای را نقل کرده‌اند که به بعضی از آنها اشاره می‌شود. اما مکروه و بی‌ارزش شمردن این عمل، مطلبی است که از
نادانی همه‌جانبه «ابن تیمه» از شئون عبادات و
فقه و وارونه جلوه دادن حقایق از روی
جهالت و یا
عمد حکایت می‌کند؛ چون احادیث زیادی از پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ـ در مورد
کثرت نماز و ثواب آن وارد شده است و در آنها تأکید شده هرکس توانایی زیاد خواندنش را دارد کوتاهی نکند.
اما اینکه چگونه این کار ممکن است، باید بگوییم که این عمل هم از نظر عقلی و هم از نظر عرفی ممکن می‌باشد و غیر از علی ـ علیه‌السلام ـ افراد دیگری هم این عبادت را انجام می‌دادند. به طریق صحیح از بخاری و مسلم روایت شده که: پیامبر اکرم آن‌قدر شب را به عبادت روی پای خود می‌ایستاد که از پایش
خون جاری می‌شد. و روش جاری میان مسلمین در انجام عباداتی از قبیل نماز و
روزه این بوده که هرکدام طبق تواناییشان از آن انجام می‌دادند و البته مردم هم در توانایی مختلفند و خداوند هم کسی را جز به مقدار تواناییش تکلیف نمی‌کند. از‌این‌روست که در تاریخ می‌بینیم یکی هرروز صد رکعت نماز می‌خواند و دیگری دویست رکعت و بعضی پانصد و بعضی دیگر هزار رکعت نماز می‌خواندند که به بعضی از آنها اشاره می‌کنیم. «ابوحنیفه» پیشوای حنفی ها چهارصد رکعت، اسود ابن یزید نخعی هفت‌صد رکعت و عبدالرحمان ابن ابان در هر روز هزار رکعت نماز می‌خوانده است.
و ده‌ها نفر دیگر که در تاریخ نام آنها ثبت شده است که در هر روز هزار رکعت نماز می‌خواندند. پس به جای آوردن هزار رکعت نماز عملی ممکن می‌باشد و نیازمند به صرف تمام و یا نصف وقت به آن نمی‌باشد.
پس کسانی که این
عمل را غیر ممکن می‌دانند، منشأ آن کسالت روحی آنها از انجام عبادت زیاد می‌باشد و کسانی که در تمام عمرشان نشاط انجام چنین عباداتی را نداشته، می‌پندارند که چنین کاری غیر مقدور است؛ ولی کسانی که شیرینی
اطاعت و
بندگی خدا را چشیده‌اند، این‌گونه اعمال را جزء امور عادی می‌شمارند.
آری نماز و نیایش جان و روح شیدای علی ـ علیه‌السلام ـ را تشکیل می‌داد و نماز عشق امام بود. او در نماز به پرواز درمی‌آمد و تا آنجا پر می‌کشید که جز او هیچ
فرشته ای توان پرواز نداشت. او در نماز از غیر خدا می‌برید و به جان جانان وصل می‌شد. برای چنین شخصی که عبادت و نماز را نه به‌خاطر
بهشت و نه به‌خاطر
ترس از
جهنم انجام می‌دهد، و کسی را عبادت می‌کند که با چشم
یقین او را می‌بیند و مستحق عبادت می‌یابد و دارای قدرت
روحانی و
جسمانی فوق‌العاده می‌باشد، هزار رکعت نماز که چیزی نیست.
و از طرف دیگر، نمازهای مستحبی مانند نمازهای واجب وقت‌گیر نمی‌باشد؛ چون آنها را می‌توان در هر مکان و به هر صورت ممکن، حتی در حال راه رفتن و خوابیدن انجام داد و می‌توان
رکوع و
سجود آنها را با اشاره سر و چشم و حتی بدون سوره و قرار گرفتن به طرف قبله انجام داد. و علامه بزرگوار «امینی» ادعا می‌کند که از دوستانش کسانی را می‌شناسد که گاهی در شب و گاهی در روز هزار رکعت نماز می‌خواند.
سایت اندیشه قم
