نقش خوراک در بهره گیری از آثار روزه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: افطار،
روزه،
سحر.
پرسش: خوراک در بهره‌گیری از آثار روزه چه نقشی دارد؟
خوردن و نوشیدن به هنگام افطار و سحر، جان‌مایه روزه‌داری است. از این‌رو، در دیدگاه
اسلام،
حلال یا
حرام بودن خوردنی‌ها و نوشیدنی‌ها، اندازه و نوع آنها و هم‌چنین انگیزه روزه‌داران از خوردن و آشامیدن، در میزان بهره‌وری از روزه، نقشی اساسی دارند و در دستاوردهای روزه‌دار از برکات این میهمانی، بسیار مؤثّرند.
نخستین شرط بهره‌وری از روزه، آن است که تأمین‌کننده نیرو و قوّت انسان برای روزه گرفتن،
حلال باشد. غذای حرام، نه تنها در بهره‌مندی انسان از آثار و برکات روزه، نقش تخریبی دارد، بلکه آفتی است که همه عبادت‌ها را به گونه‌ای که در احادیث گذشته اشاره شد، تهدید می‌کند. از این‌رو،
پیامبر خدا می‌فرماید:
«العِبادَةُ مَعَ اکلِ الحَرامِ کَالبِناءِ عَلَی الرَّملِ؛
عبادت همراه با حرام‌خواری، مثل بنا ساختن بر شِن‌زار است.»
بر این پایه، برای روزه‌دار، شناخت غذاهای حرام، اهمّیتی ویژه دارد.
خوردنی‌ها و آشامیدنی‌های حرام، چند دسته‌اند:
۱. آنچه
حرمت ذاتی دارد، مثل: گوشت حیوانات حرام گوشت، تخم پرندگان حرام گوشت، بعضی از اعضای
حیوانات حلال گوشت (مانند:
طحال،
نرینه،
بچّه‌دان،
دنبلان،
مثانه،
غدّه‌ها،
کیسه صفرا و
نخاع)،
اعیان نجس (مانند:
مردار،
خون،
گوشت خوک،
شراب و هر مایع مست کننده دیگر).
۲. آنچه
حرمت عرضی دارد، مانند: غذاهایی که به سبب برخورد با عین نجس،
نجس شده‌اند، یا برای جسم و جان
انسان، زیان عمده دارند.
۳. آنچه با
مال حرام تهیّه می‌شود، مثل: سفره‌های افطاری‌ای که بدون اجازه قانونی، هزینه‌شان از
بیت‌المال، پرداخت می‌شود.
۴. آنچه از
مال مخلوط به حرام، تهیّه می‌شود.
۵.آ نچه از مالی تهیّه می‌شود که حقوق شرعی آن (مانند:
خمس و
زکات) پرداخت نشده است.
۶. آنچه با مال
حلال فراهم می‌شود؛ ولی در کیفیّت و مقدار آن،
اسراف می‌گردد.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «نقش خوراک در بهره گیری از آثار روزه» تاریخ بازیابی۱۳۹۷/۷/۱۲.
