• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

منبع در آمد امامان شیعه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: منبع، در آمد، هزینه زندگی، امامان شیعه.

پرسش: شغل ائمه (علیه‌السّلام) چه بوده و از چه راهی کسب درآمد می‌کردند؟

پاسخ: امامان شیعه از طریق کشاورزی و تجارت و خمس و ارث هزینه زندگی‌شان را تامین می‌کردند و از همین منابع مشکل فقرا و نیازمندان را برطرف می‌کردند.



آنچه که از منابع تاریخی و روایی در مورد منبع درآمد و هزینه زندگی ائمه (علیه‌السّلام) به دست می‌آید؛ این است که امامان شیعه نیز مانند دیگر مردم آن زمان، مهم‌ترین منبع در آمدشان از راه کشاورزی و تجارت بوده است؛ مانند امام علی (علیه‌السّلام) که در طول ۲۵ سال دوری از مسائل سیاسی و حکومتی، به کشاورزی و کاشت نخل خرما اشتغال داشت. همچنین امام باقر (علیه‌السّلام) نیز علاوه بر جلسات درس و تعلیم علوم و معارف دینی، دارای مزرعه بودند و ضمن این که از محصول زراعت خود، امرار معاش می‌کردند، به فقرا و مستمندان نیز از همین محصولات کمک می‌کردند.


البته همان گونه که می‌دانید امامانی؛ مانند امام موسی کاظم (علیه‌السّلام) مدت بسیار طولانی از عمرشان را در زندان بسر می‌بردند تا این که سر انجام در همان جا به شهادت رسیدند، و یا امام حسن عسکری (علیه‌السّلام) که در محاصره نظامی بود، اینان نیز شاید از ارثی که به آنها رسیده بود، امرار معاش می‌کردند، و تعدادی از ائمه نیز به سبب عداوت و دشمنی حاکمان جور به شهادت رسیدند و عمر طولانی نداشتند.


امامان شیعه علاوه بر این، از آن جهت که ولی امر مسلمان بودند، شیعیان و پیروانشان خمس و... را به آنان پرداخت می‌کردند، بدیهی است که در صورت ضرورت از آن طریق نیز می‌توانستند قسمتی از هزینه زندگی خود را تامین کنند.


ائمه (علیه‌السّلام) با آن که از توان مالی برخوردار بودند، اما در مخارج زندگی هیچ گاه دچار اسراف و تبذیر نمی‌شدند، حتی گاهی به حسب شرایط، کم تر از شئونات خود از متاع دنیا بهره می‌گرفتند، و از خوراک و پوشاک به حداقل اکتفا می‌نموند؛ مانند حضرت علی (علیه‌السّلام) ، چنان که خود می‌فرماید: «الا و ان امامکم قد اکتفی من دنیاه بطمریه و من طعمه بقرصیه...» ؛ آگاه باش امام شما از تمام دنیایش به دو جامه کهنه، و از خوراکش به دو قرص نان قناعت نموده است.


۱. کلینی، الکافی، ج۵، ص۱۴۸، «باب فضل التجارة و المواظبة علیها»، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ش.    
۲. کلینی، الکافی، ص۲۶۰، «باب فضل الزراعة»، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ش.    
۳. شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، ص۶۷۶.    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «منبع در آمد امامان شیعه»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱/۲۹.    



جعبه ابزار