• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

معنای روح

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: روح.
پرسش: معنای لغوی روح چیست؟
پاسخ:



ریشهٔ «ر-و-ح» یکی از پرمعناترین و قابل تأمل‌ترین ریشه‌های لغت عربی است که در سه معنای عمده به کار رفته که این هرسه معنا در ارتباط نزدیکی با هم‌اند؛ به‌طوری که گاه تشخیص این سه معنا از همدیگر مشکل است. بنابراین در اصل خود به معمای واحدی می‌تواند اشاره داشته باشد که در سه مرتبه یا سه نمود به کار رفته است.


این سه معنای عمده عبارت‌اند از:

۲.۱ - ۱. اول

هوا، باد و بوی خوش.

۲.۲ - ۲. دوم

راحتی.

۲.۳ - ۳. سوم

نفس ( روان ).


در فارسی هم واژهٔ روان، روانی و باد، دارای قرابت معنایی هستند که شباهت به واژه روح دارد. روح در قرآن کریم از ریشه «ر- و- ح» در هر سه معنا به کار رفته است.

۳.۱ - نمونه‌هایی از آیات قرآن کریم

۱. « وَ هُوَ الَّذی یُرْسِلُ الرِّیاحَ بُشْراً بَیْنَ یَدَیْ رَحْمَتِهِ ». و « إِنِّی لَأَجِدُ ریحَ یُوسُفَ لَوْ لا أَنْ تُفَنِّدُونِ ».
۲. « فَرَوْحٌ وَ رَیْحانٌ وَ جَنَّةُ نَعیمٍ ». و « وَ لَکُمْ فیها جَمالٌ حینَ تُریحُونَ وَ حینَ تَسْرَحُونَ ».
۳. « تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرُّوح‌ ».


ریحان به معنای گل نیز از همین ریشه «ر- و- ح» است که به دلیل بوی خوش به این نام نامیده شده است.


۱. ابن منظور، لسان العرب، ج ۲، ‌ص ۴۵۵؛ «الرِّیحُ:نَسِیم الهواء، و کذلک نَسیم کل شی‌ء، و هی مؤنثة؛ و فی التنزیل:کَمَثَلِ رِیحٍ فیها صِرٌّ أَصابت حَرْثَ قوم‌» و «و الرائحة:ریحٌ طیبة تجدها فی النسیم؛ تقول لهذه البقلة رائحة طیبة».    
۲. ابن منظور، لسان العرب، ج ۲، ‌ص ۴۶۱؛ «اسْتراحَ‌الرجلُ، من الراحة».    
۳. فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج ۳، ‌ص ۲۹۱؛ «روح:الروح:النفس التی یحیا بها البدن. یقال:خرجت روحه، أی:نفسه، و یقال:خرج فیذکر و الجمیع أرواح و الروحانی من الخلق نحو الملائکة، و خلق روحا بلا جسم و الروح:جبرئیل علیه السلام».    
۴. اعراف (۷)، آیه ۵۷.    
۵. یوسف (۱۲)، آیه ۹۴.    
۶. اعراف (۵۶)، آیه ۸۹.    
۷. نحل (۱۶)، آیه ۶.    
۸. قدر (۹۷)، آیه ۴.    



پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : تفسیر | قرآن شناسی | واژگان قرآنی




جعبه ابزار