• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فرق اخلاق و علم اخلاق

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه:اخلاق، علم اخلاق، علمای اخلاق.
پرسش :فرق میان اخلاق و علم اخلاق چیست؟ کدام جامع تر است؟ کدام تعریف درباره علم اخلاق جامع تر است؟
پاسخ :



"اخلاق" از نظر لغت جمع "خُلْق" به معنای خوی، طبع، سجیه و عادت است، اعم از این که آن سجیه و عادت نیکو باشد یا زشت و بد.


دانشمندان علم اخلاق برای اخلاق معانی متعدّدی ارائه نمودند:
الف. برخی آن را ملکه‌ای نفسانی دانسته‌اند که مقتضی صدور کارها از انسان بدون نیاز به فکر و اندیشه است.
ب. برخی نیز اخلاق را تنها بر فضایل اخلاقی اطلاق می‌کنند و آن را در مقابل ضد اخلاق به کار می‌برند.
ج. و گاهی نیز به معنای نهاد اخلاقی زندگی به کار می‌رود.
[۴] برای توضیح بیشتر به " پایگاه حوزه نت     " مراجعه نمایید.

بنابراین معانی اصطلاحی متفاوتی برای اخلاق بیان شده است که جمع دقیق آن ممکن نیست، امّا می‌توان اخلاق را در اصطلاح دانشمندان اسلامی، به گونه ای جمع‌بندی کرد که نسبتاً جامع بین آنها باشد و آن عبارت است از:"اخلاق، کیفیتی برای نفس آدمی است که رفتارهایی متناسب با آن از انسان بروز می‌کند"؛ یعنی اگر کیفیت نفس خوب باشد، کارهای خوب و اگر بد باشد کارهای بد صورت می‌گیرد؛ پس اخلاق به اخلاق حسنه ، خوب ، اخلاق رذیله و بد تقسیم می‌شود. این کیفیت نفسانی ممکن است به صورت غیر راسخ و یا به شکل ملکه در آید.


برای علم اخلاق نیز تعاریف متعدّد و مختلفی ذکر شده است.
عالمان اسلامی و غربی تعریف هایی برای علم اخلاق ارایه کرده اند که به بعضی از آنها اشاره می کنیم.

۳.۱ - تعریف اول

برخی علم اخلاق را علم چگونگی اکتساب اخلاق نیکو دانسته اند که براساس آن، افعال و احوال شخص نیکو می شود.
[۵] طوسی، خواجه نصیرالدین، اخلاق ناصری، ص ۱۴، کتابفروشی اسلامیه، بی تا، تهران.


۳.۲ - تعریف دوم

برخی نیز آن را علم چگونه زیستن خوانده اند.

۳.۳ - تعریف سوم

برخی بر اساس همان معنای لغوی اخلاق به تعریف علم اخلاق پرداخته‌اند. به عنوان مثال علم اخلاق به "علم آگاهی و اطلاع از عادات و آداب و سجایای بشری"
[۷] ژانه، پیر، اخلاق، ص۵۳، ترجمه بدرالدین کتابی، اصفهان، انتشارات آموزش و پرورش، ۱۳۷۳.
تعریف شده است.

۳.۴ - تعریف چهارم

همچنین مرحوم نراقی در جامع السعادات می گوید:"علم اخلاق دانش صفات (ملکات) مهلکه و منجیه و چگونگی موصوف شدن و متخلق گردیدن به صفات نجات‌بخش و رهائی از صفات هلاک‌کننده است".
با توجه به کتاب‌های اخلاقی؛ چون جامع السعادات، معراج السعاده و...
[۹] نراقی، ملامهدی، جامع السعادات، مؤسسه اعلمی، بیروت، چاپ ششم، ۱۴۰۸ ه ق.
[۱۰] نراقی، ملااحمد، معراج السعادة، تهران، انتشارات رشیدی، تهران، بی تا.
می‌توان گفت که علم اخلاق از دیدگاه دانشمندان اسلامی، علمی است که از انواع صفات خوب و بد بحث کرده، آنها را مورد شناسایی و تعریف و تبیین قرار داده، کیفیت اکتساب صفات خوب و فضایل را و نیز چگونگی زدودن صفات رذیله را بیان کرده است.
بنابراین، موضوع علم اخلاق عبارت است از: صفات خوب و روش کسب آنها و صفات بد و راه زدودن آنها؛ این صفات خوب و بد از آن جهت که با افعال اختیاری انسان مرتبط هستند در علم اخلاق مورد نظر می‌باشند. غایت علم اخلاق رساندن انسان به کمال و سعادت جاودان و منزل مقصودی است که برای رسیدن به آن خلق شده است. چنان که بیان شد علم اخلاق یکی از شعبه‌های فلسفه به معنای عام آن بوده است.


اخلاق عبارت است از:روش و منش چه نیک و چه بد و علم اخلاق؛ یعنی دانش به این روش ها و منش ها و این که کدامشان باید مورد عمل قرار گیرد و به عبارتی تفاوت اخلاق و علم اخلاق، تنها در صحنه نظریه پردازی و عملکرد بوده و بر این اساس، سخن از جامعیت هر کدام نسبت به دیگری معنایی نخواهد داشت.


۱. قرشی، سید علی اکبر، قاموس قرآن، ج ‌۲، ص ۲۹۳، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ ششم، ۱۳۷۱ ش.    
۲. طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، ج ‌۱، ص ۶۹۲.‌    
۳. طریحی، فخر الدین، مجمع البحرین، ج ‌۱، ص ۶۹۳.‌    
۴. برای توضیح بیشتر به " پایگاه حوزه نت     " مراجعه نمایید.
۵. طوسی، خواجه نصیرالدین، اخلاق ناصری، ص ۱۴، کتابفروشی اسلامیه، بی تا، تهران.
۶. مطهری، مرتضی، آشنایی با علوم اسلامی، ج ۲، ص ۱۹۰، صدرا، تهران، چاپ ششم، ۱۳۶۸.    
۷. ژانه، پیر، اخلاق، ص۵۳، ترجمه بدرالدین کتابی، اصفهان، انتشارات آموزش و پرورش، ۱۳۷۳.
۸. نراقی، محمد مهدی، جامع السعادات، ج۱، ص ۳۴، نجف، مطبعه الزهراء، ۱۳۶۸ق.    
۹. نراقی، ملامهدی، جامع السعادات، مؤسسه اعلمی، بیروت، چاپ ششم، ۱۴۰۸ ه ق.
۱۰. نراقی، ملااحمد، معراج السعادة، تهران، انتشارات رشیدی، تهران، بی تا.



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «فرق اخلاق و علم اخلاق»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۷/۵.    



جعبه ابزار