فرزند کوچک خانواده
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: فرزند کوچک، کمتوجهی، تنبیه.
پرسش: بنده پسر کوچک خانواده هستم و دو برابر بزرگتر دارم. به من خیلی کمتوجهی میشود و به پسر اول خیلی توجه میشود. تا دعوایی پیش میآید، بنده تنبیه میشوم. (البته نه تنبیه فیزیکی) لطفاً مرا راهنمایی کنید؟ (بنده ۱۴ سال دارم، برادر اول ۱۹ و برادر دوم ۱۵ سال دارد، مادرم لیسانس و پدرم فوق لیسانس دارند).
پاسخ: گاهی در خانوادهها چنین مسائلی پیش میآید. گاهی به خاطر مسئلهای آرامش خانواده به هم میخورد؛ اما پس از مدتی دوباره خورشید
آرامش به خانواده خواهد تابید. حال دوست گرامی به مطالب زیر توجه کنید.
در نامه خود نوشتهاید کوچکترین فرزند هستم. شما باید به این مسئله توجه داشته باشید که
پدر و مادر به خاطر حساسیتهای روحی و جسمی بچههای کوچکتر به آنها بیشتر توجه دارند و غالباً بچههای کوچکتر بهخاطر اینکه فرزند آخر بودهاند و مورد محبتهای دیگران قرار گرفتهاند و با مهر و
عشق آنها بزرگ شدهاند، حساستر میباشند. حال که بزرگ شدهاید، نوع محبت آنها به گونهای دیگر شده است. شما مطمئن باشید همانقدر که شما بهخاطر این مسئله خود را ناراحت کردهاید، پدر و مادرتان نیز بیشتر از این نگران شما هستند و ناراحتاند که چرا شما زودرنج شدهاید.
شما که به ما نامه نوشتهاید و مشکل خود را بیان داشتهاید، مطمئناً فردی منطقی هستید و این، یک صفت بسیار مثبتی است که در شما وجود دارد. شما میتوانید با کمک همین صفت، مشکل خود را حل کنید. پس از خواندن این نامه پیش پدر ومادر خود بروید و از آنها بخواهید که توضیح دهند چرا این مسئله پیش میآید. (البته با خونسردی و
محبت) به آنها بگوئید: "من دوست دارم اگر اشتباهی مرتکب میشوم، بدانم و آن را تکرار نکنم." همینطور میتوانید جداجدا در زمانهایی که با برادران خود گرم هستید، از آنها بخواهید برای شما توضیح دهند که چرا شما اینطور فکر میکنید. با دقت به سخنان آنها که از روی مهر است، توجه کنید. باور کنید که هیچکس مثل آنها خوبی شما را نمیخواهند. آنها نیز از اینکه رابطهها کدر میشود، ناراحت میشوند. پس از شنیدن حرفهای آنها در مورد گفتههای آنها دقت کنید. اگر آن
عیب را در خود میبینید، تلاش کنید آن را برطرف کنید.
اگر اشتباهی مرتکب شدهاید، بر آن اصرار نکنید. هر کس که بر اشتباه خود اصرار کند و
لجاجت به خرج دهد، از محبوبیت خود میکاهد؛ اما اگر فردی اشتباه خود را بپذیرد و از دیگران بهخاطر اینکه عیبهای او را گوشزد کردهاند
تشکر کند، در نزد آنها فردی محترم و عزیز میشود. این نکات به شما کمک میکند که در اجتماع در روابط بین دوستانتان و مردم نیز فردی موفق ظاهر شوید.
چراکه
خانواده، تمرینی برای ظاهر شدن در جامعه است. کسی که صفات خوب خود را در خانوادهاش
رشد دهد و صفات منفی خود را در آنجا شناسایی کند، خیلی خوب میتواند روابط اجتماعی و معاشرتهای پسندیدهای داشته باشد.
اگر دوست دارید نزد پدر و مادر و برادرتان بزرگ شوید و مورد
علاقه آنها باشید، اهل گذشت باشید.
حضرت علی (علیهالسّلام) میفرمایند: با چشمپوشی از چیزهای کوچک، خود را بزرگ کنید و بر قدر و منزلت خود بیفزایید.
یکی از امتیازات خانواده شما داشتن پدر و مادری فرهنگی و اهل علم است. آنها به مسائل خانواده و حساسیتهای تربیتی آگاهی دارند. به همین خاطر است که آنها از
تنبیه فیزیکی استفاده نکردهاند و نمیکنند. آنها شما را به گونهای
تربیت کردهاند که احساس
شخصیت کنید، منطقی باشید، خطاهای خود را بپذیرید و اگر اشتباهی از پدر و مادرتان دیدید، بتوانید بهراحتی با آنها بیان کنید. مطمئن باشید پدر و مادری مثل پدر و مادر شما از سخنان شما به گرمی
استقبال میکنند.
پس در فرصتی مناسب با آنها سخن بگویید و بدانید یکی از توصیههای مهم مشاوران به خانوادهها این است که گفتوگوی صمیمانه داشته باشند. این گفتوگوها باعث میشود که نیازهای افراد مشخص شود، سوءتفاهمها برطرف شود و مهر و محبت به یکدیگر اظهار گردد و
بهشت تفاهم در خانواده پدید آید.
همانگونه که بیان شد شما میتوانید با کمک این راهنماییها و تواناییهای خود، مشکلات را حل کنید. برخی مشکلات به خود شما باز میگردد که صادقانه بخواهید برای شما توضیح دهند و آنها را برطرف سازید تا در جامعه نیز روابط خوبی با دیگران داشته باشید. (تمرین اجتماعپذیری)
اگر حس میکنید پدر و مادرتان در اشتباهاند، در فرصتی مناسب با آنها گفتوگوی صمیمانه داشته باشید و مسائل خود را به آنها بازگو کنید. با
گذشت، احترام و رفتار مؤدبانه به
محبوبیت خود بیفزایید. مراقب باشید در زمانهای حساس (درس خواندن و...) با برادران خود
شوخی نکنید؛ چراکه آنها مشغول کار خود هستند. از آنها بخواهید روزانه در وقت معینی با شما بازی، سرگرمی و
تفریح داشته باشند. این کار باعث میشود که محبت بین شما زیادتر شود و با روحیات همدیگر بیشتر آشنا شوید. در آخر این را بدانید که فرزندان آخر غالباً مورد توجه و مهر بقیه هستند؛ اگرچه ممکن است آنها در ظاهر این مهر را نشان ندهند.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «فرزند کوچک خانواده»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۹/۱۱.