• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

روایت ابوبکر و عمر سیدا کهول اهل الجنة

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: روايت «أبوبكر و عمر سيدا كهول أهل الجنة»، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم).

پرسش: آيا روايت «أبوبكر و عمر سيدا كهول أهل الجنة» از قول رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) صحت دارد؟

پاسخ: یکی از روایاتی که در برخی کتب اهل‌ سنت نقل شده روایت: ابوبکر و عمر سیدا کهول اهل الجنة، است که منسوب به پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است؛ اما در اصل این روایت صحیح نیست و حتی بخاری و مسلم هم از نقل این روایت خودداری کرده‌اند. در ادامه روایت را بررسی خواهیم کرد.



عن علی بن ابی‌طالب ان رسول الله قال: «ابوبکر وعمر سیدا کهول اهل الجنة وما خلا النبیین والمرسلین».
این روایت در بسیاری از کتاب‌های اهل سنت؛ از جمله: مسند احمد بن حنبل، سنن ابن ماجه قزوینی، سنن ترمذی، مجمع الزوائد هیثمی و ... نقل شده است؛ ولی بخاری و مسلم از نقل آن خودداری کرده‌اند که این خود می‌تواند یکی از دلایل ضعف آن باشد؛ چراکه اهل‌ سنت بسیاری از روایاتی را که در فضائل و امامت امام علی (علیه‌السلام) نقل شده، به این دلیل که بخاری و مسلم آن را نیاورده‌اند، رد می‌کنند.


این روایت از نظر سندی نیز اشکالاتی دارد:
هیثمی بعد از نقل حدیث می‌گوید: رواه البزار والطبرانی فی الاوسط وفیه علی ابن عابس وهو ضعیف. این روایت را بزاز و طبرانی نقل کرده‌اند که در سلسله سند آن علی بن عابس وجود دارد و او ضعیف است.
و نیز بعد از نقل روایت دیگر در همین زمینه، می‌گوید: [فیه] عبدالرحمن ابن ملک بن مغول، قلت وهو متروک. بزاز، آن را از عبیدالله بن عمر نقل کرده است، در سند آن عبدالرحمن بن ملک بن مغول است و او متروک است.
و نیز ابن جوزی، یکی دیگر از بزرگان اهل‌ سنت، این روایت را در کتاب الموضوعات آورده و بعد از آن می‌گوید: هذا حدیث موضوع علی رسول اللّه (صلی‌الله‌علیه‌وسلم). این روایتی است جعلی که آن را به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نسبت داده‌اند.


صرف‌نظر از بحث سندی، حتی اگر این روایت صحیح نیز باشد، نمی‌توان آن را پذیرفت؛ چراکه سازنده و جاعل آن این‌ مطلب را فراموش کرده است که تمام بهشتیان هنگام ورود به بهشت، جوانی خود را به دست می‌آورند و کسی در سن پیری وارد بهشت نخواهد شد؛ چنانچه امام جواد (علیه‌السلام) در مناظره‌ای که با یحیی بن اکثم داشتند، از این روایت این‌گونه جواب داده‌اند:

وَ هَذَا الْخَبَرُ مُحَالٌ اَیْضاً لِاَنَّ اَهْلَ الْجَنَّةِ کُلَّهُمْ یَکُونُونَ شُبَّاناً وَ لَا یَکُونُ فِیهِمْ کَهْلٌ وَ هَذَا الْخَبَرُ وَضَعَهُ بَنُو اُمَیَّةَ لِمُضَادَّةِ الْخَبَرِ الَّذِی قَالَهُ رَسُولُ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فِی الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ (علیهما‌السلام) بِاَنَّهُمَا سَیِّدَا شَبَابِ اَهْلِ الْجَنَّة. محال است که پیامبر چنین سخنی فرموده باشد؛ زیراکه بهشتیان همگی جوان هستند و اصلاً در میان آن‌ها کسی که در سن پیری باشد، وجود ندارد. این روایت را بنوامیه وضع کردند، در مقابل روایتی که رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در حق امام حسن و امام حسین (علیهما‌السلام) فرمود: امام حسن و امام حسین (علیهما‌السلام)، دو آقای جوانان اهل بهشت هستند.

و جالب این است که معمولاً بنی‌امیه وقتی می‌خواستند روایتی را در فضایل خلفا جعل کنند، تلاش می‌کردند آن را از زبان اهل‌ بیت (علیهم‌السلام) نقل کنند. این روایت را نیز از زبان امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) نقل کرده‌اند.
از سوی دیگر، این روایت با بسیاری از روایات که حتی می‌توان درباره آن‌ها ادعای تواتر کرد، در تضاد است؛ زیرا در این روایات پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید که اهل بهشت همگی وقتی وارد بهشت می‌شوند، در هیئت انسان‌های سی‌ساله هستند.

سیوطی، مفسر معروف اهل‌ سنت در الدر المنثور می‌نویسد:
واخرج ابن ابی‌شیبة واحمد وابن ابی‌الدنیا فی صفة الجنة والطبرانی فی الکبیر عن ابی هریرة قال قال رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وسلم) یدخل اهل الجنة الجنة جردا مردا بیضا جعادا مکحلین ابناء ثلاث وثلاثین. رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمودند: اهل بهشت، داخل بهشت می‌شوند؛ درحالی‌که عریان هستند، بدنشان بی‌مو، صورتشان نورانی، موی سرشان پیچیده و چشم‌هایشان سرمه کشیده و همه آن سی و سه ساله هستند.

و ترمذی در سنن خود می‌نویسد: عن معاذ بن جبل ان النبی (صلی‌الله‌علیه‌وسلم) قال " یدخل اهل الجنة الجنة جردا مردا مکحلین ابناء ثلاثین او ثلاث وثلاثین سنة.

و هیثمی در مجمع الزوائد می‌نویسد:وعن انس بن مالک قال قال رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌وسلم) یدخل اهل الجنة الجنة جردا مردا مکحلین. رواه الطبرانی فی الاوسط واسناده جید.
بااین‌حال چگونه می‌شود که ابوبکر و عمر، سید شیوخ اهل بهشت باشد، وقتی هیچ پیرمردی در بهشت نیست؟!


۱. هیثمی، علی بن ابی بکر، مجمع الزوائد، ج۹، ص۵۳.    
۲. هیثمی، علی بن ابی بکر، مجمع الزوائد، ج۹، ص۵۳.    
۳. ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی، الموضوعات، ج۱، ص۳۹۸.    
۴. طبرسی، احمد بن علی، الاحتجاج، ج۲، ص۲۴۶-۲۴۷.    
۵. سیوطی، جلال الدین، الدر المنثور، ج۱، ص۱۱۸.    
۶. ترمذی، محمد بن عیسی، سنن الترمذی، ج۴، ص۶۸۲.    
۷. هیثمی، علی بن ابی بکر، مجمع الزوائد، ج۱۰، ص۳۹۸-۳۹۹.    




مؤسسه ولی‌عصر، برگرفته از مقاله «آیا روایت «أبوبکر و عمر سیدا کهول أهل الجنة» از قول رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) صحت دارد؟».    







جعبه ابزار