• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رفاه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: رفاه، آسایش، دنیا، آخرت .
پرسش: آیا امکان دارد انسان هم در این دنیا در رفاه و آسایش باشد و هم در آن دنیا (آخرت)؟
پاسخ:



رفاه در لغت فارسی به معنای «آسودگی» و «ناز و نعمت» است.
[۱] دهخدا، علی اکبر، لغت‌نامه دهخدا،واژه رفاه.



طبیعت و ماهیت وجودی این عالم به صورتی است که زندگی هیچ انسانی (اعم از مؤمن و کافر ) در آن بدون رنج و غم نیست؛ حتی کسانی که از جهات مادی همه نعمت‌ها و امکانات زندگی‌شان آماده و مهیا است، چه‌بسا به مشکلات و رنج‌ها و دردهایی مبتلا هستند که انسان‌های فقیر هرگز به آنها مبتلا نشده‌اند؛ زیرا این جهان ، جهان ماده و عالم تزاحم، رنج ، مشقت، محدودیت و زوال است. و به همین دلیل از طرفی منشأ بلاها، رنج‌ها، بیماری‌ها و از جهت دیگر منشأ موفقیت‌ها، شادی‌هاست و خوشی و نا‌خوشی، غم و شادی، سختی و راحتی شکست و پیروزی آن، با هم آمیخته است. و هرگز نمی‌توان شخصی را یافت که در نعمت مطلق یا بدبختی مطلق به سر برد. بسیاری هستند که از نظر معیشتی در رفاه‌اند؛ ولی از مشکلات روحی و روانی، جسمی و خانوادگی در امان نیستند.


خداوند متعال، نظام مادی را چنان قرار داده تا آدمی در آن، مدام در حال آزمایش باشد تا انسان‌های مؤمن، خداجو و نیکوکار از غیر آنان جدا شوند؟
از جهت دیگر چه سختی‌ها و شکست‌هایی که مقدمه موفقیت‌های بزرگ است و جه مصیبت‌هایی که موجب بیداری انسان می‌شود و غفلت‌ها، آلودگی‌ها و انحراف‌ها را می‌زداید و آدمی را به یاد خداوند می‌اندازد.
[۲] کاشفی، محمدرضا، با استفاده از کتاب خداشناسی، ص ۹۴ ـ ۱۰۱، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، دفتر نشر معارف، چاپ ششم، ۱۳۸۶.


۳.۱ - کلام خداوند متعال

خدای متعال می‌فرماید:«و فرعونیان را به قحط و تنگی و آفت بر کشت و زرع مبتلا کردیم تا شاید متذکر شوند.»


اما خوشی و سعادت واقعی و لذت ماندگار را تنها و تنها باید در جهان آخرت جست‌وجو کرد که آن هم مخصوص و در انحصار مؤمنان و نیکوکاران است. البته زندگی در این دنیا مقدمه زندگی در آخرت است و سعادت و آسایش آخرت را به وسیله کار و تلاش در دنیا می‌توان به دست آورد. پس زندگی در این عالم نه‌تنها ارزش منفی ندارد که مانند زندگی اخروی ، از ارزش مثبت نیز برخوردار است.


بنابراین خوشی و آسایش و رفاه واقعی در این جهان معنا ندارد تا کسی بتواند هم در این جهان در رفاه باشد و در آن جهان؛ بلکه رفاه واقعی در آن جهان از آن مؤمنان و نیکوکاران است.


بله اگر منظور شما از رفاه، برخورداری از امکانات مادی و تنعمات دنیایی باشد؛ مثل مال و مقام و...، باید گفت که ممکن است انسانی از این نعمات برخوردار باشد، اما انسان مؤمن و باتقوایی نیز باشد و از‌این‌رو از نعمات اخروی هم بهره‌مند گردد همان‌گونه که حضرت سلیمان ـ علیه‌السلام ـ این‌گونه بود.


۱. دهخدا، علی اکبر، لغت‌نامه دهخدا،واژه رفاه.
۲. کاشفی، محمدرضا، با استفاده از کتاب خداشناسی، ص ۹۴ ـ ۱۰۱، نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها، دفتر نشر معارف، چاپ ششم، ۱۳۸۶.
۳. اعراف (۷)، آیه ۱۳۰.    



پایگاه اسلام کوئیست.    


رده‌های این صفحه : اخلاق اسلامی | دنیا و آخرت




جعبه ابزار