• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رجعت پیامبران و امامان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: رجعت، ائمه، مؤمنان، کافران، ظهور امام زمان (عجّل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف).

پرسش: آیا هنگام ظهور امام زمان (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) پیامبران دیگر و امامان هم به دنیا بازگشته‌ و زندگی‌ می‌کنند، نیکوکاران چطور؟

پاسخ: رجعت به معنی عودت و بازگشت است. در اینجا به معنی بازگشت به سوی دنیا می‌باشد و در اصطلاح معنی رجعت از نظر علما و دانشمندان شیعه چنین است که می‌گویند، پیش از قیام قیامت در ادامه حکومت حضرت مهدی (علیه‌السّلام) به ترتیب، دوران رجعت هر یک از ائمه هدا (علیه‌السّلام) فرا رسد و جمعی از نیکان بسیار نیک از هر دوران و هم چنین بدکاران بسیار بد از هر زمان به دنیا بازگردند. نیکان برای دیدن دولت کریمه اهل بیت و رسیدن به آرزوی حکومت عدل و داد و بدکاران از برای عقوبت و عذاب دنیا که سزای اعمال خود را در این دنیاندیده‌اند.



قبل از پرداختن به پاسخ، تذکر چند مطلب اساسی لازم است:

۱.۱ - تعبدی بودن رجعت

باید توجه داشت که موضوع رجعت و بازگشت به دنیا، یک امر تعبدی است که دلایل نقلی از آیات و روایات بر اثبات آن اقامه شده است.

۱.۲ - قطعی بودن رجعت

آنچه براساس دلایل قرآنی و روایی، قطعی و مسلم است، اصل مسئله رجعت فی‌الجمله است که جزء مسلمات اعتقادات مذهب شیعه به شمار می‌رود؛ اما جزئیات و خصوصیات دقیق مسئله، به طور کامل روشن نشده است.

۱.۳ - بیان یک قاعده کلی

در مورد اینکه چه کسانی رجعت می‌کنند؟ در روایات یک قاعده کلی بیان شده است.

ــ امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: بازگشت به دنیا برای همه نیست؛ بلکه اختصاص به عده‌ خاصی دارد. کسانی مجدداً به دنیا برمی‌گردند که یا از نظر ایمان به درجه خلوص رسیده باشند یا به حد شرک خالص رسیده‌ باشند».

ــ و نیز می‌فرماید: «بازگشت به دنیا مخصوص به مؤمنین خالص و کفار محض است.غیر از این دو گروه، دیگران به دنیا برنمی‌گردند تا روز قیامت».

بنابراین چون موضوع بازگشت مجدد به دنیا یک خبر غیبی است، ما در شناخت جزئیات قضیه و تطبیق آن قاعده بر مصادیق خاص، هیچ راهی نداریم، جز تمسک به دلایل نقلی تعبدی و گفتار ائمه معصومین (علیهم‌السلام) که خداوند آنان را به علوم غیبی و اسرار آفرینش آگاه کرده است.


ذیلاً به کسانی که در روایات رجعتشان بیان شده می‌پردازیم:

۲.۱ - پیامبران

روایات مربوط به بازگشت پیامبران (علیهم‌السلام) چند دسته هستند:

۲.۱.۱ - روایات عام

روایاتی که به ظهور عام، موضوع بازگشت انبیا (علیهم‌السلام) را مطرح نموده‌اند؛ به عنوان نمونه:
روایت درباره آیه ۸۱ آل‌عمران
امام صادق (علیه‌السلام) در ذیل آیه ۸۱ آل‌عمران «وَاِذْ اَخَذَ اللَّهُ مِیثَاقَ النَّبِیِّینَ لَمَا آتَیْتُکُمْ مِنْ کِتَابٍ وَحِکْمَةٍ ثُمَّ جَاءَکُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِمَا مَعَکُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَلَتَنْصُرُنَّهُ» می‌فرماید: «ما بعث الله نبیا من لدن آدم وهلم جراً الا و یرجع الی الدنیا فینصررسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) و امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و هو قوله تعالی «لتؤمنن به» ؛ یعنی رسول الله (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) «و لتنصرنه امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)»؛
[۳] طبسی، محمدرضا، الشیعة و الرجعة، ج۲، ص۹۲، نجف اشرف، ‌مطبعة الحیدریة، چ۲، ۱۳۹۵ق.
خداوند از زمان پیدایش آدم تاکنون پیامبری نفرستاده است، مگر اینکه آنان را به دنیا بازگرداند تا در رکاب امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) شمشیر زنند و او را یاری کنند و مراد از آیه مبارکه، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) و علی (علیه‌السلام) است.
روایت درباره آیه ۵۱ سوره غافر
امام صادق (علیه‌السلام) در تفسیر آیه ۵۱ سوره غافر «اِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنَا وَالَّذِینَ آمَنُوا فِی الْحَیَاةِ الدُّنْیَا» می‌فرماید: «به خدا سوگند! این آیه در زمان رجعت عملی خواهد شد، آیا نمی‌دانید که پیامبران در دنیا یاری نشدند و کشته شدند و نیز ائمه (علیهم‌السلام) کشته شدند و نصرت نشدند.این یاری و پیروی در رجعت تحقق خواهد یافت».

۲.۱.۲ - روایات خاص

این روایات دو دسته‌اند:

۲.۱.۲.۱ - ذکر عدد خاص از پیامبران

روایاتی که با ذکر عدد خاص رجعت انبیا را یادآور شده است:

امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: هنگامی که امام حسین همراه یاران شهیدش رجعت می‌کنند، تعداد هفتاد پیامبر نیز با او رجعت می‌نمایند؛ همچنان‌ که با موسی بن عمران هفتاد پیامبر همراه بودند».

۲.۱.۲.۲ - ذکر نام برخی پیامبران

روایاتی که از بعضی پیامبران به طور خاص نام برده است؛ نظیر:
دانیال پیامبر و یونس پیامبر، الیاس پیامبر
[۶] طبسی، محمدجواد، بامداد بشریت، ص۱۲۳.
که در بعضی از روایات از آنان نام برده شده است:

امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: همانا دانیال و یونس (در نقل بحار به نقل از خرایج و الجرایح به جای یونس، یوشع ذکر شده است) (به این منبع رجوع شود: ) هر دو در زمان رجعت امیرالمؤمنین به دنیا باز می‌گردند و اقرار به رسالت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) می‌نمایند و هفتاد نفر همراه آنان برانگیخته می‌شوند».

۲.۲ - ائمه

روایاتی که رجعت ائمه معصومین (علیهم‌السلام) را بیان نموده‌اند نیز، دو دسته می‌باشند:

۲.۲.۱ - همه امامان

دسته اول، روایاتی که به طور عام، رجعت را برای همه ائمه (علیهم‌السلام) ثابت می‌کند:
روایتی از امام صادق
امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: «لیس منا لم من یؤمن بکرتنا ...»؛ از ما نیست کسی که اعتقادی به بازگشت و رجعت ما نداشته باشد.

و می‌فرماید: «هیچ امامی نیست، مگر اینکه در زمان خاص خودش رجعت می‌نماید و با او نیکوکاران و بدکاران زمانش نیز رجعت می‌کنند تا افراد مؤمن از کافر مشخص و جدا شوند».
[۱۱] حر عاملی، محمد بن حسن، الایقاظ من الهجمه بالبرهان علی الرجعه، ص۳۳۲، ح۱۱۲، قم، نشر دلیل ما، چ۱، ‌۱۴۲۲ق/ ۱۳۸۰ش.

حدیثی از امام سجاد
امام زین‌العابدین (علیه‌السلام) می‌فرماید: «یرجع الیکم نبیکم و امیرالمؤمنین و الائمه»؛ پیامبر شما و امیرالمؤمنین و امامان معصوم (علیهم‌السلام) به سوی شما مجدداً باز می‌گردند.
و در زیارات جامعه کبیره، وارث، و ... رجعت به طور عام و برای همه ائمه (علیه‌السلام) بیان شده است.

۲.۲.۲ - برخی امامان

دسته دوم: روایاتی که در آن بعضی از معصومین (علیهم‌السلام) نام برده شده‌اند:
روایتی از حضرت صادق
امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: «ان رسول الله و علیاً سیرجعان»؛ همانا پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) و امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) رجعت می‌نمایند.

امام زین‌العابدین (علیه‌السلام) نیز می‌فرماید: «یرجع الیکم نبیکم و امیرالمؤمنین».
روایتی دیگر
امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: «اول من یرجع الی الدنیا الحسین بن علی»؛ اولین کسی که به دنیا باز می‌گردد، حسین بن علی است و نیز می‌فرماید: «اول من تنشق الارض عنه و یرجع الی الدنیا الحسین بن علی (علیهما‌السّلام)».

۲.۳ - دشمنان اهل بیت و کفار

رجعت دشمنان اهل بیت و کفار برای انتقام.
در این باره به دو روایت اشاره می‌شود:

۲.۳.۱ - روایاتی از امام صادق

۱. امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: «هنگام ظهور حضرت مهدی خداوند همه کسانی که به آزار و اذیت مؤمنین می‌پرداختند را به همان صورت اصلی آنان باز می‌گرداند تا از آنها به وسیله مؤمنین انتقام گرفته شود».

۲. امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید: دشمنان را در زمان رجعت باز می‌گردانند تا آنها را به قتل برسانند و به این وسیله دل‌های مؤمنین ستم‌دیده تشفی پیدا کند».

۲.۴ - یاران حضرت مهدی

در برخی روایات از افراد و گروه‌های خاصی که از دنیا رفته‌اند به عنوان یاران حضرت مهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف) نام برده شده‌ است؛ مثل: سلمان، مقداد، مالک اشتر، ابودجانه انصاری و اصحاب کهف ، شعیب بن صالح،
[۲۱] طبسی، محمدرضا، الشیعة و الرجعة، ج۱، ص۲۱۱، نجف اشرف، ‌مطبعة الحیدریة، چ۲، ۱۳۹۵ق.
مفضل بن عمر، عبدالله بن شریک اسماعیل فرزند امام صادق،
[۲۵] طبسی، نجم‌الدین، چشم‌اندازی به حکومت مهدی (علیه‌السلام)، ص۹۵، دفتر تبلیغات اسلامی (بوستان کتاب)، ویرایش دوم، چ۳، ۱۳۸۰ش.
مؤمن آل‌فرعون عمران بن اعین و میسر بن عبدالعزیر و حارث و عقیل و جبیر و ...
[۲۸] مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۱، ص۲۹۶، تهران، مطبعة الاسلامیه، ۱۳۸۸ق.
[۲۹] طبسی، محمدرضا، الشیعة و الرجعة، ج۱، ص۱۵۸، نجف اشرف، ‌مطبعة الحیدریة، چ۲، ۱۳۹۵ق.



۱. چشم‌اندازی به حکومت مهدی، نجم‌الدین طبسی، چ۱، ۱۳۸۰، بوستان کتاب، قم.
۲. داستان‌هایی از بازگشت ائمه به دنیا، سیدعبدالحسین، ‌چ۱، ۱۳۷۹، مهدی‌یار، قم.


۱. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۳، ص۳۹، ح۱، تهران، مطبعة الاسلامیه، ۱۳۸۸ق.    
۲. کورانی، علی، معجم الاحادیث الامام المهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، ج۴، ص۸۳، ح۱۱۵۳، طبع الاولی، مؤسسة المعارف الاسلامیه، قم، ۱۴۱۱ق.    
۳. طبسی، محمدرضا، الشیعة و الرجعة، ج۲، ص۹۲، نجف اشرف، ‌مطبعة الحیدریة، چ۲، ۱۳۹۵ق.
۴. کورانی، علی، معجم الاحادیث الامام المهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، ج۵، ص۳۸۴، طبع الاولی، مؤسسة المعارف الاسلامیه، قم، ۱۴۱۱ق.    
۵. کورانی، علی، معجم الاحادیث الامام المهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، ج۴، ص۸۹، ح۱۱۵۸، طبع الاولی، مؤسسة المعارف الاسلامیه، قم، ۱۴۱۱ق.    
۶. طبسی، محمدجواد، بامداد بشریت، ص۱۲۳.
۷. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۳، ص۶۲، تهران، مطبعة الاسلامیه، ۱۳۸۸ق    
۸. راوندی، قطب‌الدین، الخرائج و الجرایح، ج۲، ص۸۴۹، بیروت، مؤسسه النور للمطبوعات، چاپ دوم، ۱۴۱۱ه‌، ۱۹۹۱م.    
۹. کورانی، علی، معجم الاحادیث الامام المهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، ج۴، ص۸۴، ح۱۱۵۴، طبع الاولی، مؤسسة المعارف الاسلامیه، قم، ۱۴۱۱ق.    
۱۰. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۳، ص۹۲، ح۱۰۱، تهران، مطبعة الاسلامیه، ۱۳۸۸ق.    
۱۱. حر عاملی، محمد بن حسن، الایقاظ من الهجمه بالبرهان علی الرجعه، ص۳۳۲، ح۱۱۲، قم، نشر دلیل ما، چ۱، ‌۱۴۲۲ق/ ۱۳۸۰ش.
۱۲. کورانی، علی، معجم الاحادیث الامام المهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، ج۵، ص۳۲۷، ح۱۷۶۳، طبع الاولی، مؤسسة المعارف الاسلامیه، قم، ۱۴۱۱ق.    
۱۳. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۳، ص۳۹، ح۲، تهران، مطبعة الاسلامیه، ۱۳۸۸ق.    
۱۴. کورانی، علی، معجم الاحادیث الامام المهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، ج۵، ص۳۲۷، ح۱۷۶۳، طبع الاولی، مؤسسة المعارف الاسلامیه، قم، ۱۴۱۱ق.    
۱۵. کورانی، علی، معجم الاحادیث الامام المهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، ج۵، ص۳۲۹، ح۱۷۶۶، طبع الاولی، مؤسسة المعارف الاسلامیه، قم، ۱۴۱۱ق.    
۱۶. محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة، ج۴، ص۳۶۹، ش۷۱۴۲.    
۱۷. کورانی، علی، معجم الاحادیث الامام المهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، ج۴، ص۹۵، ح۱۱۶۲، طبع الاولی، مؤسسة المعارف الاسلامیه، قم، ۱۴۱۱ق.    
۱۸. کورانی، علی، معجم الاحادیث الامام المهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، ج۵، ص۲۱۴، ح۱۶۳۸، طبع الاولی، مؤسسة المعارف الاسلامیه، قم، ۱۴۱۱ق.    
۱۹. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵۳، ص۹۰، ح۹۵.    
۲۰. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۵، ص۹۰ - ۹۱، ح۹۵، تهران، مطبعة الاسلامیه، ۱۳۸۸ق.    
۲۱. طبسی، محمدرضا، الشیعة و الرجعة، ج۱، ص۲۱۱، نجف اشرف، ‌مطبعة الحیدریة، چ۲، ۱۳۹۵ق.
۲۲. کورانی، علی، معجم الاحادیث الامام المهدی (عجّل‌الله‌فرجه‌الشریف)، ج۴، ص۹۸، ح۱۱۶۵، طبع الاولی، مؤسسة المعارف الاسلامیه، قم، ۱۴۱۱ق.    
۲۳. حر عاملی، محمد بن حسن، اثباه الهداة، ج۵، ص۱۸۶، بی‌تا.    
۲۴. حر عاملی، اثبات الهداة، ج۳، ص۵۱۱، بی‌نا.    
۲۵. طبسی، نجم‌الدین، چشم‌اندازی به حکومت مهدی (علیه‌السلام)، ص۹۵، دفتر تبلیغات اسلامی (بوستان کتاب)، ویرایش دوم، چ۳، ۱۳۸۰ش.
۲۶. طبری، محمد بن جریر، دلائل الامامه، ص۲۷۴.    
۲۷. محمدی ری‌شهری، محمد، میزان الحکمة، ج۴، ص۳۶۹، ش۷۱۴۲.    
۲۸. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۱، ص۲۹۶، تهران، مطبعة الاسلامیه، ۱۳۸۸ق.
۲۹. طبسی، محمدرضا، الشیعة و الرجعة، ج۱، ص۱۵۸، نجف اشرف، ‌مطبعة الحیدریة، چ۲، ۱۳۹۵ق.




سایت ‌اندیشه قم، برگرفته از مقاله «رجعت‌ پیامبران و امامان»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۸/۰۷/۰۹.    







جعبه ابزار