دلایل امتناع پسران از دوران نامزدی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: دوران نامزدی، ازدواج.
پرسش: چرا پسران دوست دارند زود ازدواج کنند و دوست ندارند نامزد بمانند؟ لطفاً توضیح دهید؟
پاسخ:
یکی از اموری که در
زندگی مشترک نقشی حساس دارد، «دوران نامزدی» است. اگر با این دوران، با ظرافت و ماهرانه برخورد شود و به وظایف مخصوص آن
عمل شود، میتواند در بالندگی و پرباری و استحکام دورانهای بعدی، تأثیر عمیقی داشته باشد.
سخن عامیانهای بین مردم هست که میگوید: «یک روز دوران نامزدی، بهتر از یک سال دوران بعد از عروسی است»!
این سخن، هرچند مبالغهآمیز است، اما
حقیقت مهمی را بیان میکند. واقعاً دوران نامزدی از جهتهایی مهمتر، شیرینتر، پربارتر، لذتبخشتر و سازندهتر از دوران پس از عروسی است؛ و میتواند در این دوران، شالوده و پایههای زندگی آینده را بنا نهاد.
البته مدت نامزدی نباید از چند ماه تا یک سال بیشتر باشد.
دوران نامزدی با خواندن صیغه عقد بین پسر و دختر وجهه شرعی و قانونی پیدا میکند و در جامعه ما هنجارهای دینی و فرهنگی حاکم بر محرم بودن آنها در این دوران تأکید دارد.
برخی
علما و روانشناسان وجود چنین دورانی را با توجه به خصوصیات و فواید زیاد آن، از جمله فراهم شدن فرصت بیشتر جهت ملاقات و دیدار با یکدیگر، داشتن
آرامش روانی بیشتر در فرصتی که از
مشروعیت برخوردار است و قابل قبول بودن این نوع رابطهها در بین خانوادهها، برای دست یافتن به
شناخت روحیات و خصوصیات شخصیتی و ویژگیهای اخلاقی همسر لازم دانسته، آن را توصیه میکنند.
پرسشِ مذکور کلیت و عمومیت ندارد و در مواردی هم ملاحظه میشود که خود
دختران نیز با داشتن دوره
عقد یا مدتدار بودن آن مخالفت میکنند و معمولاً دلایل مختلفی نیز
اقامه مینمایند، که یکی از مهمترین آن دلایل، استناد کردن به زندگانی زوجهایی است که در دوران عقد با جدایی مواجه شدهاند (که البته این تصمیم نامطلوبی است و نباید، وجود چند مورد عقد ناموفق را به تمام این موارد تعمیم داد).
با توجه به سؤال، سعی میکنیم پارهای از دلایلی را که موجب میشود پسران از داشتن این دوران امتناع ورزند، به اجمال ذکر کنیم.
با توجه به شرایط و روحیات دختران، بسیاری از ضرورتهای وجود دوران نامزدی، بیشتر قابل انطباق با آنها است تا پسران. برخی از آنها، عبارتاند از:
دختری که چندین سال در یک
خانواده زندگی کرده و با افراد خانواده به خصوص پدر و مادر
انس شدیدی پیدا کرده است، جدایی از آنان برایش سخت است و
صلاح هم نیست که ناگهان او را از خانوادهاش جدا کنند؛ زیرا از نظر عاطفی به او لطمه وارد میشود؛ بلکه لازم است برای این جدایی بهتدریج در او آمادگی ایجاد شود.
دختری که تاکنون مسئولیت زندگی او به عهده
پدر و مادر بوده است، آمادگی آن را ندارد که یک مرتبه کل مسئولیت زندگی را به دوش گرفته و صاحب
فرزند شود؛ بلکه فرصتی لازم دارد که خود را برای پذیرش بار مسئولیت زندگی مشترک آماده کند.
دختر و پسری که تا چندی قبل با هم بیگانه بودهاند، برایشان سخت است که یکباره و بدون مقدمه در کنار هم قرار گیرند و با هم زندگی مستقل را شروع کنند؛ و لذا لازم است مدتی بگذرد تا با هم انس بگیرند و آماده زندگی با هم شوند.
ممکن است برخی
والدین دختر هنوز آمادگی و امکانات لازم برای عروسی نداشته باشند؛ و نیاز به مدتی باشد، تا آنها
جهیزیه تهیه کنند.
دختران معمولاً شرم و
حیا دارند و عفتشان به آنها اجازه نمیدهد که به یکباره خود را در
اختیار کسی که تا حال با او بیگانه بوده، بگذارد؛ بلکه مدتی لازم است تا به مرور خود را به شوهرش عرضه کند.
پسران معمولاً روحیهای صریحتر دارند و نسبت به همسر خود شرم و حیایی نداشته و میتوانند بیپرده با او ارتباط برقرار کنند؛ اما دختران جنس لطیف و ظریفی دارند، بیشتر میخواهند، رابطهای عاشقانه و احساسی داشته باشند تا همبستری؛ و دوران نامزدی را بستری مناسب بدین منظور میدانند.
بعضی پسران دوست دارند، زودتر کامجویی جنسی را
تجربه کنند و
غریزه جنسی خود را اشباع کنند؛ ولی در مقابل، بعضی دختران تا حدودی این
غریزه خود را در دوران نامزدی ارضا میکنند و دوست دارند بیشتر تماس حسی و بدنی داشته باشند.
وجود برخی آفتهای این دوران، یکی دیگر از مهمترین دلایلی است که موجب میشود تا پسران از دوران نامزدی یا مدتدار بودن آن سر باز زنند که برخی از آنها، عبارتاند از:
یکی از خصوصیات
انسان، بلندپروازی «نیروی خیال» اوست، که اگر کنترل و تعدیل نشود، به هیچ حدی اکتفا نمیکند و از طرف دیگر، «حالت مقایسه» نیز در انسان، قوی است و آنچه دیگران دارند یا با آنچه در دنیای خیال به آن رسیده است، مقایسه میکند. مقایسه کردن همسر خود با دیگران، یکی از عوامل مهم دلسردی و پشیمانی و ناامیدی در روابط
همسران است؛ چراکه معمولاً به این نتیجه غلط میرسند که دیگران از همسرشان بهترند. برخی، از
ترس غلبه این وسوسهها نمیخواهند مدت نامزدی طولانی باشد.
گاهی مشاهده میشود که دختر و پسر یا خانوادههایشان از هم توقعات بیجا دارند و بارهای سنگینی را بر هم تحمیل میکنند و دوران شیرین را تلخ مینمایند. این توقعات معمولاً مادی و برخاسته از چشم و همچشمیها و رسومات غلط است.
چهبسا دیده شده که دوران شیرین نامزدی به خاطر دخالتهای بیجا و فضولیهای دیگران دچار تلخی و سردی شده است ... و بهترین اسلحه در مقابل این
دشمنان،
سعادت، همدلی، صمیمیت و هوشیاری دختر و پسر است.
محدودیت ارتباطها و
غیرت بیجای خانواده دختر، مورد دیگر است.
برخی خانوادهها با توجه به رسومات جاهلانه و غیرت و
تعصب بیجا و غلط، مانع از روابط عاطفی و دوستانه دخترانشان با نامزد شرعیاش میشوند و نمیگذارند تا نامزد دخترشان بیشتر به ملاقاتش برود. لذا پسر درمانده، چارهای جز
عروسی و کوتاه کردن مدت نامزدی ندارد.
۱. ازدواج مکتب انسانسازی، ج۱، دکتر سیدرضا پاکنژاد، مؤسسة علمی و دینی مهدیه، یزد.
۲. نامزدی، لایوش زیلاهی، ترجمه عبدالله توکل، تهران، فکر روز، ۱۳۷۳.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «دلایل امتناع پسران از دوران نامزدی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۷/۱۲.