• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دعای نادعلی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: دعای ناد علی.
پرسش: آیا دعای معروف به «ناد علی» سند معتبری دارد و در منابع معتبر نقل شده و کیفیت خواندن آن چگونه است؟ آیا اگر کسی از این دعا یا هر دعایی حاجت گرفت، می‌توان به آن اعتماد کرد؟
پاسخ:



منظور از دعای ناد علی، شعر "ناد علیا مظهر العجائب• تجده عونا لک فی النّوائب • کلّ غمٍّ و هَمٍّ سَینجَلی •بِوَلایَتِکَ یا علیّ یا علی یا علی" است که در جلد ۲۰ بحارالانوار، ص ۷۳ از قول میبدی، یکی از شارحان اهل سنت دیوان امیرالمؤمنین ـ علیه‌السلام ـ نقل شده است.


متن روایت موجود در بحارالانوار چنین است:

و گفته شده است که به پیامبر در روز ا حد ندا شد:

"ناد علیا مظهر العجائب • تجده عونا لک فی النّوائب

کلّ غمٍّ و هَمٍّ سَینجَلی• بِوَلایَتِکَ یا علیّ یا علی یا علی."




۳.۱ - اول

در روایت ـ این دعا ـ به همین مقدار اکتفا شده و مطلبی که دلالت داشته باشد که می‌توان از این شعر به‌عنوان دعا استفاده کرد، نقل نشده است.

۳.۲ - دوم

از طرفی، با آن‌که باید هر دعا را بر همان اساسی خواند که در روایت مرتبط وارد شده، اما باید در نظر داشت که برخی دستوراتی که در ارتباط با کیفیت خواندن "ناد علیا" بیان می‌شود، منشأ روایی نداشته و در کتب معتبر حدیثی چنین دستوراتی مشاهده نمی‌شود.

۳.۳ - سوم

به‌هر‌حال خواندن آن به امید ثواب یا "قصد رجاء" اشکال ندارد.




۳.۱ - اول

مراجع معظم تقلید فرموده‌اند:
خواندن دعاهایی که اعتبار سندش معلوم نشده، به امید ثواب، نه به قصد ورود اشکال ندارد.
[۱] آیت الله صافی گلپایگانی، معارف دین، ص ۲۶۰.
[۲] آیت الله فاضل لنکرانی، استفتائات، ج ۲، ص ۵۳۷.
یعنی به امید ثواب خوانده شود، نه به این قصد که از معصوم ـ علیه‌السلام ـ وارد شده است.

۳.۲ - دوم

نکته دیگر آن است که در عبادات، آن‌چه که در مرحله اول اهمیت دارد، استناد آن به یکی از منابع معتبر است؛ اما در خصوص ادعیه، براساس روایات وارده از معصومان، ایرادی ندارد که هر فردی با انشاء خود و به شرط عدم تعارض با آموزه‌های اسلامی، به مناجات با پروردگار بپردازد؛ اما نمی‌توان اصلی کلی را مورد پذیرش قرار داد که اگر شخصی با خواندن دعا و یا پرداخت نذر‌ی به حاجت خویش رسید، دیگران نیز آن دعا را مانند دعایی مأثور و منقول از امامان ـ علیهم‌السلام ـ دانسته و آن را به مجموعه دعاها و اعمال موجود اضافه کنند.


۱. آیت الله صافی گلپایگانی، معارف دین، ص ۲۶۰.
۲. آیت الله فاضل لنکرانی، استفتائات، ج ۲، ص ۵۳۷.
۳. حر عاملی، محمد بن الحسن، وسائل الشیعة، ج ۷، ص ۱۳۹، ح ۸۹۴۴، مؤسسة آل‌البیت، قم، ۱۴۰۹ ه ق. " ِ عَنْ زُرَارَةَ قَالَ قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِاللَّهِ علیه‌السلام عَلِّمْنِی دُعَاءً فَقَالَ إِنَّ أَفْضَلَ الدُّعَاءِ مَا جَرَی عَلَی لِسَانِک‌".    



پایگاه اسلام کوئست.    






جعبه ابزار