• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دعا برای آسان شدن وضع حمل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه:وضع حمل، زایمان، تسریع زایمان، دعا، قرآن.
پرسش :آیا آیاتی از قرآن و یا دعاهایی برای کم کردن درد زایمان وجود دارد؟ منبع دعای آسان شدن وضع حمل که در برخی از کتاب‌ها و سایت‌ها آمده، کجا است؟ عبارت دعا :«أوَلَم یَرَ الّذین کَفَروا اَنّ السّموات والارض کانَتا رَتقا فَفَتَقناهُما حَنّه وُلِدَت مَریَم وُلِدَت عیسی یَسَجعَلُ اللهُ بَعدَ عُسرٍ یُسرا». همچنین در برخی کتاب‌ها آیه‌ای برای آسان شدن وضع حمل آمده است که در آن کلمه «حنه» ذکر شده است که من آن‌را در قرآن نیافتم.
پاسخ :



در احادیث و کتاب‌های مختلف، دعاهای بسیاری برای کم کردن درد زایمان نقل شده است. این دعاها عموماً آیاتی از قرآن می‌باشند، و برخلاف دعاهای عادی، دستور به نوشتن آنها نیز داده شده است. در روایات؛ خواندن سوره‌های قدر و یس برای کم کردن درد زایمان سفارش شده است. همچنین در احادیث؛ دعاهای گوناگونی نقل شده که در ذیل برخی از آنها ذکر می‌شود.

۱.۱ - دعای اول

حضرت عیسی (علیه السلام):کسی درد زایمان دارد، این دعا را بخوانند:«یَا خَالِقَ‌ النَّفْسِ‌ مِنَ‌ النَّفْسِ‌ وَ مُخَلِّصَ النَّفْسِ مِنَ النَّفْسِ ِ فَرِّجْ عَنَّا وَ خَلِّصْنَا مِنْ شِدَّتِنَا».
[۳] کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح (جنة الأمان الواقیة و جنة الإیمان الباقیة)، ص ۱۵۹، قم، دار الرضی (زاهدی)، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق. «خدایا! ای آفریننده نفسی از نفس دیگر و بیرون آورنده نفس از نفسی دیگر و ای نجات دهنده نفس از نفسی دیگر! بگشای از ما اندوه ما را و رهایی ده ما را از سختی‌های ما»


۱.۲ - دعای دوم

امام علی (علیه السلام):«من دو آیه از قرآن می‌شناسم که وقتی وضع حمل زن مشکل شد این آیات را برایش در پوستی بنویسند و او آن‌را به کمرش‌ ببندد:«بسم اللَّه و باللَّه، "فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً، إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً" این آیات را هفت مرتبه و "یا أَیُّهَا النَّاسُ اتَّقُوا رَبَّکُمْ، إِنَّ زَلْزَلَةَ السَّاعَةِ شَیْ‌ءٌ عَظِیمٌ"، و "یَوْمَ تَرَوْنَها تَذْهَلُ کُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ کُلُّ ذاتِ حَمْلٍ حَمْلَها وَ تَرَی النَّاسَ سُکاری‌ وَ ما هُمْ بِسُکاری‌ وَ لکِنَّ عَذابَ اللَّهِ شَدِیدٌ" را یک مرتبه بنویسد. این دو آیه را بر ورقه‌ای بنویسند و با نخی از کتان نتابیده بر ران چپ او ببندند. وقتی فرزندش را به دنیا آورد همان ساعت آن‌را باز کن و در این کار سستی مکن».

۱.۳ - دعای سوم

امام علی(علیه السلام):برای کم کردن درد زایمان این‌گونه نوشته شود:«حی وَلَدَتْ مَرْیَمُ وَ مَرْیَمُ وَلَدَتْ حی، یَا حَیُّ اهْبِطْ إِلَی الْأَرْضِ السَّاعَةَ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَی».
[۸] هلالی، سلیم بن قیس، کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص ۴۷۵.     «مریم فرزند زنده‌ای زایید، بشتاب ای زنده به سوی زمین؛ همین الآن به اذن خداوند بشتاب»


۱.۴ - دعای چهارم

امام صادق (علیه السلام):برای آسان شدن ولادت فرزند ، بر پوست یا کاغذی بنویسد:«اللَّهُمَّ یَا فَارِجَ الْهَمِّ وَ کَاشِفَ الْغَمِّ وَ رَحْمَانَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ رَحِیمَهُمَا ارْحَمْ فُلَانَةَ بِنْتَ فُلَانَةَ (نام دختر و پدرش گفته ‌شود) رَحْمَةً تُغْنِیهَا بِهَا عَنْ رَحْمَةِ جَمِیعِ خَلْقِکَ تُفَرِّجُ بِهَا کُرْبَتَهَا وَ تَکْشِفُ بِهَا غَمَّهَا وَ تُیَسِّرُ وِلَادَتَهَا وَ قُضِیَ بَیْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَ هُمْ لا یُظْلَمُونَ‌ وَ قِیلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ‌».
[۱۰] طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص ۴۰۹، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ق.     «خدایا ای گشاینده اندوه، و بر طرف کننده غم، و بخشنده دنیا و آخرت، و مهربان هر دو جهان! رحم کن به فلان‌ دختر فلان (اسم دختر گفته شود)، رحمتی که او را از رحمت همه بندگانت بی‌نیاز کنی، محنتش را به آن بگشایی، و غمش را برطرف نمایی، و زایمانش را آسان فرمایی، و میان ایشان به حق حکم شد، و به ایشان ستم نشد، و گفته شد:ستایش خدای را که پروردگار جهانیان است»


۱.۵ - دعای پنجم

امام صادق(علیه السلام):زمانی که درد زایمان سخت شد برای او پس از «بسم الله» این‌گونه بنویسند:«کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَ ما یُوعَدُونَ لَمْ یَلْبَثُوا إِلَّا ساعَةً مِنْ نَهارٍ،
[۱۱] سوره احقاف/۴۶، آیه۳۵    :«روزی که آنچه را وعده داده می‌شوند بنگرند، گویی که آنان جز ساعتی از روز را -در دنیا- نمانده‌اند».
کَأَنَّهُمْ یَوْمَ یَرَوْنَها لَمْ یَلْبَثُوا إِلَّا عَشِیَّةً أَوْ ضُحاها،
[۱۲] سوره نازعات/۷۹، آیه۴۶    :«روزی که آن‌را می‌بینند، گویی که آنان جز شبی یا روزی درنگ نکرده‌اند».
إِذْ قالَتِ امْرَأَتُ عِمْرانَ رَبِّ إِنِّی‌ نَذَرْتُ‌ لَکَ‌ ما فِی‌ بَطْنِی‌ مُحَرَّراً فَتَقَبَّلْ‌ مِنِّی‌ إِنَّکَ‌ أَنْتَ‌ السَّمِیعُ‌ الْعَلِیمُ‌
[۱۳] سوره آل عمران/۳، آیه۳۵    :«چون زنِ عمران گفت:پروردگارا! آنچه در شکم خود دارم نذر تو کردم تا آزاد شده -از مشاغل دنیا و پرستشگر تو- باشد؛ پس، از من بپذیر که تو خود شنوای دانایی».
سپس آن‌را بر روی پای راستش قرار دهند و پس از زایمان بگیرند.
[۱۴] ابن ادریس حلّی، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، محقق، موسوی، حسن بن احمد، ابن مسیح، ابو الحسن، ج ۳، ص ۵۹۸، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق.


۱.۶ - دعای ششم

امام صادق(علیه السلام):«بعد از بسم الله برای او بنویسند:«مَرْیَمُ وَلَدَتْ عِیسَی‌ هُوَ الَّذِی خَلَقَکُمْ مِنْ تُرابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ مِنْ عَلَقَةٍ ثُمَّ یُخْرِجُکُمْ طِفْلًا ثُمَّ لِتَبْلُغُوا أَشُدَّکُمْ ثُمَّ لِتَکُونُوا شُیُوخاً فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ سَلَّمَ تَسْلِیما»
[۱۷] ابنا بسطام، عبد الله، حسین، طبّ الأئمة(علیهم السلام)، محقق، مصحح، خرسان، محمد مهدی، ص ۳۰۷، قم، دار الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۱۱ق.
[۱۸] محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج ۱۵، ص ۲۱۰، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.


۱.۷ - دعای هفتم

شخصی به پیش امام باقر (علیه السلام) آمده و گفت:یابن رسول الله کمکم کنید. امام:چه شده؟ مرد:زنم از شدت درد زایمان، نزدیک است بمیرد. امام:به خانه برو و بنویس:«فَأَجاءَهَا الْمَخاضُ إِلی‌ جِذْعِ النَّخْلَةِ قالَتْ یا لَیْتَنِی‌ مِتُّ قَبْلَ هذا وَ کُنْتُ نَسْیاً مَنْسِیًّا فَناداها مِنْ تَحْتِها أَلَّا تَحْزَنِی قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیًّا وَ هُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَیْکِ رُطَباً جَنِیًّا سپس با صدای بلند این آیه را بخوان وَ اللَّهُ أَخْرَجَکُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِکُمْ لا تَعْلَمُونَ شَیْئاً وَ جَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَةَ لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ‌ و تو ای فرزند بیرون بیا، به اذن پروردگارت بیرون بیا».
علاوه بر اینها دعاهای دیگری نیز نقل شده که در این مختصر نیازی به بیان بیشتر آنها نیست.


۱. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص ۳۸۱، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ق.    
۲. مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، ج ۸۹، ص ۲۹۲، بیروت، دار إحیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.    
۳. کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح (جنة الأمان الواقیة و جنة الإیمان الباقیة)، ص ۱۵۹، قم، دار الرضی (زاهدی)، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق. «خدایا! ای آفریننده نفسی از نفس دیگر و بیرون آورنده نفس از نفسی دیگر و ای نجات دهنده نفس از نفسی دیگر! بگشای از ما اندوه ما را و رهایی ده ما را از سختی‌های ما»
۴. سوره شرح/۹۴، آیات۵ – ۶.    
۵. سوره حج/۲۲، آیه۱.    
۶. سوره حج/۲۲، آیه۲۲.    
۷. ابنا بسطام، عبد الله، حسین، طبّ الأئمة(علیهم السلام)، محقق، مصحح، خرسان، محمد مهدی، ص ۳۵ – ۳۶، قم، دار الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۱۱ق.    
۸. هلالی، سلیم بن قیس، کتاب سلیم بن قیس الهلالی، ص ۴۷۵.     «مریم فرزند زنده‌ای زایید، بشتاب ای زنده به سوی زمین؛ همین الآن به اذن خداوند بشتاب»
۹. سوره زمر/۳۹، آیه۷۵.    
۱۰. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص ۴۰۹، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ق.     «خدایا ای گشاینده اندوه، و بر طرف کننده غم، و بخشنده دنیا و آخرت، و مهربان هر دو جهان! رحم کن به فلان‌ دختر فلان (اسم دختر گفته شود)، رحمتی که او را از رحمت همه بندگانت بی‌نیاز کنی، محنتش را به آن بگشایی، و غمش را برطرف نمایی، و زایمانش را آسان فرمایی، و میان ایشان به حق حکم شد، و به ایشان ستم نشد، و گفته شد:ستایش خدای را که پروردگار جهانیان است»
۱۱. سوره احقاف/۴۶، آیه۳۵    :«روزی که آنچه را وعده داده می‌شوند بنگرند، گویی که آنان جز ساعتی از روز را -در دنیا- نمانده‌اند».
۱۲. سوره نازعات/۷۹، آیه۴۶    :«روزی که آن‌را می‌بینند، گویی که آنان جز شبی یا روزی درنگ نکرده‌اند».
۱۳. سوره آل عمران/۳، آیه۳۵    :«چون زنِ عمران گفت:پروردگارا! آنچه در شکم خود دارم نذر تو کردم تا آزاد شده -از مشاغل دنیا و پرستشگر تو- باشد؛ پس، از من بپذیر که تو خود شنوای دانایی».
۱۴. ابن ادریس حلّی، السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی، محقق، موسوی، حسن بن احمد، ابن مسیح، ابو الحسن، ج ۳، ص ۵۹۸، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۰ق.
۱۵. سوره غافر/۴۰، آیه۶۷.    
۱۶. سوره شرح/۹۴، آیات۵ – ۶.    
۱۷. ابنا بسطام، عبد الله، حسین، طبّ الأئمة(علیهم السلام)، محقق، مصحح، خرسان، محمد مهدی، ص ۳۰۷، قم، دار الشریف الرضی، چاپ دوم، ۱۴۱۱ق.
۱۸. محدث نوری، حسین، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، ج ۱۵، ص ۲۱۰، قم، مؤسسه آل البیت(ع)، چاپ اول، ۱۴۰۸ق.
۱۹. سوره مریم/۱۹، آیات۲۳ – ۲۵.    
۲۰. سوره نحل/۱۶، آیه۷۸.    
۲۱. عروسی حویزی، عبد علی بن جمعه، تفسیر نور الثقلین، تحقیق، رسولی محلاتی، سید هاشم، ج ۳، ص ۳۲۹، قم، انتشارات اسماعیلیان، چاپ چهارم، ۱۴۱۵ق.    
۲۲. طبرسی، حسن بن فضل، مکارم الاخلاق، ص ۳۹۳، قم، شریف رضی، چاپ چهارم، ۱۴۱۲ق.    



پایگاه اسلام کوئست    



جعبه ابزار