امام صادق علیه‌السلام فرمود: «هر کس پس از نماز صبح و نماز ظهر بگوید: « اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ، نمی‌میرد تا این‌که حضرت قائم ـ عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف ـ را درک نماید».
[۱]شیخ طوسی، مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد، ج ۱، ص ۳۶۸، مؤسسة فقه الشیعة، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.
احادیث دیگری نیز به همین مضمون از امامان معصوم علیه‌السلام وارد شده است؛ از جمله این‌که: امام باقر علیه‌السلام می‌فرماید: «هر کس قبل از خواب، همه سوره‌های مسبّحات
[۳]سروی مازندرانی، محمدصالح بن احمد، شرح الکافی (الاصول و الروضة)، محقق و مصحح: شعرانی، ابوالحسن، ج ۱۱، ص ۴۹، المکتبة الإسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۲ق؛ مراد از مسبحات، سوره‌هایی است که اول آنها، «سبّح» یا «یسبّح» یا «سبحان» دارد.
در ذیل برخی از این احادیث آمده است: «اگر این شخص، بمیرد جایگاهش در کنار پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله خواهد بود»؛ جمله یادشده، بیانگر این مطلب است که زنده ماندن این شخص تا ظهور آن حضرت، الزامی نبوده و مورد نظر روایت نیست تا از روایت، استنباط رسیدن به محضر ایشان و دیدن با چشم مادی شود؛ بلکه ذیل این روایات، مؤیّد همان کلام بزرگان است که گفته‌اند: مراد از درک ایشان، رسیدن به درجه علم و یقین و درک نمودن امامت آن حضرت از عمق جان و وجود است؛
[۵]سروی مازندرانی، محمدصالح بن احمد، شرح الکافی (الاصول و الروضة)، محقق و مصحح: شعرانی، ابوالحسن، ج ۱۱، ص ۴۹، المکتبة الإسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۲ق.
یعنی کسی که این سوره‌ها را بخواند و به محتوای آنها عمل نماید و یا بر پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و آلش از روی ایمان ـ با توجه به درجات ایمان ـ درود بفرستد، برایش علم و یقین به امامت امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف حاصل می‌شود و هرگونه شک و شبهه نسبت به این مسئله از دلش بر طرف و زدوده می‌شود.
↑ سروی مازندرانی، محمدصالح بن احمد، شرح الکافی (الاصول و الروضة)، محقق و مصحح: شعرانی، ابوالحسن، ج ۱۱، ص ۴۹، المکتبة الإسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۲ق؛ مراد از مسبحات، سوره‌هایی است که اول آنها، «سبّح» یا «یسبّح» یا «سبحان» دارد.
↑ سروی مازندرانی، محمدصالح بن احمد، شرح الکافی (الاصول و الروضة)، محقق و مصحح: شعرانی، ابوالحسن، ج ۱۱، ص ۴۹، المکتبة الإسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۲ق.
