• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خیط ابیض

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: خیط ابیض، خیط اسود، روزه، نخ سفید، نخ سیاه.
پرسش: مراد از «خیط أبیض» و «خیط أسود»(نخ سفید و سیاه) در مسئله روزه چیست؟
پاسخ:



خداوند در قرآن کریم در مورد زمان شروع و پایان روزه می‌فرماید: «کُلُوا وَ اشْرَبُوا حَتَّی یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الْأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الْأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّوا الصِّیَامَ إِلَی اللَّیْلِ»؛ بخورید و بیاشامید، تا رشته سپید صبح، از رشته سیاه (شب) برای شما آشکار گردد! سپس روزه را تا شب، تکمیل کنید.


طبق آیه شریفه، ملاک در حرمت افطار و وجوب روزه پخش شدن سفیدی نیست، بلکه ملاک پیدا شدن خط روشنایی است به اندازه نخ از میان سیاهی شب که همین کافی است در حرمت غذا خوردن و آشامیدن و ...؛ بنابراین اول روزه، طلوع فجر دوم است که آن روشنایی است که به شکل مستطیل در افق پیدا می‌شود و آن‌ را فجر صادق می‌گویند و نماز صبح از این موقع واجب می‌شود و پایان روزه و موقع افطار به آمدن شب است و آن هم بعد از غروب می‌باشد و علامت آن این است که مقداری سرخی که با پنهان شدن خورشید در سمت مشرق به وجود می‌آید کم‌کم از بین می‌رود و به‌جای آن سیاهی پیدا می‌شود، این علامت فقط مخصوص مکان‌هایی است که کوه و تپه دارد؛ اما در افق‌های باز و بدون کوه و بلندی تنها پنهان شدن خورشید کافی است.
[۳] طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه:بلاغی‌، محمد جواد، ج ۲، ص ۵۰۴، ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.



۱. بقره (۲)، آیه ۱۸۷.    
۲. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۲، ص ۲۰.    
۳. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، مقدمه:بلاغی‌، محمد جواد، ج ۲، ص ۵۰۴، ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۲ش.
۴. طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، ج ۲، ص ۲۳.    



پایگاه اسلام کوئست.    






جعبه ابزار