حوادث قیامت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: حوادث،
قیامت،
نعمت، کیفر،
دوزخ، سوره واقعه.
پرسش: به نظر می‌رسد، حوادثی که در سوره واقعه آمده، بایستی قبل از وقوع قیامت باشد، چراکه بعد از مردن،
عقل و فهم انسان‌ها کامل می‌شود و نیازی به نشانه‌های الهی برای پی بردن به
حق نیست؟
پاسخ: ایمان به اصل
معاد و
حوادث دهشتناک آن، اثر فوق‌العاده‌ای از نظر مسائل تربیتی در
انسان می‌گذارد، او را به نیکی‌ها علاقه‌مند، و در برابر زشتی‌ها سختگیر و محتاط، و در اموری که نیاز به فداکاری دارد، دست و دل‌باز می‌کند و باعث می‌شود در انجام این
اعمال از دیگران سبقت بگیرد، و
دنیا تبدیل به صحنه مبارزه و تلاش برای رسیدن به قلّه بلند
کمال آدمی گردد! بنابراین برخی از این حوادث قبل از وقوع قیامت است و برخی دیگر نیز همان اثرات کارهای نیک و بد انسان‌هاست، که در آخرت خواهند.
قرآن کریم در سوره واقعه در مورد قیامت در چهار محور
سخن فرموده است:
۱. مسائل مربوط به اشراط الساعه، که در آن به حوادث عجیب و بسیار هول‌انگیزی که در پایان این
جهان و آغاز قیامت است، اشاره می‌نماید؛
۲. مسائل مربوط به وضع حال نیکوکاران و بدکاران در آن روز؛
۳. مسائل مربوط به لحظات پر
اضطراب مرگ و انتقال از این
جهان به جهان دیگر.
۴. بحث‌های مربوط به
هدف آفرینش انسان و رابطه آن با مسئلة معاد.
روشن است که قسمت مهمی از
معارف قرآن و مسائل اعتقادی آن، بر محور مسائل مربوط به قیامت و
رستاخیز دور می‌زند؛ زیرا مهم‌ترین تأثیر را در تربیت انسان و روند تکامل او دارد.
آن‌چه که هدف از بیان
آیات حوادث قیامت را روشن می‌نماید، این است که انسان در همین دنیا باید با این وعده و وعیدها و
انذار و تبشیرها، مسیر زندگانی خود را مشخص نماید و با آگاهی از وضعیت جهان و حوادث آن از خواب
غفلت و
غرور بیدار شود و نفس سرکش خود را مهار نماید و با
تعلیم و تربیت خویش در حوادث آن روز بیندیشد و وضع خود را در آن
روز عظیم ترسیم نماید. روزی که همگی در پیشگاه خداوند بزرگ حاضر می‌شویم و پرده‌ها کنار می‌رود و
اسرار درون ظاهر می‌شود و همگان در پای میزان
عدل الهی حاضر می‌شویم و حوادث هولناک و شیرین آن، نقش تربیتی خود را در این جهان که دار
تکلیف است، ایفا می‌نماید.
شرح
نعمت‌های بهشت و دردهای جانکاه کیفرهای
دوزخ و حوادث آن ـ چه بعد از
قیامت و چه قبل از آن ـ می‌تواند اثر سازنده‌ای برای ما که در این چنین دنیایی
زندگی می‌کنیم، داشته باشد؛ وگرنه بعد از برپا شدن قیامت که همة چشم‌ها و عقل‌ها بیدار می‌شوند و آن آثار را از نزدیک می‌بینند و تحولی که آن مشاهده در رفتار و کردار ما می‌گذارد، در آن
دنیا چندان مؤثر نیست؛ زیرا ـ همان‌گونه که گذشت ـ ما در این دنیا مأمور به انجام
تکالیف هستیم و باید با
اختیار خود و با تحولی که در ما رخ می‌دهد، راه
حق را تشخیص دهیم و برای سربلند بودن در
جهان آخرت در مسیر حق قدم گذاریم و به دستورات الهی
عمل نماییم.
دیدن با چشم عقل و دل در آن جهان، هیچ‌گونه تأثیری در تکامل اخلاقی و معنوی ما نخواهد گذاشت؛ بلکه یک نوع جبر عملی برای همه پدید می‌آید.
ایمان به اصل
معاد و
حوادث دهشتناک آن، اثر فوق‌العاده‌ای از نظر مسائل تربیتی در انسان می‌گذارد، او را به نیکی‌ها علاقه‌مند، و در برابر زشتی‌ها سختگیر و محتاط، و در اموری که نیاز به
فداکاری دارد، دست و دل‌باز می‌کند و باعث می‌شود در انجام این
اعمال از دیگران سبقت بگیرد، و
دنیا تبدیل به صحنه مبارزه و تلاش برای رسیدن به قلّه بلند
کمال آدمی گردد! بنابراین برخی از این حوادث قبل از وقوع قیامت است و برخی دیگر نیز همان اثرات کارهای نیک و بد انسان‌هاست، که در آخرت خواهند.
۱. تفسیر نمونه، آیت‌الله مکارم شیرازی و دیگران، ج۲۵، ص۲۷۱، دارالکتب الاسلامیه.
۲. معاد و جهان پس از مرگ، آیت‌الله مکارم شیرازی، ص۲۷۷، انتشارات سرور.
۳. سیری در جهان پس از مرگ، دکتر حبیب الله طاهری، ص۳۳۹، انتشارات اسلامی.
۴. پیام قرآن، ناصر مکارم شیرازی، ج۵ و ۶، (معارف قرآن).
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «حوادث قیامت»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۲/۱۰.
