حضور زنان در مساجد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: مسجد، زنان، حجاب، نماز جماعت، خانه.
پرسش: آیا روایاتی که برای رفتن به مسجدها و شرکت در نمازهای جماعت، پاداش‌هایی را در نظر می‌گیرد، شامل بانوان نیز می‌شود؟ (آیا
ثواب رفتن به مسجد و شرکت در نماز جماعت تنها مختص مردان است؟ آیا کلمه «رجل» در
روایت «صلاة الرجل فی جماعة خیر من صلاته فی بیته اربعین سنه» بانوان را نیز دربر می‌گیرد؟ و به طور کلی حضور یا عدم حضور زنان در مسجد و جماعت، کدام‌یک، مورد تأیید می‌باشد؟)
پاسخ: برخی روایات با استفاده از واژه‌هایی (مانند «رجل» در نگاه اول) مردان را مشمول چنین پاداشی می‌داند؛ اما اصل حضور بانوان در مسجد برای
نماز جماعت و حتی استحباب آن را نفی نمی‌کند؛ زیرا با توجه به
روایات و شواهد تاریخی و نیز فتوای فقهای بزرگوار، اگر زنی بتواند خود را از دید نامحرم بپوشاند، حضور او در
مسجد برای نماز جماعت مانعی ندارد؛ و می‌توان گفت که
پاداش مسجد و جماعت شامل او نیز خواهد شد.
روایاتی که نماز در خانه را برای زن سزاوارتر می‌دانند، ناظر به شرایط خاصی هستند که نمی‌توان آن‌ها را به تمام موارد گسترش داد.
در روایتی از
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) نقل شده است: «صَلَاةُ الرَّجُلِ فِی جَمَاعَةٍ خَیْرٌ مِنْ صَلَاتِهِ فِی بَیْتِهِ أَرْبَعِینَ سَنَةً»؛
«نماز مرد در جماعت، بهتر از چهل سال نماز او (به صورت فرادا) در خانه است».
روایاتی مشابه با این
روایت ـ با تفاوت در مقدار ثواب ـ از
پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) در متون حدیثی
اهل سنت نیز نقل شده است.
این دسته از روایات، هرچند تنها چیزی را که ثابت می‌کنند، استحباب شرکت
مردان در مسجد برای نماز جماعت است، اما اصل حضور بانوان در مسجد برای نماز جماعت و حتی بهتر بودن آن را نفی نمی‌کند. برای این‌که این دسته از
روایات و روایات دیگری که در این باره داریم، روشن شوند، تحقیقی کوتاه درباره حضور زنان در مسجد برای خواندن نماز جماعت،
دعا و دیگر امور معنوی ارائه می‌دهیم.
حضور بانوان در مسجد از نگاه روایات:
براساس تحقیق و جست‌وجو در منابع روایی، می‌توان روایات وارده در خصوص حضور بانوان در مسجد را بر سه دسته تقسیم نمود:
مسجد
زن، خانه اوست:
پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) فرمودند:
ـ «بهترین مسجد
زنان، همان خانه‌های ایشان است...».
ـ «بهترین مسجد زنان، کنج خانه آن‌هاست».
ـ «به تنهایی و در خانه نماز خواندن زن، مثل
نماز در جمع است؛ در حالی که بیست و پنج درجه فضیلت دارد».
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) به
امام علی (علیه‌السلام) فرمود: «ای
علی! بر زنان؛ نماز جمعه، جماعت،
اذان و اقامه واجب نیست».
امام صادق (علیه‌السلام) فرمودند:
«بهترین مساجد برای زنان شما، خانه‌هایشان است».
حضور بانوان در مسجد جایز و یا بهتر است: (بر طبق نظر برخی فقها که بحثش خواهد آمد).
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) فرمودند:
ـ «هرگاه زنان (برای رفتن به مسجد) از شما
اجازه طلبیدند، آنان را از بهره‌ای که از مساجد دارند، محروم نسازید».
ـ «زنان خود را از (رفتن به) مسجدها باز ندارید؛ هرچند خانه‌های آنان، برایشان نیکوتر است».
«هنگام
شب به
زنان برای رفتن به
مساجد اذن دهید».
عایشه می‌گوید: «
زنان مؤمن، نماز صبح را با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) به جای می‌آوردند؛ در حالی که لباسی که تمام بدن آن‌ها را می‌پوشاند، به تن داشتند و این
زنان در تاریکی باز شناخته نمی‌شدند».
ابن‌عباس درباره پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) و عمل‌کرد ایشان می‌گوید: «رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) دختران و زنان خود را برای اقامه جماعت در
نمازهای عیدین به خارج خانه می‌بردند».
از ابن‌عباس نقل شده است: «زنی زیبا پشت سر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم)
نماز می‌خواند...».
حضرت علی (علیه‌السلام) فرمودند: «زنان، با
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) نماز می‌خواندند...».
امام جعفر صادق (علیه‌السلام) از پدر گرامی‌اش نقل می‌کند که فرمود: «رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) هنگام خواندن نماز جماعت، صدای
گریه طفلی را شنید که مادرش او را با خود به
مسجد آورده بود. آن حضرت نماز را کوتاه کرد تا مبادا نگرانی در مادرش پیدا شود».
تشویق به رفت‌و‌آمد به مسجد برای زن و مرد:
در منابع روایی،
احادیث زیادی وجود دارد که همگی بیانگر این است که مساجد متعلق به تمام مردم ـ اعم از
زن و مرد ـ است، و میان مرد و زن هیچ‌گونه تفاوتی وجود ندارد؛ زیرا واژه‌هایی مانند، انسان‌های با
تقوا،
مؤمن،
متقین، اهل مسجد، و...، به گروه خاصی اختصاص ندارد و برای عموم
مسلمانان است.
پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم) فرمودند:
ـ «مسجد، خانه هر مؤمنی است».
ـ «مساجد، خانه‌های پرهیزکاران‌اند».
ـ «هرکس خانه‌اش مسجد باشد،
خداوند کارش را با
رحمت و شادی قرار داده، و اجازه عبور از
صراط به سوی
بهشت را به او خواهد داد».
ـ «کسی که به مسجدی از
مساجد خدا برود، برای هر گامی که برمی‌دارد تا به منزل برگردد، ده
حسنه برایش نوشته می‌شود و ده
گناه از او برداشته و ده درجه ترفیع می‌یابد».
فقهای بزرگوار
شیعه با توجه به این سه دسته از
روایات، نسبت به حضور بانوان در مسجد، اختلاف نظر دارند، که در ذیل به طور کوتاه اشاره می‌شود.
برخی فقهای شیعه، نماز خواندن زنان را در خانه مستحب و با فضیلت می‌دانند:
«رفتن به مسجد، مختص
مردان است، نه زنان؛ زیرا به
زنان دستور پوشش و پنهان شدن داده شده است».
شهید ثانی در معنای «مسجد المراة بیتها» چنین گفته‌اند: «
نماز خواندن زنان در خانه افضل از رفتن آن‌ها به مسجد است یا به این معناست که فضیلت نماز زنان در خانه مثل مسجد است و به رفتن به مسجد نیاز نیست».
«فضیلت رفتن به مسجد برای مردان ثابت است، نه برای زنان، همان‌طور که مشهور بین فقها هم همین است».
«نماز خواندن زنان در خانه به
عصمت و عفاف آنان نزدیک‌تر است».
«نماز
زن در خانه‌اش بهتر از نماز او در
مسجد است».
عده‌ای از فقهای
شیعه معتقدند که نه‌تنها حضور بانوان در مسجد و شرکت در
نماز جماعت مانند دیگر عرصه‌های اجتماعی (البته با رعایت
حجاب و شئونات اسلامی) جایز است، بلکه امری پسندیده می‌باشد. دلایل آن‌ها، عمومات و اطلاقات روایاتی است که بیانگر ترغیب و تشویق بر رفت‌و‌آمد به
مساجد و بهره‌مندی از فضایل مسجد بر
مرد و زن است. در این‌جا به فتوای آن‌ها اشاره می‌شود.
این دسته از فقها می‌گویند: «برای زن‌ها نماز خواندن در خانه، بلکه در صندوق‌خانه و اطاق عقب بهتر است؛ ولی اگر بتوانند کاملاً خود را از نامحرم حفظ کنند، بهتر است در مسجد
نماز بخوانند و اگر راهی برای یاد گرفتن احکام و مسائل اسلامی جز از طریق رفتن به مسجد وجود ندارد،
واجب است به مسجد بروند».
هرچند از مجموع
روایات و نیز دیدگاه فقهای بزرگوار می‌توان این‌گونه استفاده کرد که خواندن نماز در خانه نسبت به مسجد برای
زنان بهتر است. اما با تأمل در روایات و نیز فضای صدور آن‌ها، به این نکته می‌رسیم که معمولاً تلاش شده تا به نحوی مسئله حجاب اسلامی به بانوان گوشزد شده تا به آن اهمیت بدهند و به همین دلیل در مرحله اول به نماز در خانه فضیلت داده شده است. با این حال این به معنای منع یا کراهت رفتن به مسجد برای نماز جماعت نیست؛ بلکه اسلام با طرح
پوشش زن در حقیقت جواز حضور وی در عرصه‌های مختلف اجتماعی را رقم زده است و با دستورات حکیمانه و راه‌گشایی که در چگونگی منش و روش او ارائه داده، از یک‌سو این نیروی اجتماعی را از تباه شدن نجات داده و از سوی دیگر، جلوی فسادگری و ناهنجاری‌های ناشی از اختلاط زن و مرد را گرفته است. بنابراین به خاطر وجود عدم امنیت در جامعه و اهمیت و لزوم مصونیت زن از هرگونه تجاوز،
شریعت اسلام دستور به حفظ
حجاب و پوشش داده است. در نتیجه اگر زنی بتواند خود را از دید نامحرم بپوشاند یا دیدگان خویش را از نگاه بیگانه فرو بندد، حضور او در مسجد برای نماز جماعت مانعی ندارد؛ و حتی می‌توان گفت که
ثواب و فضیلت رفتن به مسجد (روایات دسته سوم) شامل آن‌ها نیز می‌شود؛ و نیز براساس روایاتی که درباره اجازه طلبیدن زنان از
مردان برای رفتن به مسجد نقل شده، و روایات مربوط به حضور زنان در نماز پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم)، نباید آنان را از فضایل و آثار معنوی مسجد محروم کرد.
بنابراین اگر نماز در خانه برای زن در شرایطی سزاوارتر است، به همین اندازه نیز خواندن نماز در مسجد یا شرکت در دعاها سفارش شده و اهمیت هرکدام در جای خود محفوظ است؛ و چنان‌چه بانوان بتوانند حجاب اسلامی و شئون زن
مسلمان و
پاک‌دامنی را رعایت کنند، نماز در مسجد برای آنان همچون مردان مستحب خواهد بود.
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «حضور زنان در مساجد»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱/۱۶.
