• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حدیث روز هشدار

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: یوم الإنذار، هشدار، اسلام.

پرسش: حدیث روز هشدار چیست؟



پیامبر خدا بر اساس آیه: «وَ اَنذِرْ عَشِیرَتَکَ الْاَقْرَبِینَ؛ و خویشان نزدیکت را هشدار بده.» مأمور می‌شود خویشان خود را به اسلام دعوت کند.
[۲] طبری، ابن‌جریر، تاریخ الطبری، ج۲، ص۳۱۹.
[۳] ر. ک: عاملی، جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة النبی، ج۳، ص۶۱.
چون آنان با دعوت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) گرد می‌آیند، او می‌کوشد با فراهم آوردن مقدّمات، زمینه را برای رساندن و فهماندن پیام اصلی به جمع حاضر، آماده گرداند. پس می‌فرماید:
«فَاَیُّکُم یُوازِرُنی عَلی هذَا الاَمرِ عَلی ان یَکونَ اخی و وَصِیّی و خَلیفَتی فیکُم؛ کدامتان مرا بر این کار، یاری می‌دهد تا برادر و وصی و جانشین من در میان شما (در برخی نقل‌ها به جای «در میان شما»، «پس از من» آمده است.) باشد؟».
در آن جمع، تنها کسی که به این فراخوان، پاسخ مثبت می‌دهد، علی (علیه‌السّلام) است. پیامبر خدا پس از آن پاسخ مثبت، می‌فرماید:
«انَّ هذا اخی و وَصِیّی و خَلیفَتی فیکُم؛ فَاسمَعوا لَهُ و اطیعوا؛ این، برادر و وصی و جانشینم در میان شماست. پس، گوش به فرمان و مطیع او باشید.»
و بدین‌سان، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در آغازین روز دعوت علنی، ولایت و امامت علی (علیه‌السّلام) و نیز دست‌ یاری او را در رسالت خویش، رقم می‌زند. آن روز، آنان که در آن مجلس گرد آمده بودند، این پیام را به روشنی دریافتند و از کلام پیامبر خدا، پیشوایی علی (علیه‌السّلام) و لزوم اطاعت از وی را فهمیدند.


از این روی بود که برخی به ابو‌طالب گفتند: «به تو فرمان داد که گوش به فرمان و مطیع پسرت باشی!»؛ و در مقابلِ این پیام صریح، گران‌جانی کردند و حق را برنتابیدند و با استکبار، از پذیرش حق، شانه خالی کردند.
ابو‌جعفر اِسکافی معتزلی، حدیث روز هشدار را «صحیح»
[۷] ابن‌ابی‌الحدید معتزلی، عبدالحمید، شرح نهج‌البلاغه، ج۱۳، ص۲۴۴.
دانسته و عالمانی دیگر، از جمله: شهاب الدین خفاجی در شرح الشفاء بتعریف حقوق المصطفی قاضی عیاض
[۹] قاضی‌عیاض، عیاض بن موسی، نسیم الریاض فی شرح الشفاء، ج۳، ص۳۵.
و متّقی هندی (که تصحیح ابن‌جریر طبری را گزارش کرده است)، بر صحّت آن، تأكيد كرده‌اند.(طبری، واقعه را بدان‌گونه که آوردیم، در تاریخش نقل کرده است. امّا در تفسیر و در ذیل آیه، چون حادثه را نقل کرده، به تحریف متن آن دست‌زده و نوشته است: پیامبر خدا فرمود: «... انّ هذا اخی وکذا وکذا» و ابن کثیر بر راه او رفته است. نیز چنین کرده‌اند.( برخی از مدّعیان آزادی در تحقیق، چون: محمّد حسین هیکل و... شگفتا از دست‌های آلوده در تاریخ و عجبا از این همه مظلومیّت علی (علیه‌السّلام) !بر صحّت آن، تأکید کرده‌اند.
[۱۲] ر. ک: احمدی میانجی، علی، فصل‌نامه رسالة الثقلین، ش ۲۲، ص۱۱۱، «حدیث الانذار یوم الدار».
)


۱. شعرا/سوره۲۶، آیه۲۱۴.    
۲. طبری، ابن‌جریر، تاریخ الطبری، ج۲، ص۳۱۹.
۳. ر. ک: عاملی، جعفر مرتضی، الصحیح من سیرة النبی، ج۳، ص۶۱.
۴. عسکری، سید‌مرتضی، معالم المدرستین، ج۱، ص۴۱۷.    
۵. عسکری، سید‌مرتضی، معالم المدرستین، ج۱، ص۴۱۷.    
۶. ر. ک:محمدی ری‌شهری، محمد، دانش‌نامه امیرالمؤمنین بر پایه قرآن،ص۲۰۱ (یاری پیامبر در تبلیغ).    
۷. ابن‌ابی‌الحدید معتزلی، عبدالحمید، شرح نهج‌البلاغه، ج۱۳، ص۲۴۴.
۸. امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج۲، ص۲۷۹.    
۹. قاضی‌عیاض، عیاض بن موسی، نسیم الریاض فی شرح الشفاء، ج۳، ص۳۵.
۱۰. متقی هندی، علی بن حسام‌الدین، کنزالعمال، ج۱۳، ص۱۲۸، ح ۳۶۴۰۸.    
۱۱. ر. ک:امینی، عبدالحسین، الغدیر، ج۲، ص۲۸۸.    
۱۲. ر. ک: احمدی میانجی، علی، فصل‌نامه رسالة الثقلین، ش ۲۲، ص۱۱۱، «حدیث الانذار یوم الدار».



حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «حدیث روز هشدار» تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۱/۲۹.    



جعبه ابزار