جواز توسل
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: توسل ، اسلام،
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله، ائمه علیهم‌السلام.
پرسش:با توجه به این‌که اسلام، توسل را صحیح و جایز می‌داند، در پاسخ به اشکالی که از
آیۀ ۲۲ سوره فاطر (۳۵) «
وَمَا أنتَ بِمُسمِعٍ مَن فِی القُبُورِ » مبنی بر بیهوده بودن توسل، به دلیل نرسیدن صدای زنده‌ها به مرده‌ها، به
ذهن می‌رسد، چه می‌گویید؟
پاسخ:
توسل، صحیح بوده و یک امر بیهوده‌ای نیست. اگر ما بخواهیم پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و
ائمه اطهار ـ علیهم‌السلام ـ را در ردیف عموم انسان‌ها قرار داده و هر حکمی که برای سایر مردم در نظر می‌گیریم برای آنها هم به اثبات برسانیم، از آن‌جایی که ارتباط همۀ انسان‌ها بعد از
مرگ با این
دنیا به‌طور کامل قطع می‌شود، در نگاه ابتدایی این به دست می‌آید که امر توسل چیزی بیهوده بوده و آنها هیچ‌گاه قادر به شنیدن سخن انسان‌ها در این دنیا و در نتیجه پاسخ‌گویی به آنها نیستند؛ اما با مراجعه به
منابع حدیثی اثبات می‌شود که میان پیامبر اکرم ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و ائمۀ اطهار ـ علیهم‌السلام ـ با مردم عادی در برخی از جهات معنوی تفاوت وجود دارد و توجه به آنها باعث می‌شود، این شبهه از بین برود که ما در ادامه برای اختصار به نمونه‌ای اشاره می‌کنیم:
اگر قرار باشد که
پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ صدای ما را نشنود، پس
سلام دادن هر روزۀ ما بر ایشان در
نماز معنایی نخواهد داشت.
پایگاه اسلام کوئیست.
