• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اولین خلقت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: خلقت، حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله، ائمه، نور، سایه.
پرسش: منظور از روایتی که می‌فرماید: اولین چیزی که خدا خلق کرد، محمد ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و ائمه هدایت که از نسل ایشان‌اند ـ و آنها جلوی خداوند در اشکالی از نور هستند ـ چیست؟
'''پاسخ:''



متن روایت چنین است: «الْحُسَیْنُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ الْمُفَضَّلِ عَنْ جَابِرِ بْنِ یَزِیدَ قَالَ قَالَ لِی أَبُو جَعْفَرٍ ـ علیه‌السلام ـ یَا جَابِرُ إِنَّ اللَّهَ أَوَّلَ مَا خَلَقَ خَلَقَ مُحَمَّداً ص وَ عِتْرَتَهُ الْهُدَاةَ الْمُهْتَدِینَ فَکَانُوا أَشْبَاحَ نُورٍ بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ قُلْتُ وَ مَا الْأَشْبَاحُ قَالَ ظِلُّ النُّورِ أَبْدَانٌ نُورَانِیَّةٌ بِلَا أَرْوَاحٍ وَ کَانَ مُؤَیَّداً بِرُوحٍ وَاحِدَةٍ وَ هِیَ رُوحُ الْقُدُسِ فَبِهِ کَانَ یَعْبُدُ اللَّهَ وَ عِتْرَتَهُ وَ لِذَلِکَ خَلَقَهُمْ حُلَمَاءَ عُلَمَاءَ بَرَرَةً أَصْفِیَاءَ یَعْبُدُونَ اللَّهَ بِالصَّلَاةِ وَ الصَّوْمِ وَ السُّجُودِ وَ التَّسْبِیحِ وَ التَّهْلِیلِ وَ یُصَلُّونَ الصَّلَوَاتِ وَ یَحُجُّونَ وَ یَصُومُونَ»؛ جابر بن یزید چنین روایت می‌کند: ابوجعفر (امام محمدباقر علیه‌السلام) به من چنین گفت: ای جابر «اولین چیزی که خدا خلق کرد، محمد ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و ائمه هدایت که از نسل ایشان هستند، می‌باشند. آنها جلوی خداوند در اشکالی از نور هستند. من گفتم اشکال نور چیست؟ چنین گفت: یعنی سایه‌هایی از نور. اینها بدن‌های نوری هستند که روح ندارند و اینها تنها با یک روح تقویت می‌شدند و آن همان روح القدس بود. در درون آن محمد و عترت او به خدا عبادت می‌کردند. به‌خاطر این خداوند آنها را به‌صورت حلیم، عالم و طاهر خلق کرده است. آنها با نماز، روزه، سجده، تسبیح و تحلیل به خدا عبادت می‌کنند. آنها نماز می‌خوانند، حج می‌کنند، روزه می‌گیرند».


این روایت از نظر سند، صحیح و معتبر است، و از نظر دلالت و محتوا، نیز مشکلی ندارد. در توضیح آن چند نکته را متذکر می‌شویم:




۳.۱ - ۱. مراد از اشباح

منظور از اشباح که در متن روایت آمده است، همان تصویر تاریک یک چیز است که از راه دور دیده می‌شود.
[۲] مجلسی، محمدباقر، مرآة العقول فی شرح أخبار آل‌الرسول‌، مصحح، رسولی، سیدهاشم، ‌دارالکتب الإسلامیة‌، ج ۵، ص ۱۹۶، تهران، چاپ دوم، ۱۴۰۴ ق. ‌


۳.۲ - ۲. مراد از سایه

معنای سایه که در روایت آمده ،مشخص است؛ اما منظور از آن، همان‌گونه که در روایت تصریح شده است، بدن‌های نورانی است.

۳.۳ - ۳. مراد از بدن‌های نورانی

مقصود از بدن‌های نورانی، بدن‌هایی است که از خصوصیات بدن جسمانی و نیروهای حیوانی برخودار نیست.

۳.۴ - ۴. مراد از نور

مقصود از نور چیست؟
برخی از مفسران می‌گویند، مقصود از نور در این روایت روح القدس است.
[۳] مازندرانی، محمد صالح بن احمد، مصحح، شعرانی، ابوالحسن، شرح الکافی، ج ۷، ص ۱۴۲ ـ ۱۴۳، المکتبة الإسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۲ ق؛ «الاضافة لامیة و الظل الفی‌ء الحاصل من الحاجز بینک و بین الشمس مثلا و المراد به هنا علی سبیل التشبیه أبدان نورانیة غیر جسمانیة کثیفة بلا أرواح‌ حیوانیة و قوی جسمانیة کائنة فی الابدان الحیوانیة و النور المضاف إلیه اما الروح أو النور المعروف و کان ذلک الظل مؤیدا بروح واحدة و هی روح القدس و قد مر أنه کان مع النبی «ص» و هو أعظم من جبرئیل و غیره فبذلک الروح کان النبی و عترته صلّی اللّه علیهم یعبدون اللّه تعالی و «لذلک» یعنی لتأییدهم بذلک الروح فی أول الفطرة الروحانیة خلقهم فی النشأة الشهودیة حلماء علماء بررة أصفیاء فی أول الفطرة الشهودیة الجسمانیة».
ولی به نظر می‌رسد مقصود از نور اشاره به مرتبهٔ وجود اشیا در مرتبهٔ ذات علت است. به عبارت دیگر، هر موجودی برای تحقق در عالم دنیا، باید مراحلی از خلقت و مراتبی از وجود را بگذراند؛ اولین مرتبه حضور در محضر ذات خداست که از آن به نور تعبیر می‌شود. البته از مرتبهٔ ذات که همان مرتبه صقع ربوبی است، تعبیر به خلقت آورده نمی‌شود؛ بلکه از آن تعبیر به نور می‌آورند؛ شاید به همین جهت در این روایت شریفه از خلقت اولیه پیامبر و اهل بیت ـ علیهم‌السلام ـ تعبیر به اشباح و سایه‌های نور آورده شده است که اشاره به این دارد که مرتبه خلقت پس از مرتبه وجود نوری است.


۱. کلینی، اصول کافی، ج ۱، ص ۴۴۲.    
۲. مجلسی، محمدباقر، مرآة العقول فی شرح أخبار آل‌الرسول‌، مصحح، رسولی، سیدهاشم، ‌دارالکتب الإسلامیة‌، ج ۵، ص ۱۹۶، تهران، چاپ دوم، ۱۴۰۴ ق. ‌
۳. مازندرانی، محمد صالح بن احمد، مصحح، شعرانی، ابوالحسن، شرح الکافی، ج ۷، ص ۱۴۲ ـ ۱۴۳، المکتبة الإسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۳۸۲ ق؛ «الاضافة لامیة و الظل الفی‌ء الحاصل من الحاجز بینک و بین الشمس مثلا و المراد به هنا علی سبیل التشبیه أبدان نورانیة غیر جسمانیة کثیفة بلا أرواح‌ حیوانیة و قوی جسمانیة کائنة فی الابدان الحیوانیة و النور المضاف إلیه اما الروح أو النور المعروف و کان ذلک الظل مؤیدا بروح واحدة و هی روح القدس و قد مر أنه کان مع النبی «ص» و هو أعظم من جبرئیل و غیره فبذلک الروح کان النبی و عترته صلّی اللّه علیهم یعبدون اللّه تعالی و «لذلک» یعنی لتأییدهم بذلک الروح فی أول الفطرة الروحانیة خلقهم فی النشأة الشهودیة حلماء علماء بررة أصفیاء فی أول الفطرة الشهودیة الجسمانیة».



پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : تفسیر حدیث | حدیث شناسی




جعبه ابزار