• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

انتقام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: انتقام.
پرسش: در آیه ۹۴ سوره مائده (۵)    ، « وَمَنْ عَادَ فَینتَقِمُ اللّهُ مِنْهُ وَاللّهُ عَزِیزٌ ذُو انْتِقَامٍ »، سبب انتقام چیست؟
پاسخ:



آیه مورد استناد در پرسش، در دنباله آیات قبلی از سوره مائده است که به تشریع حرمت صید در حال احرام پرداخته است. در این‌جا خداوند می‌فرماید: کسانی که از حد خدا تجاوز کنند؛ یعنی تحریم صید در حال احرام را نادیده بگیرند و در‌حالی‌که محرم هستند شکار کنند، خداوند نیز از آنان انتقام خواهد گرفت. بنابر‌این علت انتقام خداوند، اصرار بر گناه است.
[۱] مغنیه، محمدجواد، تفسیر الکاشف، ج ‌۳، ص ۱۲۸، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۴۲۴ ق.



کسی که به عمل حرام صید در حال احرام بازگشت کند، خدا از او انتقام می‌گیرد. این آیه مشعر بر این است که گناه این عمل به‌قدری بزرگ است که برای افرادی که اصرار بر آن دارند، جبران‌پذیر نیست. در مرتبه اول به جبران و کفاره و توبه رفع می‌شود؛ اما با بازگشت و تکرار بر این عمل، خدا از متخلفان انتقام می‌گیرد؛ زیرا که او خداوند غالب و صاحب انتقام است و بیان این چنینی، بزرگی گناه و معصیت بنده را می‌رساند.
[۲] امین، سیده نصرت، مخزن العرفان در تفسیر قرآن، ج ‌۴، ص ۳۸۵، نهضت زنان مسلمان، تهران، ۱۳۶۱ ش.



۱. مغنیه، محمدجواد، تفسیر الکاشف، ج ‌۳، ص ۱۲۸، دار الکتب الإسلامیة، تهران، ۱۴۲۴ ق.
۲. امین، سیده نصرت، مخزن العرفان در تفسیر قرآن، ج ‌۴، ص ۳۸۵، نهضت زنان مسلمان، تهران، ۱۳۶۱ ش.



پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : تفسیر | قرآن شناسی




جعبه ابزار