اناجیل
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: حضرت عیسی ،
انجیل ،
تورات ، دستورات دینی، اناجیل.
پرسش: خداوند در آیه ۴۷ سوره مائده
می‌فرماید که "اهل انجیل باید به آنچه خدا در آن نازل کرده است، عمل کنند"؛ این معنا در آیات متعدد دیگر نیز آورده شده است. از طرف دیگر می‌دانیم که
اناجیل موجود در دست مسیحیان مشتمل بر اقوال و شرح حال حضرت مسیح ـ علیه‌السلام ـ است که سال‌ها بعد از عروج ایشان توسط حواریون نگاشته شده است. آنها خود نیز به این موضوع اذعان داشته و ادعای
وحی بودن آنها را ندارند. حال با توجه به این مطلب منظور قرآن از انجیلی که خدا نازل کرده است، چیست؟
پاسخ: انجیل عیسی ـ علیه‌السلام ـ براساس آنچه در
قرآن آمده است، کتابی آسمانی است که مشتمل بر مطالبی است که به عیسی ـ علیه‌السلام ـ وحی شده است؛ ولی آنچه به نام انجیل امروز وجود دارد، همان‌گونه که سؤال‌کننده اشاره کرده است، کتاب‌هایی است که بعد از عیسی ـ علیه‌السلام ـ توسط دیگران نوشته شده و هیچ یک انجیل عیسی ـ علیه‌السلام ـ نیست؛ هرچند ممکن است برخی مطالب آن از انجیل
عیسی ـ علیه‌السلام ـ گرفته شده باشد و همان‌طور که مسیحی‌شناسان اذعان دارند، تشخیص مطالب انجیل عیسی ـ علیه‌السلام ـ یا گفته‌های وی از آنچه دیگران افزوده‌اند، براساس منابع مسیحی ممکن نیست و راهی جز مراجعه به قرآن که (مهیمن) بر کتاب‌های الاهی است، وجود ندارد.
ابتدا باید گفت، این‌که حضرت عیسی ـ علیه‌السلام ـ از پیامبران
اولوالعزم و صاحب کتاب آسمانی است، مورد اتفاق همه مسلمانان است و در این مسئله اختلافی نیست.
همچنین بحثی نیست که این کتاب آسمانی همانند سایر کتب آسمانی غیر از قرآن، مورد
تحریف قرار گرفته است و منظور از انجیل، کتاب آسمانی است که
قرآن کریم آن را نازل بر عیسی ـ علیه‌السلام ـ می‌داند، نه این کتابی که فعلاً در دست است و به نام انجیل نامیده می‌شود، چه این انجیل حقیقی و آسمانی نیست؛ بلکه مجموعه‌ای است که دست تحریف به این صورتش در آورده است.
ضمناً از جمله "أُوتُوا نَصِیباً مِنَ الْکِتابِ" برمی‌آید که تورات و انجیلی که در دست
یهود و نصارا در آن عصر (عصر پیامبر) بود، تمام تورات و انجیل اصلی نبود؛ بلکه احتمالاً تنها قسمتی از آن بود و قسمت بیشتر از این دو کتاب آسمانی، از میان رفته یا تحریف شده بود.
اما باید توجه داشت که
آیات مختلفی از قرآن گواهی می‌دهد که نشانه‌های
پیامبر اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و آیین او در همان کتاب‌های تحریف شده که در دست یهود و نصارا در آن زمان بوده وجود داشت؛ زیرا مسلم است که منظور از تحریف این کتب آسمانی، این نیست که تمام کتاب‌های موجود
باطل و بر‌خلاف واقع است؛ بلکه قسمتی از تورات و انجیل واقعی در لابه‌لای همین کتب وجود داشته و دارد و نشانه‌های پیامبر اسلام، در همین کتب و یا سایر کتاب‌های مذهبی که در دست یهود و نصارا بوده، وجود داشته است (و الان هم بشاراتی در آنها هست).
به این ترتیب ظهور پیغمبر اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و کتاب آسمانی او عملاً تمام آن نشانه‌ها را
تصدیق می‌نموده؛ زیرا با آن مطابقت داشته است.
بنابراین معنای تصدیق قرآن نسبت به تورات و انجیل این است که صفات و ویژگی‌های پیغمبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ و قرآن با نشانه‌هایی که در
تورات و انجیل آمده، مطابقت کامل دارد".
اما در مورد سؤال شما که منظور قرآن (در آیه ۴۷ از سوره مائده
و آیات دیگر) از انجیلی که خدا نازل کرده است، چیست؟
در این آیه شریفه می‌فرماید: به اهل انجیل (پیروان
مسیح ) گفتیم، باید به آنچه خداوند در آن نازل کرده، حکم کنند. پس بحث ا
ز عمل کردن نیست که در پرسش آمده.
بیان‌های متعددی در این زمینه وارد شده است که ما به بعضی از آنها اشاره می‌کنیم:
شک نیست که منظور از جمله بالا (به آنچه خداوند در آن نازل کرده
حکم کنند)، این نیست که قرآن به پیروان مسیح ـ علیه‌السلام ـ دستور می‌دهد که اکنون باید به احکام انجیل عمل کنند؛ زیرا این سخن با سایر آیات قرآن و با اصل وجود قرآن که اعلام آیین جدید و نسخ
آیین قدیم می‌کند، سازگار نیست؛ بلکه منظور این است که ما پس از
نزول انجیل بر عیسی ـ علیه‌السلام ـ به پیروان او دستور دادیم که به آن
عمل کنند و طبق آن داوری نمایند (در حقیقت همان‌طور که بسیاری از مفسران گفته‌اند در این‌جا جمله "قلنا" در
تقدیر است و مفهوم آیه چنین می‌شود و قلنا لیحکم اهل الانجیل ...).
شک نیست که منظور از برپا داشتن تورات و انجیل، آن قسمت از تورات و
انجیل واقعی است که در آن زمان در دست آنها بود، نه قسمت‌های تحریف‌یافته که کم و بیش از روی قراین شناخته می‌شد و منظور از "
ما أُنْزِلَ إِلَیْهِمْ مِنْ رَبِّهِمْ " همه کتاب‌های آسمانی و دستورات الاهی است؛ زیرا این جمله مطلق است و در حقیقت اشاره به این است که نباید تعصب‌های قومی را با مسائل دینی و الاهی آمیخت. کتاب‌های آسمانی
عرب و یهود مطرح نیست. آنچه مطرح است، دستورهای الاهی است. با این بیان قرآن می‌خواهد تا آن‌جا که ممکن است از تعصب آنها بکاهد و راه را برای نفوذ در اعماق جانشان هموار سازد.
باید دانست همان‌طور که گفتیم خدای تعالی در انجیل تصدیق تورات و
شرایع آن را نازل کرده، مگر بعضی از چیزهایی را که چون نسخ شده انجیل نازل بر عیسی ـ علیه‌السلام ـ آنها را استثنا کرده؛ چون بعد از آن‌که انجیل تورات را در شرایع و احکامش
تصدیق کرد و بعضی از چیزها که در تورات
حرام بود،
حلال کرد، قهراً عمل به سایر دستورات تورات یعنی عمل به غیر آنچه انجیل حلال کرده، عمل به احکامی خواهد بود که خدا در انجیل نازل کرده و این خود روشن است.
نکته: امروزه از انجیلی که خداوند بر حضرت عیسی ـ علیه‌السلام ـ نازل فرموده، همان‌طور به‌صورت دست نخورده و غیر تحریف شده، خبری نیست. بعضی از آیات قرآن خالی از دلالت بر این معنا نیست که "تورات و انجیلی که آن روز (عصر پیامبر) در دست یهود و
نصارا بوده، همه‌اش تحریف شده نبوده؛ بلکه پاره‌ای از مطالب آن همان تورات و انجیل واقعی بوده که بر
موسی و عیسی ـ علیه‌السلام ـ نازل شده، اما همه آنها آیاتی که از طرف خدا نازل شده باشد، نبوده؛ بلکه دستخوش
سقط و تحریف شده است".
به هرحال انجیل عیسی ـ علیه‌السلام ـ براساس آنچه در
قرآن آمده است، کتابی آسمانی است که مشتمل بر مطالبی است که به عیسی ـ علیه‌السلام ـ وحی شده است. ولی آنچه به نام انجیل امروز وجود دارد، همان‌گونه که سؤال‌کننده اشاره کرده است، کتاب‌هایی است که بعد از عیسی ـ علیه‌السلام ـ توسط دیگران نوشته شده و هیچ یک انجیل عیسی ـ علیه‌السلام ـ نیست، هرچند ممکن است برخی مطالب آن از انجیل عیسی ـ علیه‌السلام ـ گرفته شده باشد و همان‌طور که مسیحی‌شناسان اذعان دارند، تشخیص مطالب
انجیل عیسی ـ علیه‌السلام ـ یا گفته‌های وی از آنچه دیگران افزوده‌اند، براساس منابع مسیحی ممکن نیست و راهی جز مراجعه به قرآن که (مهیمن) بر کتاب‌های الاهی است، وجود ندارد.
۱. کتاب مسیح، نوشته هامفری کارپنتر.
۲. کتاب سیمای
محمد ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ در تورات انجیل.
پایگاه اسلام کوئست.
