اشک چشم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: اشک چشم، خشکی اشک چشم، گناه، حب دنیا، قساوت دین، فراموشی مرگ.
پرسش: عبارتی به
معصومان نسبت داده می‌شود مبنی بر اینکه «علت خشکی اشک چشم، زیادی گناه و دلیل زیادی گناه هم فراموشی مرگ است و
فراموشی مرگ هم از دوستی دنیا سرچشمه می‌گیرد»؛ آیا چنین روایتی داریم؟
پاسخ:
آن‌چه در پرسش آمده، ترکیبی از چند حدیث است که از جهت متن و محتوا یکسان هستند و اگر کنار هم قرار گیرند، نتیجه
ذکر شده به‌دست می‌آید. در این‌جا به ذکر برخی از این
احادیث بسنده می‌شود.
«
قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ـ علیه‌السلام ـ مَا جَفَّتِ الدُّمُوعُ إِلَّا لِقَسْوَةِ الْقُلُوبِ وَ مَا قَسَتِ الْقُلُوبُ إِلَّا لِکَثْرَةِ الذُّنُوب»؛
امام علی علیه‌السلام می‌فرماید: «
اشک چشم خشک نمی‌گردد مگر به‌واسطه قساوت
قلب، و کسی قسی القلب نمی‌شود، مگر از زیادی
گناهان».
«
مَنْ أَکْثَرَ مِنْ ذِکْرِ الْمَوْتِ نَجَا مِنْ خِدَاعِ الدُّنْیَا»؛ «هر کس بسیار
مرگ را یاد کند، از
مکر دنیا نجات پیدا می‌کند».
«
أَیُّهَا النَّاسُ إِیَّاکُمْ وَ حُبَّ الدُّنْیَا فَإِنَّهَا رَأْسُ کُلِّ خَطِیئَةٍ وَ بَابُ کُلِّ بَلِیَّةٍ وَ قِرَانُ کُلِّ فِتْنَةٍ وَ دَاعِی کُلِّ رَزِیَّة»؛ «ای مردم! از دنیا
دوستی بر حذر باشید که آن سرچشمه هر خطا، درب ورودی هر بلا، همراه هر
فتنه و باعث هر
مصیبت و
گرفتاری است».
گفتنی است؛ دوست داشتن دنیا به‌قدر معقول و مشروع که
انسان را وادار به برپا کردن یک
زندگی پاک و طبیعی کند امری پسندیده و شایسته است. اما دوستی و
محبت به دنیا اگر عاملش حرص و
طمع و هوا و شهوت باشد، و باعث آلوده شدن به هر نوع مال و لذت حرام گردد، نامعقول و نامشروع و موجب انجام رذایل اخلاقی و گناه و خرابی آخرت، و گرفتار شدن به
عذاب است.
پایگاه اسلام کوئست.
