• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اذان اول

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: اذان اول.
پرسش: چه کسی و در چه مکانی اولین اذان را گفت؟
پاسخ: اولین کسی که اذان گفت و از جنس انسان بود، بلال بن رباح، معروف به بلال حبشی (ره) بود که بر روی خانه شخصی به نام نوار ام زیدبن ثابت این کار را انجام می‌داد، و اولین کسی که اذان گفت و از جنس فرشتگان بود، حضرت جبرئیل ـ علیه‌السلام ـ بود که در معراج برای نمازی که حضرت محمد ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ برپا کردند اذان گفت، که مکانش در بیت المعمور بود.



گفتار پیرامون اولین اذان محورهایی گوناگون دارد:

۱.۱ - تشریع اذان

یعنی زمانی که خداوند اذان را در قانون اسلام گنجاند؛ در این باره گفته‌اند که اولین زمانی که اذان مشروعیت پیدا کرد، برای نماز صبح بوده است.

۱.۲ - نخستین مؤدن

اولین کسی که اذان گفت: اگر یاد دادن اذان را اذان گفتن به حساب نیاوریم، اولین کسی که اذان گفت، و از جنس بشر بوده و صدای اذان بر روی زمین توسط وی بلند گردیده؛ بلال بن رباح حبشی بود.

۱.۲.۱ - یادآوری یک نکته

با توجه با قیدی که برای اولین گوینده اذان آوردیم، نکته زیر قابل مطالعه است:
اگر یاد دادن اذان را اذان گفتن بدانیم، اولین اذان را جبرئیل ـ علیه‌السلام ـ در روی زمین گفته است؛ زیرا او برای اجرای این مأموریت در حالی بر زمین فرود آمد که سر مبارک رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله بر بالین امیرمؤمنان ـ علیه‌السلام ـ بود، و در همان حال اذان و اقامه را گفت. رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ به امیرمؤمنان فرمود: آیا آنچه جبرئیل گفت شنیدی؟ گفت: بلی، فرمود: آیا حفظ کردی؟ گفت: بلی، فرمود: پس برو و بلال را فرا بخوان و اذان و اقامه را به او یاد بده.
در این صورت، اولین آدمی که بر روی زمین اذان گفت، امیرمؤمنان ـ علیه‌السلام ـ است؛ زیرا او به بلال یاد داده و جبرئیل، گرچه قبل از امیرمؤمنان شروع به یاد دادن کرد، اما از جنس فرشته بود.

۱.۳ - نخستین مؤدن در آسمان

اولین کسی که در آسمان اذان گفت، جبرئیل ـ علیه‌السلام ـ بود
[۱۳] ثعلبی نیشابوری، الکشف والبیان عن تفسیر القرآن، ج ۴، ص ۸۳، لبنان، دارالاحیاء التراث العربی، ۱۴۲۲ق.
که ظاهراً در زمانی بوده که رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ را به معراج بردند و در آن‌جا که جبرئیل اذان را و میکائیل اقامه را گفت.


اولین مکان‌هایی که اذان گفته شد:

۲.۱ - اول

اولین اذانی که در زمین به‌صورت رسمی گفته شد، مدینه بود. این اذان در خانه‌ای نزدیک مسجد النبی ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ بود. شخصی به نام نوار ام زید بن ثابت گوید: خانه من طولانی‌ترین خانه‌ها بود که پیرامون مسجد قرار داشت. پس بلال می‌آمد و روی آن اذان می‌گفت. این اذان گفتن که از آغاز در همان‌جا بود، تا آن‌گاه که رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ مسجدش را بنا نهاد که پس از آن در پشت بام مسجد اذان می‌گفتند.

۲.۲ - دوم

اولین اذانی را که جبرئیل گفت، در آسمان، در مکانی به نام بیت‌المعمور بود.


۱. حقی بروسوی، اسماعیل، تفسیر روح البیان، ج ۸، ص ۲۶۱، ناشر، دارالفکر.    
۲. ابن حجر، عسقلانی، الاصابة، ج ۱، ص ۹۷، دارالکتب العلمیة، چاپ ۱، ۱۴۱۵.    
۳. ابن اثیر، اسدالغابة، ج ۱، ص ۲۴۳، بیروت، دارالفکر، چاپ ۱، ۱۴۰۹ق.    
۴. البلاذری، انساب الاشراف، ج ۱، ص ۱۸۷، بیروت، دارالفکر، چاپ ۱، ۱۴۱۷ق.    
۵. مقریزی، امتاع الاسماع، ج ۹، ص ۹۶، تهران، دارالکتب العلمیة، چاپ ۱، ۱۴۲۰ق.    
۶. ابن کثیر، البدایة و النهایة، ج ۵، ص ۶۳۳۳، بیروت، دارالفکر، چاپ ۱، ۱۴۰۷ق.    
۷. شیخ صدوق، تهذیب، ج ۲، ص ۲۸۴، تهران، دارالکتب العلمیة، ۱۳۶۵ه.    
۸. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۲۲، ص ۲۴۸، لبنان، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۹ق.    
۹. شیخ صدوق، تهذیب، ج ۲، ص ۲۷۷، تهران، دارالکتب العلمیة، ۱۳۶۵ه.    
۱۰. عاملی، حر، وسائل الشیعة، ج ۵، ص ۳۶۹، قم، آل البیت، ۱۴۰۹ق.    
۱۱. کلینی، یعقوب، کافی، ج ۳، ص ۳۰۲، دارالکتب الاسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ه.    
۱۲. صالحی شامر، سبل الهدی، ج ۳، ص ۳۵۸، تهران، دارالکتب العلمیة، چاپ ۱، ۱۴۱۴ق.    
۱۳. ثعلبی نیشابوری، الکشف والبیان عن تفسیر القرآن، ج ۴، ص ۸۳، لبنان، دارالاحیاء التراث العربی، ۱۴۲۲ق.
۱۴. عاملی، حر، وسائل الشیعة، ج ۵، ص ۴۲۰، قم، آل البیت، ۱۴۰۹ق.    
۱۵. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج ۱۸، ص ۳۵۰، لبنان، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۹ق.    
۱۶. حقی بروسوی، اسماعیل، تفسیر روح البیان، ج ۸، ص ۲۶۱، ناشر، دارالفکر.    
۱۷. حقی بروسوی، اسماعیل، تفسیر روح البیان، ج ۸، ص ۲۶۱، ناشر، دارالفکر.    



پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : احکام نماز | اذان و اقامه | فقه




جعبه ابزار