آرامش با ازدواج
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: ازدواج،
آرامش.
پرسش: در
دین اسلام اعلام شده که انسان با
ازدواج به آرامش می‌رسد. دو پرسش در این زمینه مطرح می‌شود: اول: چرا برخی از این آرامش فرار کرده و از هم جدا می‌شوند؟ دوم: اگر ازدواج به دلیل برطرف کردن نیازهای جنسی، موجب آرامش
انسان می‌شود، چرا افرادی که به‌صورت
نامشروع این نیاز را برطرف می‌کنند، از این آرامش برخوردار نباشند؟
پاسخ:
یک ازدواج موفق به‌دلیل آنکه به نیازهای عاطفی و
جنسی انسان پاسخ می‌دهد، او را از انجام بسیاری از
گناهان باز می‌دارد که در صورت فراهم بودن دیگر مقدمات، ارتباط بهتری میان او و پروردگارش برقرار می‌شود و در نهایت همین
یاد خدا و ارتباط با اوست که به آرامش می‌انجامد؛ زیرا تنها با
یاد خداست که دل‌ها
آرامش می‌پذیرد: «أَلا بِذِکْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوب».
بر این اساس ازدواج تنها کمکی برای رسیدن به این مقصد ارزیابی می‌شود که به همراه دیگر مواردِ توصیه شده در قرآن؛ چون
عبادت،
تهجد،
خوش اخلاقی و...
انسان را به سرمنزل مقصود می‌رساند.
طبیعی است که در این دیدگاه:
روابط جنسی نامشروع نمی‌تواند آرامش مطلوب را برای انسان فراهم کند؛ چون انسان را از
خدا دور می‌کند.
قرآن تنها به اصل ازدواج نپرداخته؛ بلکه به مواردی دیگر از جمله
ارتباط دوستانه در
خانواده نیز توصیه فرموده («وَ أْتَمِرُوا بَیْنَکُمْ بِمَعْرُوف»)
و در همین راستا تنها ازدواجی به آرامش می‌انجامد که معیارهای لازم را داشته و با رعایت دیگر
موازین دینی همراه باشد؛ وگرنه منجر به سلب آرامش خواهد شد که در این هنگام،
طلاق را نمی‌توان فرار از آرامش برشمرد.
به این نکته نیز باید توجه داشت که برخی افراد با تصور آرامشی موهوم از
آرامش واقعی می‌گریزند؛ مانند افرادی که از آرامش واقعی در کنار خدا بودن فرار کرده و به آرامش خیالی
دنیاپرستی روی می‌آورند و شاید بسیاری از طلاق‌ها ـ نه همه آنها ـ نیز در واقع فرار از آرامش بوده و آینده آرام‌تری در انتظار طرفین
طلاق وجود نداشته باشد.
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «آرامش با ازدواج»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۰/۰۳.
