وحدتذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


کلیدواژه: وحدت، حضرت علی علیه‌السلام.
پرسش: دیدگاه امام علی علیه‌السلام درباره وحدت چیست؟
پاسخ:


امام علی، مصداق وحدت

[ویرایش]

وحدت، امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام است که در این راه از حقوق مسلم خود، چشم‌پوشی می‌کند و با سخاوت هرچه تمام، همه چیز خود را فدای اسلام می‌کند و با سختی زیاد و رنج طاقت‌فرسا، برای حفظ وحدت بین مسلمانان، صبر پیشه می‌کند.
[۱] شریف رضی، نهج‌البلاغة ت الحسون، ص ۴۱، خطبه ۳.    
[۲] شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صالح، صبحی، خطبه ۳، ص ۴۸، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.

هیچ‌کس به اندازه ایشان نسبت به این امر اهتمام نداشت. حضرت علی علیه‌السلام در این مسئله نیز به دنبال جلب رضایت پروردگار و نیل به ثواب الهی و جایگاه ارزشمند اخروی بود.
[۳] شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صالح، صبحی، خطبه ۳، ص ۴۶۶، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.


وحدت بین مسلمانان

[ویرایش]

امام علی ـ علیه‌السلام ـ به وحدت بین مسلمانان، به چشم هدیه‌ای الهی می‌نگرند که موجب الفت و مودت بین آنها شده و مؤمنان در سایه آن، به آرامش و امنیت دست پیدا می‌کنند؛ نعمتی که ارزش آن بی‌انتها و اهمیتش فوق‌العاده است.
[۴] شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صالح، صبحی، خطبه ۳، ص ۲۹۸، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.


محور وحدت

[ویرایش]

با توجه به این‌که وحدت نیاز به مشترکات و محور دارد، می‌بینیم که محور وحدت در اندیشه امیرالمؤمنین علیه‌السلام، دین اسلام است که براساس آن همه مسلمانان با هم برادر و برابر هستند.
[۵] شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صالح، صبحی، خطبه ۳، ص ۱۶۸، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.


عامل از هم گسیختگی

[ویرایش]

در مقابل، از هم گسیختگی و تشتت را فاقد هرگونه مزیت و خیری دانسته
[۶] شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صالح، صبحی، خطبه ۳، ص ۲۵۵، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
و عامل آن‌ را خُبث باطنی و بددلی‌ها می‌داند.
[۷] شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صالح، صبحی، خطبه ۳، ص ۱۶۸، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.


نتیجه بحث

[ویرایش]

خلاصه با مراجعه به عقاید و افکار امام اول شیعیان، چنین به دست می‌آید که ایشان نه فقط قائل به وحدت بین مسلمانان، بلکه معتقد به وحدت و هم‌بستگی بین همه افرادی است که در جامعه اسلامی زندگی می‌کنند. دوستی با هم‌کیشان خود به‌عنوان برادران دینی و با دیگر افراد به‌عنوان یک انسان که در خلقت و آفرینش از یک جنس هستند، از آموزه‌های این امام راستین است.
[۸] شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صالح، صبحی، خطبه ۳، ص ۴۲۷، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.


پانویس

[ویرایش]
 
۱. ↑ شریف رضی، نهج‌البلاغة ت الحسون، ص ۴۱، خطبه ۳.    
۲. ↑ شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صالح، صبحی، خطبه ۳، ص ۴۸، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
۳. ↑ شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صالح، صبحی، خطبه ۳، ص ۴۶۶، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
۴. ↑ شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صالح، صبحی، خطبه ۳، ص ۲۹۸، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
۵. ↑ شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صالح، صبحی، خطبه ۳، ص ۱۶۸، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
۶. ↑ شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صالح، صبحی، خطبه ۳، ص ۲۵۵، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
۷. ↑ شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صالح، صبحی، خطبه ۳، ص ۱۶۸، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.
۸. ↑ شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، صالح، صبحی، خطبه ۳، ص ۴۲۷، هجرت، قم، چاپ اول، ۱۴۱۴ق.


منبع

[ویرایش]
پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : فرق و مذاهب | مذاهب اسلامی | وحدت اسلامی
جعبه ابزار
جعبه‌ابزار