صیحه آسمانیذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه:
صیحه ،
علائم ظهورپرسش: در مورد «صیحه آسمانی» لفظ صیحه به چه معنا است؟ یک فریاد ترسناک است، یا این‌که یک صدای آسمانی زیبا و دلنشین؟
پاسخ: قبل از پرداختن به پرسش، باید به معنای این واژه دقت نماییم؛
[ویرایش]
الف) در لغت عرب و فارسی؛ معنای اولیه صیحه از ریشه «صیح»، صدای بلند و فریاد است.
ب) البته به معنای
عذاب و
غارت نیز استعمال شده است که معنای اصلی آن نیست و از لوازم آن است؛ زیرا وقتی صدا بلند و از اندازه معمولی فراتر رفت، سبب ناراحتی و عذاب است.
ج) همچنین از حمله و غارت کردن، تعبیر به «صیحة الغارة» کرده‌اند؛ یعنی ناگهان و با سرعت به کاروان یورش برد.
[ویرایش]
این واژه و مشتقات آن، به معنایی که بیان شد در آیات قرآن
و روایات نیز استعمال شده است. الصیحه» و «صیحة»؛ سیزده بار در قرآن استعمال شده است.
[ویرایش]
اما صیحه آسمانی که در روایات، یکی از علائم ظهور شمرده شده است، به معنای ندای بلندی است که در آن، حقانیت
امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف و
شیعیانش به گوش جهانیان می‌رسد که این ندا برای ستمگران به دلیل عملکرد زشت آنان، مایه عذاب خواهد بود.
[ویرایش]
برخی از روایات در این زمینه را بیان می‌کنیم:
۱) در روایتی
عمر بن حنظلة می‌گوید: شنیدم که
امام صادق علیه‌السلام می‌فرمود: «پنج نشانه، پیش از قیام حضرت قائم صورت خواهد گرفت: صیحه آسمانی،
خروج سفیانی ، فرو رفتن (لشکر سفیانی در
بیداء )، کشته شدن
نفس زکیه ،
خروج یمانی ». من عرض کردم: قربانت اگر یکی از خاندان شما پیش از وقوع این نشانه‌ها خروج کند، با او همراه شویم؟ فرمود:«نه». و چون فردا شد این آیه را برای آن حضرت خواندم: «إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّماءِ آیَةً فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِینَ؛
اگر بخواهیم بر ایشان آیه و نشانه‌ای از آسمان نازل کنیم که گردن‌هایشان در مقابل آن
خاضع گردد». به حضرت عرض کردم: آیا این نشانه همان صیحه آسمانی است؟ فرمود: «آگاه باش! که اگر آن باشد گردن دشمنان خدا در برابرش
خاضع گردد».
۲)
محمد بن مسلم می‌گوید از
امام باقر علیه‌السلام شنیدم می‌فرمود:«... و منادی از آسمان فریاد می‌زند به این‌که حق با
قائم و شیعیان او می‌باشد،...».
[ویرایش]
[ویرایش]
پایگاه اسلام کوئست
