خلافت امام حسنذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

‌کلیدواژه: امام حسن علیه‌السلام، خلافت.
پرسش: مدت خلافت ظاهری امام حسن ـ علیه‌السلام ـ چند سال طول کشید؟
پاسخ: امام حسن ـ علیه‌السلام ـ پس از شهادت پدر بزرگوارش به خلافت رسید.


اثرات خلافت کوتاه امام حسن[ویرایش]

---

مدت خلافت آن حضرت کوتاه بود؛ ولی در همین مدت کوتاه درس‌هایی به جامعه اسلام و آیندگان داد و چهره دروغین مدعیان خلافت را آشکار نمود و غاصب بودن و نامشروع بودن حکومت و خلافت آنها را برای تمامی انسان‌های آزاده روشن ساخت.

روایتی از سیدمحسن درباره تاریخ خلافت امام[ویرایش]

---

مرحوم سیدمحسن‌ امین از کتاب استیعاب ابن عبدالبز نقل می‌کند:
صلح امام حسن ـ علیه‌السلام ـ با معاویه در تاریخ پانزدهم جمادی‌الاولی سال چهل و یکم هجرت روی داد؛ بنابراین هرکس آن را سال چهلم هجری بداند، خطا کرده است.

زمان خلافت امام از دیدگاه نیشابوری[ویرایش]

---

حاکم نیشابوری نیز در کتاب المستدرک می‌نویسد که عهدنامه صلح در سال ۴۱ هجری صورت پذیرفته است.
گفته شده است که این قرارداد در بیست و پنجم ربیع‌الاول انجام گرفته و برخی آن را بیست و پنجم ربیع‌الاخر می‌دانند. به این ترتیب اگر جمادی‌الاولی را بپذیریم، زمان خلافت ظاهری امام حسن ـ علیه‌السلام ـ هفت ماه و بیست و چهار روز می‌باشد و اگر ربیع‌الاول را بپذیریم، این زمان شش ماه و چهار روز می‌شود و در صورت سوم، این مدت چند روز بیشتر می‌شود. ^{[۱] [۲] [۳]}

مراحل مختلف زندگی امام حسن[ویرایش]

---

به هر تقدیر مراحل مختلف زندگی امام حسن ـ علیه‌السلام ـ را می‌توان به این صورت بیان کرد:

← مرحله اول:
هفت سال و شش ماه در زمان جدش رسول‌الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله.

← مرحله دوم:
سی سال تا شهادت پدر بزرگوارش.

← مرحله سوم:
شش ماه و پنچ روز حکومت ظاهری تا صلح با معاویه.

← مرحله چهارم:
نه سال و نه ماه و سیزده روز از هنگام صلح تا شهادت. ^[۴]

خلافت امام حسن از دیدگاه مورخين اهل‌سنت[ویرایش]

---

در هر صورت خلافت را امام حسن حق مسلم خودش می‌دانست و مورخین اهل‌سنت نيز نوشته‌اند: بيعتی كه با امام حسن ـ علیه‌السلام ـ شد، بی‌نظير بود و اجتماعی كه مردم برای بيعت با او تشكيل دادند تا در جنگ با معاويه او را ياری دهند، بی‌نظير بود.
برای مطالعه بيشتر به كتاب صلح امام حسن، شيخ راضی آل‌ياسين ترجمه مقام معظم رهبری و كتاب حسن كيست فضل الله كمپانی مراجعه فرمایيد.

حدیثی درباره حق و باطل[ویرایش]

---

«بين حق و باطل چهار انگشت است؛ آنچه را با دو چشم خود ديدی، آن حق است و با گوش‌هايت اخبار بی‌اساس بسيار شنيده‌ای؛ بنابراين آنچه شنيدی، آن را به‌عنوان حق نپذير تا ثابت شود.» ^[۵]

پانویس[ویرایش]

---