• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صلح

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: صلح، نماز، روزه.
پرسش: در حدیث آمده است: «صَلَاحُ ذَاتِ الْبَیْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلَاةِ وَ الصِّیَام‌؛ صلح دادن بین دو نفر از تمام نماز و روزه‌ها برتر است»؛ منظور چیست؟
پاسخ:



به نظر می‌رسد که در ترجمه‌ای که برخی از مترجمان کرده‌اند و شما بدان اشاره کردید، مسامحه‌ای صورت پذیرفته است؛ زیرا با دقت در متن عربی "صَلَاحُ ذَاتِ الْبَیْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلَاةِ وَ الصِّیَام‌"،
[۱] نهج البلاغة، ص ۴۲۱، انتشارات دارالهجرة، بی‌تا، قم.
روشن می‌شود که معنای کلام رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ این است که اصلاح میان دو نفر، برتر از بسیاری از نمازها و روزه‌هاست و مقصود یک‌سال نماز و روزه یا تمام نمازها و روزه‌ها نیست؛ زیرا لفظ "عامة" در موارد متعدد به معنای بسیار است؛ مانند: "عَامَّةُ رِدَائِهِ مَطْرُوحٌ بِالْأَرْض‌"؛ بیشتر لباسش، به زمین کشیده می‌شد و "وَ قَدْ ذَهَبَ عَامَّةُ النَّهَار"؛ بسیاری از روز گذشته بود.


بنابراین معنای این سخن رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله: "آشتی بین مسلمانان و زدودن وحشت از آنان، پاداشش از بسیاری از نمازها و روزه‌های مستحبی بیشتر است" ـ چنان‌که برخی از شارحان گفته‌اند ـ این است که آشتی بین افراد، از کارهای نیکی است که دیگران نیز از آن بهره می‌برند؛ اما نماز و روزه (مستحبی) از امور انفرادی است و نتایج آن به دیگران سرایت نمی‌کند؛ بنابراین در مقایسه این دو عمل، پاداش اصلاح بین مردم بیش‌تر از نماز و روزه است.
[۴] بیهقی، قطب‌الدین محمد‌بن حسین، حدائق الحدائق، ج ۲، ص ۵۰۷، بنیاد نهج البلاغة انتشارات عطارد، قم، ۱۳۷۵ش.



گفتنی است که این مسئله نسبت به نوع اختلاف و افراد مختلف و کیفیت نمازهایی که انجام می‌دهند، بستگی دارد؛ به‌عنوان مثال، برخی اختلاف‌ها جزئی است و ما می‌دانیم که در فاصله کمی به آشتی می‌انجامد؛ اما برخی اختلاف‌ها سبب خون‌ریزی یا از‌هم پاشیدگی زندگی و ... می‌شود که احتمال می‌رود روایت ناظر به این نوع اصلاحات باشد و تمام اصلاحات ولو جزئی را شامل نشود.



۱. نهج البلاغة، ص ۴۲۱، انتشارات دارالهجرة، بی‌تا، قم.
۲. کلینی، محمدبن یعقوب، کافی، ج ۱، ص ۳۶۱، دارالکتب الإسلامیة، تهران، ۱۳۶۵ش.    
۳. شیخ حر عاملی، وسائل الشیعة، ج ۱۰، ص ۱۱، مؤسسة آل البیت، قم، ۱۴۰۹ق.    
۴. بیهقی، قطب‌الدین محمد‌بن حسین، حدائق الحدائق، ج ۲، ص ۵۰۷، بنیاد نهج البلاغة انتشارات عطارد، قم، ۱۳۷۵ش.



پایگاه اسلام کوئست.    






جعبه ابزار