• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

رجعت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



پرسش: آیا به مسأله رجعت در قرآن اشاره شده است؟
نمایه: رجعت



در قرآن به رجعت به معنای رجوع کسی به این دنیا در موارد زیادی اشاره شده است. اینک به برخی از نمونه‌های آن اشاره می‌کنیم:
۱ - خداوند متعال می‌فرماید: {أَلَمْ‌تَرَ إِلَی الَّذِینَ خَرَجُوا مِنْ دِیارِهِمْ وَهُمْ أُلُوفٌ حَذَرَ المَوْتِ فَقالَ لَهُمُ اللَّهُ مُوتُوا ثُمَّ أَحْیاهُمْ}؛ "آیا ندیدید کسانی را که از ترس مرگ از دیار
خود بیرون رفتند که هزاران تن بودند، خداوند فرمود: بمیرید، همه مردند سپس آنان را زنده کرد."
آیه اشاره به زنده شدن هفتاد هزار خانوار دارد که بر اثر طاعون از دنیا رفته بودند".
[۲] درالمنثور، ج۱، ص۳۱۱.
[۳] جامع البیان، ج۲، ص۷۹۷.

۲ - خداوند می‌فرماید: {فَقُلْنَا اضْرِبُوهُ بِبَعْضِها کذلِک یُحْیِی اللَّهُ المَوْتی وَیُرِیکمْآیاتهِ لَعَلَّکمْ تَعْقِلُونَ}؛ "پس دستور دادیم که پاره‌ای از اعضای آن گاو را بر بدن کشته بزنید تاببینید که خداوند این گونه مردگان را زنده خواهد نمود وقدرت کامل خویش را آشکار خواهد ساخت، شاید شما به خرد درآیید."
آیه مربوط به کشته بنی‌اسرائیل است که به قدرت خداوند زنده شد.
[۵] در المنثور، ج۱، ص۷۹.
[۶] جامع البیان، ج۱، ص۵۰۹.

۳ - خداوند می‌فرماید: {وَإِذْ قُلْتُمْ یا مُوسی لَنْ نُؤْمِنَ لَک حَتّی نَرَی اللَّهَ جَهْرَةً فَأَخَذَتْکمُ الصّاعِقَةُ وَأَنْتُمْ تَنْظُرُونَ × ثُمَّ بَعَثْناکمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِکمْ لَعَلَّکمْ تَشْکرُونَ}؛ "وبه یاد آرید وقتی را که گفتید: ای موسی! ما به تو ایمان نمی‌آوریم مگر آنکه خدا را آشکارا ببینیم، پس صاعقه سوزان بر شما فرود آمد وآن را به چشم خود مشاهده کردید. سپس شما را بعد از مرگ برانگیختیم، باشد که خدا را شکر گزارید."
آیه مربوط به برخی از قوم حضرت موسی (علیه السلام) است که تقاضای رؤیت خدا به چشم را کردند که این خواسته سبب نزول عذاب و مرگ آنان شد ولی خداوند بار دیگر آنها را زنده کرد.
[۸] درّ المنثور، ج۱، ص۷۰.
[۹] کشاف، ج۱، ص۲۷.

۴ - ونیز می‌فرماید: {أَوْ کالَّذِی مَرَّ عَلی قَرْیَةٍ وَهِیَ خاوِیَةٌ عَلی عُرُوشِها قالَ أَنّی یُحْیِی هذِهِ اللَّهُ بَعْدَ مَوْتِها فَأَماتَهُ اللَّهُ مِائَةَ عامٍ ثُمَّ بَعَثَهُ}؛ "یا به مانند آن کسی که به دهکده‌ای گذر کرد که خراب و ویران شده بود، گفت: به حیرتم که خداوند چگونه این مردگان را دوباره زنده خواهد کرد، پس خداوند او را صد سال میراند وسپس زنده‌اش کرد."
آیه مربوط به یکی از انبیای الهی است که پس از صد سال دوباره زنده شد.
[۱۱] کشاف، ج۱، ص۲۹۵.
[۱۲] درالمنثور، ج۱، ص۳۳۱.
[۱۳] جامع البیان، ج۳، ص۴۰.

۵ - خداوند از حضرت عیسی (علیه السلام) حکایت کرده که فرمود: {وَأُحْیِی المَوْتی بِإِذْنِ اللَّهِ}؛ "من مرده را به اذن خدا زنده می‌کنم."
طبری می‌گوید: "حضرت عیسی (علیه السلام) مردگان را با دعایش زنده می‌کرد".
[۱۵] جامع البیان، ج۳، ص۳۷۵.





۲.۱ - رجعت امام حسین(علیه السلام)

روایات نبوی است که هر آنچه در امت‌های پیشین اتفاق افتاده در این امت نیز واقع خواهد شد، مسأله رجوع به دنیا بعد از مرگ در این امت نیز امری واقع شدنی است.
پرسش: بعد از امام زمان (علیه السلام) چه امامی رجعت خواهد کرد؟
« سُئِلَ عَنِ الرَّجْعَةِ أَ حَقٌّ هِیَ قَالَ نَعَمْ فَقِیلَ لَهُ مَنْ أَوَّلُ مَنْ یَخْرُجُ قَالَ الْحُسَیْنُ یَخْرُجُ عَلَى أَثَرِ الْقَائِمِ ع قُلْتُ وَ مَعَهُ النَّاسُ کلُّهُمْ قَالَ لَا بَلْ کمَا ذَکرَ اللَّهُ تَعَالَى فِی کتَابِهِ یَوْمَ یُنْفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْواجاً قَوْمٌ بَعْدَ قَوْمٍ وَ عَنْهُ ع وَ یُقْبِلُ الْحُسَیْنُ ع فِی أَصْحَابِهِ الَّذِینَ قُتِلُوا مَعَهُ وَ مَعَهُ سَبْعُونَ نَبِیّاً کمَا بَعَثُوا مَعَ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ فَیَدْفَعُ إِلَیْهِ الْقَائِمُ ع الْخَاتَمَ فَیَکونُ الْحُسَیْنُ ع هُوَ الَّذِی یَلِی غُسْلَهُ وَ کفْنَهُ وَ حَنُوطَهُ وَ یُوَارِیهِ فِی حُفْرَتِهِ »
از امام صادق (علیه السلام) در باره رجعت سوال شد آیا رجعت حق است ؟ فرمود بلی ، پس به حضور امام صادق (علیه السلام) گفته شد : اولین کسی که به دنیا رجعت خواهد کرد چه کسی است می‌فرماید: امام حسین (علیه السلام) در پی قائم (علیه السلام) خروج می‌کند... حسین (علیه السلام) به همراه آن گروه از یارانش که با او به شهادت رسیدند، به پیش می‌آید در حالی که هفتاد پیامبر او را همراهی می‌کنند، آن گونه که به همراهی موسی بن عمران فرستاده شدند. قائم (علیه السلام) انگشتر خود را به او واگذار می‌کند. پس حسین (علیه السلام) نخستین کسی است که عهده‌دار غسل و کفن و حنوط آن حضرت می‌شود و ایشان را در قبر خود قرار می‌دهد.
در روایتی که در تفسیر آیه شریفه: "ثُمَّ رَدَدْنا لَکمُ الْکرَّةَ عَلَیهِم"‌؛ پس از چندی دوباره شما را بر آنان چیره می‌کنیم،
از امام صادق (علیه السلام) نقل شده چنین آمده است:
منظور خروج امام حسین(علیه السلام) با هفتاد تن از یارانش در زمان رجعت است در حالی که کلاه‌خودهای زرینی که دو رو دارد بر سر دارند و اعلام کنندگانی به مردم برسانند: این حسین است که خارج شده است، تا آن جا که مؤمنان هیچ شک و تردید درباره او نکنند و بدانند که او دجال و شیطان نیست، و او است حجّت قائم به حق در میان شما و چون معرفت به این که آن حضرت همان حسین (علیه السلام) است در دل‌های شیعیان استقرار یافت، حضرت حجت را مرگ فرا می‌رسد و کسی که آن جناب را غسل می‌دهد و کفن و حنوط می‌کند و به خاک می‌سپارد همان حسین بن علی (علیه السلام) خواهد بود. جز وصی و امام هیچ کس متصدّی کار کفن و دفن وصی نشود.
[۱۸] الکافی، ج ۸، ص ۲۵۰.



۱. بقره/سوره۲، آیه۲۴۳.    
۲. درالمنثور، ج۱، ص۳۱۱.
۳. جامع البیان، ج۲، ص۷۹۷.
۴. بقره/سوره۲، آیه۷۳.    
۵. در المنثور، ج۱، ص۷۹.
۶. جامع البیان، ج۱، ص۵۰۹.
۷. بقره/سوره۲، آیه۵۵-۵۶.    
۸. درّ المنثور، ج۱، ص۷۰.
۹. کشاف، ج۱، ص۲۷.
۱۰. بقره/سوره۲، آیه۲۵۹.    
۱۱. کشاف، ج۱، ص۲۹۵.
۱۲. درالمنثور، ج۱، ص۳۳۱.
۱۳. جامع البیان، ج۳، ص۴۰.
۱۴. آل عمران/سوره۳،آیه۴۹.    
۱۵. جامع البیان، ج۳، ص۳۷۵.
۱۶. بحار الانوار ج۵۳ ص۱۰۳.    
۱۷. اسرا/سوره۱۷، آیه۶.    
۱۸. الکافی، ج ۸، ص ۲۵۰.



شهر سؤال.    



رده‌های این صفحه : رجعت | کلام




جعبه ابزار