• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دفن سر امام حسین

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلید واژه: سر امام حسین، محل دفن، سر مقدس
پرسش: محل دفن سر مبارک امام حسین کجاست و آیا در حرم کربلاست یا جای دیگری دفن هست؟
پاسخ: از بررسی و تامل در اقوال علمای شیعه و اهل سنت، این نتیجه را در بردارد که سر مقدس امام حسین(ع) در کربلا ، یعنی الحاق سر به بدن، مشهور و مورد اعتماد و عمل است، از این رو این قول قابل اعتنا و پذیرش است و بنا بر گزارش‌های تاریخی - چنانکه اشاره شد - این الحاق در روز بیستم صفر سال ۶۱ بوده است.

فهرست مندرجات

۱ - محل دفن سر امام حسین
       ۱.۱ - محل دفن در کربلا، از قول علمای شیعه
              ۱.۱.۱ - از قول شیخ صدوق و فتال نیشابوری
              ۱.۱.۲ - سید مرتضی
              ۱.۱.۳ - ابن شهرآشوب
              ۱.۱.۴ - ابن نمای حلی
              ۱.۱.۵ - سید ابن طاووس
              ۱.۱.۶ - علامه مجلسی
       ۱.۲ - از قول برخی علمای اهل سنت
              ۱.۲.۱ - ابوریحان بیرونی
              ۱.۲.۲ - قرطبی
              ۱.۲.۳ - محمود قزوینی
              ۱.۲.۴ - عبدالرووف مناوی
       ۱.۳ - اقوال دیگر
              ۱.۳.۱ - قول اول
              ۱.۳.۲ - قول دوم
              ۱.۳.۳ - قول سوم
              ۱.۳.۴ - قول چهارم
              ۱.۳.۵ - قول پنجم
۲ - نتیجه
۳ - پانویس
۴ - منبع


در این که سر امام حسین (ع) کجا دفن شده است، منابع تاریخی شیعه و سنی گزارش‌های گوناگونی آورده‌اند تا آنجا که شش قول در این باره گفته شده است.

۱.۱ - محل دفن در کربلا، از قول علمای شیعه

سر به بدن ملحق شده است. این قول مشترک میان شیعه و سنی است. علمای شیعه ، از جمله شیخ صدوق (متوفای ۳۸۱ ق)، سید مرتضی (متوفای ۴۳۶ ق)، فتال نیشابوری (متوفای ۵۰۸ ق)، ابن نما حلی ، سید ابن طاووس (متوفای ۶۶۴ ق) شیخ بهایی و مجلسی این قول را بیان کرده‌اند.

۱.۱.۱ - از قول شیخ صدوق و فتال نیشابوری

شیخ صدوق و پس از او، فتال نیشابوری در این باره می‌نویسند: علی بن حسین (ع) همراه زنان (از شام) خارج شد و سر حسین (ع) را به کربلا باز گرداند.

۱.۱.۲ - سید مرتضی

سید مرتضی در این باره می‌گوید:روایت کرده‌اند که سر [[[[امام حسین|امام حسین(ع)]]|امام حسین علیه‌السلام]] با جسد در کربلا دفن شد.

۱.۱.۳ - ابن شهرآشوب

ابن شهر آشوب بعد از نقل سخن فوق از سید مرتضی ، از قول شیخ طوسی نقل کرده است که به همین سبب (ملحق کردن سر امام به بدن و دفن آن) زیارت اربعین (از جانب امامان علهیم‌السلام ) توصیه شده است.
[۵] مناقب آل ابی‌طالب، ابن شهرآشوب، ج ۴، ص ۸۵


۱.۱.۴ - ابن نمای حلی

ابن نمای حلی نیز نگاشته است:آنچه از اقوال بر آن می‌توان اعتماد کرد، آن است که بعد از آن که سر امام در شهرها گردانده شد، به بدن بازگردانده شد و با جسد دفن شد.

۱.۱.۵ - سید ابن طاووس

سید ابن طاووس نوشته است:اما سر حسین (ع) ، روایت شده که سر برگردانده شد و در کربلا با جسد شریفش دفن شد و عمل اصحاب بر این معنا بوده است.

۱.۱.۶ - علامه مجلسی

مجلسی، یکی از وجه‌های استحباب زیارت امام حسین (ع) را در روز اربعین، الحاق سرهای مقدس را به اجساد توسط علی بن حسین علیهما‌السلام بیان کرده است. وی در جای دیگر بعد از نقل اقوال دیگر در این باره می‌نویسد:مشهور بین علمای امامیه آن است که سر امام همراه بدن دفن شده است.

۱.۲ - از قول برخی علمای اهل سنت

از قول برخی اندیشمندان اهل‌ تسنن نیز این قول را بیان کرده‌اند:

۱.۲.۱ - ابوریحان بیرونی

ابوریحان بیرونی (متوفای ۴۴۰ ق) در این باره می‌نویسد:
و فی العشرین ردّ راس الحسین )ع( الی مجثمه حتی دفن مع جثته...؛ در روز بیستم (صفر)، سر حسین (ع) به بدنش ملحق و با آن دفن گردید.
[۱۱] بیرونی، الاثار الباقیه عن القرون الخالیه، ص ۳۳۱


۱.۲.۲ - قرطبی

قرطبی (متوفای ۶۷۱ ق) می‌نویسد:
امامیه می‌گویند که سر حسین (ع) پس از چهل روز به کربلا بازگردانده و به بدن ملحق شد و این روز نزد آنان معروف است و زیارت در آن روز را زیارت اربعین می‌نامند.
[۱۲] محمد بن احمد قرطبی، التذکرة فی امور الموتی و امور الاخره، ج ۲، ص ۶۶۸


۱.۲.۳ - محمود قزوینی

قزوینی نیز نگاشته است:روز اول ماه صفر، عید بنی‌امیه است، چون در آن روز، سر حسین (ع) را به دمشق وارد ساختند و در روز بیستم آن ماه، سر ایشان به بدن، باز گردانده شد.
[۱۳] زکریا محمد بن محمود قزوینی، عجائب المخلوقات و الحیوانات و غرائب الموجودات، ص ۴۵


۱.۲.۴ - عبدالرووف مناوی

مناوی (متوفای ۱۰۳۱ ق) نوشته است: امامیه می‌گویند: پس از چهل روز از شهادت، سر به بدن بازگردانده شد و در کربلا دفن شد.
[۱۴] عبدالرووف مناوی، فیض القدیر، ج ۱، ص ۲۰۵


۱.۳ - اقوال دیگر



۱.۳.۱ - قول اول

در کنار قبر امیرالمومنین(ع) ؛ «...فقال( امام صادق(ع) ): نعم ولكن لما حمل رأسه إلى الشام سرقه مولى لنا فدفنه بجنب أمير المؤمنين (عليه السلام).»
[۱۷] ابن قولویه قمی، کامل الزیارات، ص ۸۴
[۱۸] ابن شهر آشوب، همان، ج ۴، ص ۸۵


۱.۳.۲ - قول دوم

مسجد رقه در کنار فرات؛«انه بمسجد الرقة على الفرات بالمدينة المشهورة حكى سبط بن الجوزي عن عبد الله بن عمر الوراق ان يزيد لعنه الله قال لابعثنه إلى آل ابي معيط عن رأس عثمان وكانوا بالرقة فبعثه إليهم فدفنوه في بعض دورهم ثم ادخلت تلك الدار في المسجد الجامع قال وهو إلى جنب سدرة هناك وعليه شبه النيل لا يذهب شتاء ولا صيفاء »

۱.۳.۳ - قول سوم

بقیع نزد قبر مادرش فاطمه (س) ؛«رواه في الكافي بسنده عن الصادق عليه السلام " الرابع " انه دفن بالمدينة المنورة عند قبر امه فاطمة عليها السلام وان يزيد ارسله إلى عمرو بن سعيد بن العاص بالمدينة فدفن عند امه الزهراء عليها السلام »

۱.۳.۴ - قول چهارم

دمشق ؛«حكاه سبط بن الجوزي في تذكرة الخواص عن ابن سعد في الطبقات " الخامس " انه بدمشق قال سبط بن الجوزي حكى ابن ابي الدنيا قال وجد رأس الحسين عليه السلام في خزانة يزيد بدمشق فكفنوه ودفنوه بباب الفراديس وكذا ذكر البلاذري في تاريخه قال هو بدمشق في دار الاماره وكذا ذكر الواقدي ايضا »
[۲۱] همان    


۱.۳.۵ - قول پنجم

قاهره ؛«انه بمصر نقله الخلفاء الفاطميون من باب الفراديس إلى عسقلان ثم نقلوه إلى القاهره وله فيها مشهد عظيم يزار نقله سبط بن الجوزي»
[۲۳] سبط ابن جوزی، تذکرة الخواص، ص ۲۶۵- ۲۶۶؛ سید محسن امین عاملی، اعیان الشیعه، ج ۱، ص ۶۲۶- ۶۲۷ ؛ محمدامین امینی، همان، ج ۶، ص۳۲۱- ۳۳۷؛ قاضی طباطبائی ضمن اشاره به اقوال در این موضوع و دفاع از قول به الحاق سر به بدن، اقوال دیگر را در این باره نقد و بررسی کرده است. ر. ک:تحقیق درباره اول اربعین حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام، ص ۳۰۳ به بعد.



بررسی و تامل در این اقوال، این نتیجه را در بردارد که دیدگاه اول، یعنی الحاق سر به بدن، مشهور و مورد اعتماد و عمل علمای شیعه است، از این رو این قول قابل اعتنا و پذیرش است و بنا بر گزارش‌های تاریخی - چنانکه اشاره شد - این الحاق در روز بیستم صفر سال ۶۱ بوده است.


۱. شیخ صدوق، الامالی، مجلس سی‌ و یکم، ص ۲۳۲    
۲. فتال نیشابوری، روضة الواعظین، ص‌۱۹۲    
۳. علامه مجلسی، بحارالانوار، ج ۴۵، ص ۱۴۰    
۴. رسائل المرتضی، سید أحمد حسینی، ج ۳، ص ۱۳۰    
۵. مناقب آل ابی‌طالب، ابن شهرآشوب، ج ۴، ص ۸۵
۶. مجلسی، بحارالانوار، ج ۴۴، ص ۱۹۹:«قال الطوسی رحمة ‌الله، و منه زیارة الاربعین»    
۷. نجم الدین محمد بن جعفر بن نما حلی، مثیرالاحزان، ص ۸۵    
۸. سید ابن طاووس، اللهوف فی قتلی الطفوف، ص ۱۱۴    
۹. مجلس، بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۳۴    
۱۰. مجلسی، بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۳۴    
۱۱. بیرونی، الاثار الباقیه عن القرون الخالیه، ص ۳۳۱
۱۲. محمد بن احمد قرطبی، التذکرة فی امور الموتی و امور الاخره، ج ۲، ص ۶۶۸
۱۳. زکریا محمد بن محمود قزوینی، عجائب المخلوقات و الحیوانات و غرائب الموجودات، ص ۴۵
۱۴. عبدالرووف مناوی، فیض القدیر، ج ۱، ص ۲۰۵
۱۵. شیخ کلینی، الکافی، ج ۴، ص ۵۷۱- ۵۷۲    
۱۶. ابوجعفر محمد بن حسن طوسی، تهذیب الاحکام، ج ۶، ص ۳۵- ۳۶    
۱۷. ابن قولویه قمی، کامل الزیارات، ص ۸۴
۱۸. ابن شهر آشوب، همان، ج ۴، ص ۸۵
۱۹. لواعج الأشجان،سید محسن الأمین، ص ۲۴۹    
۲۰. همان، ص ۲۴۸    
۲۱. همان    
۲۲. همان، ص ۲۴۹    
۲۳. سبط ابن جوزی، تذکرة الخواص، ص ۲۶۵- ۲۶۶؛ سید محسن امین عاملی، اعیان الشیعه، ج ۱، ص ۶۲۶- ۶۲۷ ؛ محمدامین امینی، همان، ج ۶، ص۳۲۱- ۳۳۷؛ قاضی طباطبائی ضمن اشاره به اقوال در این موضوع و دفاع از قول به الحاق سر به بدن، اقوال دیگر را در این باره نقد و بررسی کرده است. ر. ک:تحقیق درباره اول اربعین حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام، ص ۳۰۳ به بعد.



مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی    






جعبه ابزار