ازدواج جوانان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: ازدواج، جوانان، شرایط، دخالت والدین، احترام به پدر و مادر.
پرسش: برای یک جوان ۲۱ تا ۲۳ ساله، با این شرایط موجود در جامعه، امکان ازدواج وجود دارد یا خیر؟ چرا در این مورد والدین دخالت می‌کنند؟ توضیح اجمالی بدهید؟
پاسخ:
درباره شرایط، دو احتمال وجود دارد:
اگر منظور از «شرایط»
فساد در جامعه و گسترش
بدحجابی است، باید بگویم که در بین افراد جامعه، افراد بسیار متدین نیز وجود دارند؛ افرادی که مقید به دستورات اسلامی‌اند و برای
ازدواج منتظر جوان پاکی همچون شما هستند.
شاید هم منظورتان شرایط سخت اقتصادی و شغلی و مسکن است که بیش‌تر
جوانان در این مسائل مشکل دارند و به نظر می‌آید شما هم همین دغدغه را داشته باشید. بی تردید مسئله تحصیل، مسکن،
شغل و درآمد، از مسائل مهمی است که
ذهن جوان را برای ازدواج مشغول می‌کند و حتی باعث نگرانی او می‌گردد؛ اگرچه مسئولین برای رفع این معضلات اقداماتی کرده‌اند، ولی به خاطر کثرت
جمعیت جوان، باز هم نیاز به تلاش مستمر و بیش‌تری است و از سوی دیگر، خانواده‌ها و خود فرد نیز می‌توانند در این مسئله نقش تعیین‌کننده‌ای داشته باشند.
در این باره برخی افراد می‌توانند نقشی مؤثر داشته باشند:
خانواده (
پدر و مادر) می‌توانند شرایط را طوری فراهم کنند که فرزندشان بتواند تا تهیه منزل و یافتن شغلی مناسب با آن‌ها
زندگی کند؛ البته این نیاز به همکاری خانواده داماد و عروس دارد. اگر داماد تا مدتی منزل پدر زندگی کند و خانواده عروس و داماد نیز مثل گذشته مقداری از خرج‌ها و نیازهای آن‌ها را برطرف سازند، فرزندانشان می‌توانند در
کمال آرامش، زندگی جدید و شیرینی را شروع کنند و تا یافتن شغلی مناسب نگرانی نداشته باشند؛ از جمله کارهایی که
والدین می‌توانند انجام دهند این است که توقعات و چشم و هم‌چشمی را پایین آورند و از تشریفات زیاد بکاهند تا جوانشان با شروع زندگی جدید،
ایمان خودش را نیز
حفظ کند و
آرامش یابد.
جوان می‌تواند در رسیدن به راه حل فوق با خانواده گفت‌وگو کند و آن‌ها را متقاعد کند و از سویی هم با عزمی راسخ دنبال شغلی مناسب و
حلال باشد. در ابتدای راه سست نشود. ممکن است در ابتدا کمی سخت باشد؛ ولی در آخر جوینده و پاینده است و هم‌چنین جوان می‌تواند از تجارب والدین خود در مدت زمانی که با آن‌هاست، استفاده کند.
برخی
جوانان بدون هماهنگی با والدین خود اقدام به
گزینش همسر می‌کنند. این امر برخلاف سنت‌ها و
عرف جامعه است. چه بهتر است جوان این کار را بر عهده والدین خود بگذارد و البته این به آن منظور نیست که او ساکت بنشیند تا والدینش برایش تصمیم بگیرند؛ بلکه منظور این است که قبل از
خواستگاری جوان نباید رابطه دوستی با نامحرم داشته باشد. او اگر مورد مناسب و متناسبی (در ایمان،
اخلاق، سن، فرهنگ، اقتصاد و ...) را می‌شناسد، به خانواده خود معرفی کند تا با
تحقیق از
همسایه، فامیل، محل کار و تحصیل، آن‌ها را بیش‌تر بشناسد، اگر مناسب باشد با خواستگاری رسمی خانواده با هم آشنا شوند و زمینه‌ای فراهم شود دو جوان با هم گفت‌وگو کنند و شرایط و ملاک‌های خود را با هم‌دیگر بسنجند تا اگر تناسب خوبی داشتند، اقدام به
ازدواج کنند؛ البته لازم نیست (و یا ممکن نیست) که تناسب صددرصد باشد؛ اما تناسب زیاد در
ملاک‌های ازدواج برای اقدام کافی است.
طبق نامه‌هایی که به ما رسیده و تجارب مختلف، به شما اطمینان می‌دهیم که این شیوه، سالم‌ترین شیوه است و سرانجام آن سرشار از
تفاهم است؛ اما افرادی که در خارج از چهارچوب عرف و شرع با هم آشنا می‌شوند، اغلب سرنوشت خوبی نخواهند داشت.
فرزند میوه دل
پدر و مادر است. والدین شبانه‌روز به خاطر
سلامتی او خون دل خورده‌اند، چه کسی می‌تواند ادعا کند که بیش‌تر از پدر و مادر دلسوز فرزندشان است. چه
دوستی را می‌توان تضمین کرد تا آخر به دوستی‌اش پای‌بند باشد جز پدر و مادر؛ آری آن‌ها در همه شرایط نگران آینده و
سرنوشت فرزند بوده و از آرزوهایشان این بوده که فرزندشان را در لباس دامادی ببینند.
براساس
قرآن شریف نیز فرزند موظف است بالاترین درجه احترام را به پدر و مادر خود بگذارد:
«
وَقَضَى رَبُّكَ أَلاَّ تَعْبُدُواْ إِلاَّ إِيَّاهُ وَبِالْوَالِدَيْنِ إِحْسَانًا إِمَّا يَبْلُغَنَّ عِندَكَ الْكِبَرَ أَحَدُهُمَا أَوْ كِلاَهُمَا فَلاَ تَقُل لَّهُمَآ أُفٍّ وَلاَ تَنْهَرْهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوْلاً كَرِيمًا؛
و پروردگارت فرمان داده: جز او را نپرستيد! و به پدر و مادر نيکى کنيد! هرگاه يکى از آن دو، يا هر دوى آن‌ها، نزد تو به
سن پیری رسند، کم‌ترين اهانتى به آن‌ها روا مدار! و بر آن‌ها فرياد مزن! و گفتار لطيف و سنجيده و بزرگوارانه به آن‌ها بگو!».
و به هیچ وجه دل آن‌ها را با حرف‌ها و حرکات خود نسوزاند. آن‌ها اگر حرفی می‌زنند، به خاطر نگرانی درباره آینده فرزند است،
دوست دارند بهترین گزینه‌ها را برای همسری انتخاب کنند. همسری که همگام با هم، زندگی شیرین را شروع کرده و لحظه‌به‌لحظه در
زندگی، کمک و یاریگر یک‌دیگر باشند.
پس حساسیت
پدر و مادر را قدر بنهیم، اما اگر این حساسیت پیش از اندازه بود، باز هم می‌توانیم با زبان شیرین و احترام، آن‌ها را نسبت به اقدام عاقلانه خود مطمئن سازیم و مرحله‌به‌مرحله از آن‌ها کمک بخواهیم و با آن‌ها پیش برویم.
۱. جوانان و انتخاب همسر، علی‌اکبر مظاهری، انتشارات پارسایان.
۲. خانواده متعادل، محمدرضا شرقی، انتشارات انجمن اولیا و مربیان.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «ازدواج جوانان»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۰۷/۱۸.
