• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اثبات جبر با تمسک به قضا و قدر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: انسان، خداوند.

پرسش: چگونه انسان در کارهایش اختیار دارد در حالی که اگر خداوند برای انسان، کاری مثل خوردن شراب را تقدیر کرده باشد، ولی انسان آزاد باشد که آن را ترک کند و این کار را انجام ندهد، خداوند، مغلوب و انسان، غالب فرض می‌شود؟



قضا و قدر در افعال اختیاری انسان، به معنای مجبور کردن او به اعمال خاصّی نیست؛ بلکه تقدیر خداوند در این باره، به این معناست که خداوند، برای قدرت و توانایی انسان، حدّی قائل شده و به‌ اندازه معیّنی به انسان، قدرت بخشیده است.


قضای خداوند نیز به این معناست که خداوند به این محدودیت، حکم کرده و آن را ایجاد نموده است. البتّه به‌کار بردن این قدرت محدود نیز، مشروط به اذن خداست. بنا‌بر‌این اگر انسان معصیت کند، خداوند، مغلوب نمی‌شود؛ چرا که خود خداوند، قدرت معصیت را به انسان داده و در هنگام معصیت نیز، تکوینا مانع صدور معصیت نشده است، هر چند تشریعا و از طریق پیامبرانش به انسان‌ها اعلام کرده است که به معصیت، رضایت تشریعی ندارد.


حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «اثبات جبر با تمسک به قضا و قدر» تاریخ بازیابی۱۳۹۷/۳/۲۳.    


رده‌های این صفحه : مقالات حدیث‌نت




جعبه ابزار